Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 1961 - Bab 1970

Nang may nalilitong mga mata, tinignan ni Madeline ang lalaki na nagsalita. Kinakaawaan ba siya ng lalaking ito? Bakit siya kinakaawaan nito at nakikisimpatiya sa kanya? Nang makita ang pagkalito sa malilinaw at magagandang mga mata ni Madeline, hindi nagmamadaling sumagot si Jim. "Ginagamit ka lang ni Carter para makuha niya ang hangarin niya. Wala siyang totoong nararamdaman para sa'yo, pero gusto mong pakasalan ang lalaking ito nang buong puso. Hindi ba nakakaawa yun?" Pagkatapos makinig sa mga salita ni Jim, bahagyang ngumiti si Madeline. "Sa tingin ko masyado kang nag-aalala at naaawa ka sa maling tao. Walang nakakaalam kung sino ang kaawa-awang tao hangga't hindi pa dumarating ang huling sandali." Nang marinig ito, natulala si Jim dahil hindi niya naintindihan. Sa maganda at perpektong mukha ni Madeline, nakita ni Jim ang isang maliwanag at nakakaantig na ngiti, isang ngiti na bahagyang nagbigay ng isang malalim na kahulugan. Naging interesado siya, pero hindi niy

Pagkatapos sumara ng pinto, lumaki ang ngiti sa mga labi ni Carter. 'Jeremy, ginulo mo ang buhay ko at pinatay mo ang anak ko. Unti-unti kong gagawing impyerno ang buhay mo.' Naghintay si Madeline sa lounge at maingat siyang tinulungan ng stylist na ayusin ang kanyang buhok at wedding dress. Tinignan niya ang orasan sa pader at nalaman niya na malapit nang magsimula ang seremonya, pero hindi pa bumabalik si Carter. Creak.Bumukas ang pinto ng lounge sa sandaling ito at pumasok si Carter nang may mainit na ngiti sa kanyang mukha. Magalang na ngumiti ang stylist kay Carter at pagkatapos ay umalis ng lounge. "Carter, nagbalik ka na." Ngumiti si Madeline, tumayo, at naglakad papunta sa kanya. Nang may malumanay na ekspresyon, tinignan ni Carter si Madeline. "Malapit na ang oras. Dadalhin na kita sa baba." "Sumilip ako kanina. Ang daming bisita sa baba. Lahat ba sila ay mga kamag-anak at kaibigan ng pamilya mo?" Interesadong tanong ni Madeline. Tumango si Carter. "Mga kam

Binuking ng nanay ni Jim si Carter nang walang pakialam sa kanyang imahe. Was siyang intensyon na bigyan ng pagkakataon si Carter. Pagkasabi niya nito, biglang naging seryoso ang paligid. Bago magpasya na ikasal kay Madeline, matagal nang naghanda si Carter. Sinabihan niya ang mga nakakaalam na muntik siyang ikasal kay Madeline na manahimik. Ngunit, hindi niya inaasahan na sasabihin ng nanay ni Jim ang ganitong impormasyon sa sandaling ito. Kahit na ganoon, saklaw pa rin ito ng inaasahan. Gustong lumaban ni Jeremy para sa trono, at syempre, gusto rin siyang tulungan ng kanyang ina. Kagaya kung paano tinulungan ni Camille si Carter. Unti-unting nagmukhang hindi natutuwa ang ekspresyon ni Old Master Gray, pagkatapos ay tinignan niya si Carter at nagsalita nang may kalmadong tono. "Carter, malaking bagay to. Totoo ba ang sinasabi ng tita mo?" "Papa, bakit ako magsasabi ng kalokohan sa ganitong okasyon?" Kampante ang nanay ni Jim; nasa kanya ang alas. Ngunit hindi nata

“Talo ka na, Carter Gray.”Ang limang salitang ito ay dahan-dahang dumaan sa tainga ni Carter. Ang boses ni Madeline na masarap sa tainga ay nakakabinging pakinggan para kay Carter ngayon. Isang malamig na kislap ang lumitaw sa mga mata niya, pero walang takot na tumingin sa mga mata niya si Madeline. “Hindi mo ito inasahan ano, Carter? Nasira na naman ang hypnosis ko. Sinasabi ng lahat na ikaw ang master of hypnosis at magaling ka sa hypnosis, pero ipinapakita nito na hindi ka naman ganun kagaling.” Nagsalita si Madeline at nagpatuloy nang may sarkastikong tono. “Pero siguro dahil lagi kang nakikipaglaban para sa royal succession, kaya nawala ang husay mo.”“...”Dahan-dahang kumunot ang noo ni Carter sa sinabi ni Madeline. Sa sandaling iyon, hindi niya alam kung paano sasagot kay Madeline, pero hindi niya hinayaan ang sarili niyang manahimik nang matagal. Makalipas ang ilang segundo, tumawa si Carter. “Galit ka pa rin ba sa akin Eveline? Ang daming mga bisita, nandit

Habang tulala, tumingin si Carter kay Shirley na kakasabi lang nito. Paano nangyari yun? Hindi dapat nangyari yun. Paulit-ulit itong tinanggi ni Carter sa loob niya, pero sinabi sa kanya ng pirming titig ni Shirley na totoo ito. Pagkatapos magtinginan nang matagal ni Shirley at Carter, inilayo ni Shirley ang titig niya nang walang pakialam at nagsalita nang tapat at hindi natitinag sa Old Master. “Totoo ang sinasabi ko, Old Master Gray. Kung ayaw mong maniwala sa akin, pwede kang humanap ng tao para masiguro ito. Sa kakayahan mo, naniniwala akong walang makakatakas sa mga mata mo basta gusto mong malaman ang isang bagay.” Pagkatapos sabihin ito, tumingin si Shirley kay Carter at walang-awa itong minaliit. “Kampante kong masasabi sa lahat ng nandito sa walang karapatan si Carter Gray na makipaglaban para sa trono ng hari ng St. Piaf dahil hindi siya karapat-dapat.”“...” Hindi na maipaliwanag ni Carter ang nararamdaman niya ngayon. Ang bagyo na ang galit niya ay malapit n