Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 731 - Bab 740

Nangako pa siya sa bata na dadalhin niya ito dito kapag lumaki siya. Pero di niya inakala na di na sila aabot sa araw na malaki na siya. Inilabas ni Madeline ang maliit na kwintas na dala niya sa kanyang leeg. Bago ito, lagi itong dinadala ni Lillian. Idinilat niya ang mga mata niya na namula sa hangin at hinaplos ang kwintas. "Lily, dinala na kita sa Pirate Land. Nakikita mo ba?" Pinilit niyang ngumiti. Ang sakit sa kanyang puso ay malinaw at nakakadurog. Di mapigilan ni Madeline ang kanyang damdamin. Hinawakan niya ang kwintas at nagsimulang umiyak. "Lillian…" Ngunit kaagad niyang naisip si Jackson. Ayaw niyang magpakita ng negatibong emosyon sa harap ng ibang bata. Kaagad na pinunasan ni Madeline ang kanyang mata at tumingin sa tabi niya. Ngunit pagtingin niya dito, wala siyang katabi. Bukod sa mga tao sa likod niya sa pila, di niya makita si Jackson kahit saan. Naramdaman ni Madeline na parang nahulog sa kawalan ang puso niya. Namutla siya sa pagkataranta. "Ja

"May problema ba sa taong iyon? Bakit ayaw pumayag ni Felipe na magsama kayong dalawa?" Iniwasan ni Cathy ang nag-aalalang tingin ni Madeline. "Ang taong gusto ko ay may iba nang minamahal. Nag-aalala si Felipe na baka lalo akong malugmok kaya sinabihan niya ako na huwag na siyang gustuhin." Tinignan ni Madeline si Cathy na parang malalim ang iniisip. "Pero mukhang dinadala mo ngayon ang anak niya?" "..." Nagbago ang mukha ni Cathy nang tumingin siya sa paligid nang kinakabahan. Nang makita niya na wala sa pailigid ang mga bodyguard at katulong, hinawakan niya ang kamay ni Madeline at naglakad sa isang tabi. Nagmakaawa siya, "Evie, pakiusap wag mong sabihin kay Felipe. Papatayin niya ako. Pakiusap, di mo pwedeng ipaalam ito sa kanya Evie. Nagmamakaawa ako!" Di inakala ni Madeline na kikibo ang ganito si Cathy. Di rin niya inasahan na matatakot nang sobra si Cathy sa puntong isipin na baka patayin siya ni Felipe. Noon pa man ay isa nang kaaya-aya at matikas na maginoo si Fel

Pumason si Felipe. Nang makita niya si Madeline, lumapit siya dito nang may marahang ngiti. "Eveline." "Bakit ang aga mong nakabalik?" Tanong ni Madeline nang nakangiti. Pero iba na ang tingin niya kay Felipe ngayon. "Nag-aalala ako sa'yo." Puno ng pagmamahal ang mga mata ni Felipe. "Iniwan ka ni Lillian kaya siguro nalulungkot ka, kaya gusto kitang samahan." "Malungkot? Oo, nalulungkot ako." Ngumiti si Madeline. Pagkatapos, tumingin siya nang diretso kay Felipe. "Pwede mo ba akong samahan na maglakad sa malapit?" "Syempre naman." Ngumiti si Felipe at tumango. Pagkatapos, sumunod siya kay Madeline sa kanto na puno ng mga nalagas na dahon ng gingko. Mayroong biglang pagbugso ng hanging ng taglagas at ang dilaw na dahon ng gingko ay lumipad na parang paru-paro bago malaglag sa lapag. Napansin ni Felipe na masama ang timpla ni Madeline pero naunawaan niya kung bakit. Si Lillian ang batang dinala niya sa loob ng siyam na buwan, at ngayon wala na siya. Siguro kakailanganin niy

"Felipe, anong sinasabi mo? Nagyayabang ka ba sa akin?" "Hmph." Suminghal si Felipe. "Gusto ko lang sabihin sa'yo ngayong umabot na ang lahat sa ganito, kailangan natin ng solusyon. Hihintayin kita kung saan pinatay si Lillian makalipas ang kalahating oras. Kapag nagpakita ka, ibibigay ko sa'yo ang lahat ng records ni Lillian mula sa sandaling ipinanganak siya. Kung hindi, edi kunwari na lang di kita tinawagan." Ibinaba ni Felipe ang linya bago pa makasagot si Jeremy. Tumayo si Cathy sa tapat ng pader ng study habang ang kanyang katawan ay puno ng pasa at sugat. Nag-isip siya bago tahimik na bumalik sa kanyang kwarto. Matapos mag-isip, kinuha niya ang kanyang cellphone at isinulat ang ilang salita… Di bumalik si Madeline sa Montgomery Manor pagkatapos niyang umalis. Naglakad siya nang walang patutunguhan sa kalsada. Sa kabila ng ingay sa paligid niya, nakaramdam pa din siya ng tagos sa butong lamig sa puso niya. Di niya kailanman inasahan na gagawin ni Felipe ang ganito

"Salamat sa pagligtas ng buhay ko Felipe, pero ngayon, ibinabalik ko na ito sa'yo." Nang marinig ito ni Felipe, tuluyan siyang napahinto. Hinawakan ni Jeremy si Madeline na nagdudugo at pumunta sa kotse na nakahinto sa tabi ng kalsada nang walang alinlangan. "Linnie, kumapit ka!" Puno ng luha ang mga mata niya nang tumakbo siya. Idinilat ni Madeline ang kanyang nanlalabong mata at nakita ang pag-aalala at takot sa mga mata ni Jeremy. Ito rin ang itsura niya noong sumuka siya ng dugo sa kalagitnaan ng engagement party ni Meredith. Unti-unting naunawaan ni Madeline. Natatakot si Jeremy, pero anong kinatatakutan niya? Takot ba siya na mamamatay siys?" Sa hospital. Umupo si Jeremy sa labas ng emergency room habang nababahala. Kahit na sa balikat lang ni Madeline tumsms ang bala, isa pa rin itong tama ng baril at di isang normal ba sugat. Makalipas ang mahabang oras, natapos na ang operasyon.Sinabi sa kanya na wala sa panganib ang bubay ni Madeline at naalis na din nil