Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 1981 - Bab 1990

Habang tinitingnan niya ang maid sa mga sandaling ito, ginagawa na ni Madeline ang lahat ng makakaya niya upang kontrolin ang kanyang emosyon. Subalit, noong marinig niya ang sinabi ng maid, hindi niya namalayan na nagsalubong ang mga kilay niya.“Sinubukan ni Carter na i-set up ka sa asawa ko?” Nagtanong si Madeline. “Kung ganun, sinasabi mo na alam mo na may mangyayari sa inyo ng asawa ko?”Noong nakita ni Hannah na nagulat si Madeline, mas napanatag ang kalooban niya sa di malamang dahilan.Tinupi niya ang kanyang mga braso at mayabang siyang tumawa. “Hindi ko alam kung paano kami paglalapitin ni Mr. Carter. Noong nalaman ko kung paano, walang problema sakin. Nakahanda akong isakripisyo ang lahat para sa taong gusto ko, kasama na dun ang katawan ko!”“...”Nagulat si Madeline sa mga sinabi ng maid. Hindi niya maunawaan ang sinasabi ni Hannah. Sasabihin ba ito ng isang babaeng may respeto sa sarili niya?Malamang hindi.Hindi isang ordinaryong tao si Hannah.Dahan-dahang tuma

Bahagyang napasimangot si Madeline. Hindi niya ito inasahan. Mas arogante pa si Hannah kaysa sa inakala ni Madeline. Tila nasa twenties pa lang ang babaeng ito, ngunit napakasahol na ng ugali niya. Gayunpaman, maaaring dala rin ng kabataan niya ang kanyang lakas ng loob. Oras pa rin ng trabaho, at walang gaanong tao sa lobby ng kumpanya, ngunit umiiyak at sumisigaw ng malakas si Hannah. Bumaba sa lobby si Madeline, nagmumula sa kanya ang isang mapagmataas na aura. Nagrerecord ng video gamit ng mga mobile phone nila ang ilang mga nagtatakang empleyado. Noong nakita nila na parating si Madeline, agad nilang binaba ang mga phone nila at nagpanggap sila na abala sila sa kanilang trabaho. Nakita rin ni Hannah na parating si Madeline, ngunit hindi siya tumigil sa panggugulo. Habang may malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha, tumingin siya kay Madeline at nagkunwari siya na ngayon lang niya nakita si Madeline, at pagkatapos ay bigla siyang tumakbo palapit kay Madeline. Pagl

Sumunod ang tunog ng isang bagay na bumagsak sa lapag. Si Madeline, na biglang napaisip, ay kaagad na lumingon sa likod, at saka niya nakita ang matingkad na pulang dugo na umaagos mula sa kaliwang pulso ni Hannah at ang duguang fruit knife na nahulog na sa lapag. Sa loob ng halos ilang sandali, namutla ang mukha ni Hannah. Nanggigil ito at tinitigan ng masama si Madeline. “Eveline, kapag namatay ako, ikaw ang may kasalanan.” Pagkatapos niyang manggigil at sabihin ang mga salitang iyon, hindi nagtagal at bumagsak sa lapag ang kanyang katawan. Dahil sa nakataya ang buhay ni Hannah, walang pakialam si Madeline sa hindi makatwiran at mabangis na ugali ni Hannah, at naglakad papunta kay Hannah at inalalayan ito. Pero, kumawala si Hannah kay Madeline. “Hindi ko kailangan ng tulong mo, Evelin. Kaya tigilan mo na ang pagiging hipokrita mo. Gusto mo lang akong mamatay!” Buong lakas na hinila ni Hannah ang mangas ni Madeline.“Lahat kayo, tignan niyo. Ang babaeng ito, na si Eveli

Pinasalamatan ni Madeline ang doktor at saka naglakad papasok sa loob ng ospital. Ngunit, bago pa man siya makarating doon, nakita ni Madeline, mula sa malayo, na maraming reporter ang nakaabang sa labas ng pintuan ng kwarto ni Hannah. Naunawaan ni Madeline na ang mga tao na ito ay naparito para sa karagdagang impormasyon. May gusto pa silang malaman na ibang bagay mula sa panig ni Hannah. Umaasa din sila na mapatunayan na totoo ang sinasabi ni Hannah nang sa gayon ay maging mahalaga ang kanilang ibabalita. Hindi na siya nag-isip pa masyado at kinuha ni Madeline ang kanyang phone at may tinawagan siya.“Hello, kamag-anak po ito ng pasyente na nasa room 1201. Hindi ko alam kung bakit maingay sa labas ng katabing silid. Sa sobrang ingay ay hindi makatulog ang kamag-anak ko. Pakiusap naman at pakisabihan ang mga iyon sa lalong madaling panahon.” Pagkatapos nilang matanggap ang reklamo ni Madeline, tinawag ng ospital ang kanilang security guards para paalisin ang mga reporter.

Tumango si Madeline. Mula sa kanto ng kanyang mga mata, tinignan niya ang naguguluhan na Hannah bago sinundan si Jeremy papunta sa pintuan. “Mr. Whitman!” Sigaw ni Hannah si Jeremy. “Mr. Whitman! Nanggaling ako mula sa St. Piaf para sayo. Nakikiusap ako sa inyo na huwag niyo naman akong tratuhin ng ganito! Mr. Whitman!” Umalingawngaw ang nakakabinging boses ni Hannah sa buong paligid. Hindi siya pinakinggan ni Jeremy. Ang gusto lang niya ay ang asikasuhin kaagad ang sugat ni Madeline sa lalong madaling panahon. Ngunit, sa mga sandaling iyon, ang mga reporter na pinalayas kanina ay biglang sumulpot sa kung saan at bumalik. Pinaligiran nilang lahat si Jeremy para makuha ang panayam nito. Gusto nilang malaman ang tungkol sa relasyon nito kay Hannah, pero bago pa man sila makalapit, natakot na sila sa masamang tingin ni Jeremy. Sa Glendale, hindi sila nangahas na pasamain ang loob ni Jeremy.Kaagad na dinala ni Jeremy si Madeline sa outpatient services na kung saan isang