Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 641 - Bab 650

Sa sandaling bumitaw si Jeremy, nilamig ang kamay ni Madeline habang tila ba nahulog sa isang malamig na kawalan ang puso niya. Tinawag niya ang pangalan ni Jeremy ngunit wala siyang natanggap na sagot. Nang itulak siya ni Jeremy para makaligtas, nakarinig siya ng mahinang pagbagsak. Di niya alam kung ano ito pero naramdaman niya na nasaktan si Jeremy. Gumulong si Madeline mula sa kahoy na kahon sa sahig. Umubo siya nang nahihirapan. Nang di pinapansin ang napilayan niyang paa, kaagad siyang tumayo at tumakbo patungo sa pintong naharangan ng kahoy na kahon. "Jeremy, naririnig mo ba ako? Jeremy? Sagutin mo ako dali!" Natataranta niyang tinawag ang pangalan ni Jeremy, pero di siya makatanggap ng sagot bukod sa tunog ng nagbabagang apoy. Biglang nanlabo ang paningin ni Madeline. Sinubukan niyang itulak ang kahoy na kahon, pero walang nangyari. Natakpan ng itim na usok sa harap niya ang paningin niya at natabunan din nito ang paghinga niya at ang tibok ng puso niya. Nang maki

Boses ito ni Winston. Kaagad na lumingon sa gilid si Madeline at tumayo sa likod ng pader. Habang mababa ang tingin niya, nakita niya si Jackson na kumukurap sa tabi niya habang nagtatakang nakatingin sa kanya gamit ng malaki at malinis na mata nito. Biglang naramdaman ni Madeline na parang may nagawa siyang mali at unti-unting uminit ang pisngi niya. "Mommy, anong ginagawa mo? Bakit di ka pumasok para makita si Daddy?" Inosenteng tanong ng bata. Namula ang makinis na pisngi ni Madeline. "Mukhang nagising na ang dad mo, kaya di na ako papasok." "Bakit?" Ikinurap ni Jackson ang malalaki niyang mata at di ito maunawaan. Yumuko si Madeline at hinawakan ang ulo ni Jackson habang nakangiti nang bahagya. "Jack, bata ka pa at di mo pa nauunawaan ang maraming bagay. Medyo pagod si Mommy at gusto pa niyang matulog. Pwede mong puntahan ang tatay mo pero pakiusap wag mong sabihin sa kanya na nanggaling ako dito." Lalong naguluhan ang bata ngunit masunurin itong tumango. Bumalik si

Walang gana si Eloise na makipagtalo kay Karen. Itinaas niya ang tingin niya at tumingin sa maganda ngunit wala sa pokus na mata ni Jeremy. Bumuntong hininga siya at sinabi, "Jeremy, pwede ba kitang tanungin? Mahal mo ba ang anak ko?" Medyo nagulat si Jeremy sa tanong na ito. "Sagutin mo ako, mahal mo ba si Eveline o hindi?" Tanong ni Eloise habang nagamamadali ang tono niya. Lumambot ang mata ni Jeremy. "Oo naman, mahal ko siya." "Kung ganon, dahil mahal mo siya, sasabihin ko sa'yo. Babalik na si Eveline sa F Country bukas kasama niya. Felipe at baka di na siya bumalik." Pagkatapos nito ay nabalot ang mga mata ni Jeremy ng lungkot. "Alam ko." "Ganon na lang?" Gulat na tumingin si Eloise sa lalaking kalmado na sumagot. Ngumiti si Jeremy. "Ang di siya guluhin at di siya makasama ang pinakahuling bagay na magagawa ko para kay Linnie." Nagulat si Eloise nang marinig niya ito. Nang makita na hawak ni Jeremy ang hawakan ng hagdan at tumalikod para umakyat, humakbang siya

Biglang napahinto ang paghahanap ni Jeremy sa narinig niyang tunog. Bahagya siyang nagulat habang marahan niyang tinaas ang kanyang mga mata na hindi na nakakasagap ng kahit na anong ilaw at kulay. "Ikaw? Kailan ka bumalik ng Glendale?" "Kahapon." Biglang nagkaroon ng liwanag sa mga malamlam na mata ni Jeremy pagkatapos niyang matanggap ang sagot na iyon.Mabagal siyang tumayo at hinarap ang lalaki sa kanyang harapan. "Kasama mo bang bumalik si Linnie?" Tinignan ni Felipe ang bulag na si Jeremy, sabay tumingin sa wedding ring na kanyang pinulot kanina. Pinaglaruan niya ito sa kanyang mga daliri at ngumiti. "Oo, kasama ko si Eveline." Pagkasalita niya, nakita ni Felipe ang tuwa sa mga mata ni Jeremy. Ngumiti siya at nagsabing, "Narito kami ni Eveline para isama si Jack sa F Country." Simpleng nabasag ang tuwa sa mukha ni Jeremy sa kanyang sagot. "Hindi ka na gustong makita ni Eveline, kaya mas maganda kung hindi ka na lilitaw sa harapan niya, lalo na sa kondisyon mo ngayon."

"Linnie?" hindi sigurado ang kanyang pagtawag, ang kanyang kabadong puso ay malakas na tumitibok kagaya noong araw na nakilala niya si Madeline sa kolehiyo. Hindi alam ni Jeremy kung dapat ba siyang maging masaya o hindi. Binigyan siya ng pagkakataon na makita muli ang pinakamamahal niyang babae sa buong buhay niya, pero wala siyang makita. Tinignan ni Madeline ang gwapong mukha sa kanyang harapan, ang kanyang magagandang kilay ay nabawasan ng lamig at mas naging malumanay. Kalmado siyang naglakad papunta sa kanya. "Mukhang magaling na ang binti mo." Nang marinig niya ang boses ni Madeline, napuno ang puso ni Jeremy ng hindi mapapantayang kaginhawaan. Bahagya nga lang siyang nagulat sa kanyang mga salita. Hindi kaya nagpunta si Linnie rito para tignan kung gumaling na ang sugat niya? Habang iniisip ito, isang ngiti ang lumitaw sa mga labi ni Jeremy, pero masaya lang siya nang ilang segundo nang sumunod ang malamig na boses ni Madeline, "Wala na akong koneksyon sa'yo, kaya