บททั้งหมดของ Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: บทที่ 871 - บทที่ 880

Naiintindihan niya ito. Anak niya si Lilian, kaya paano siyang kakalma habang may nananakit sa kanyang anak? Ngunit, hindi lahat ng ama ay mahal ang kanilang anak. Sarkastikong suminghal si Cathy. Nang maisip niya ang dalawang batang pinatay ni Felipe, nakaramdam siya ng matinding sakit sa kanyang puso. Lumabas si Felipe ng kwarto. Nang makita niya si Cathy na nakatulala ay nagdilim ang kanyang mukha. "Sumama ka sa'kin," utos niya. Ngunit, nakita niya lang si Cathy na tinititigan siya nang may pagkamuhi sa kanyang mga mata. "Ano? Natatakot ka ba na hindi makabalik si Jeremy? Alam mo kung sino ang Stygian Johnsons, at ganon na nga, gusto kong hindi na siya makabalik." "Demonyo ka." Napuno nang pagkamuhi ang mga mata ni Cathy. Hinila siya ni Felipe, malamig ang kanyang gwapong mukha. "Utang to sa'kin ng mga Whitman." "Kahit na may kasalanan si Old Master Whitman, hindi mo dapat sisihin si Jeremy. Iniisip mo palagi na may ginawang masama sa'yo ang iba, pero ngayon nalinawa

"Hinahanap mo ang anak mo? Sino ang anak mo?" "Lilian Whitman." Tinaas ni Jeremy ang kanyang malamig na tingin. "Ang apat na taong gulang na babaeng kinuha ninyong Stygian Johnsons mula sa outer courtyard ni Felipe. Sa kanyang pagtataka, Gumilid si Yorick para tahimik na tanungin si Fabian na nakatayo sa kanyang tabi tungkol sa nangyayari. Habang pinapanood ang dalawa na magbulungan, malamig na nag-utos si Jeremy, "Ibalik mo sa'kin ang anak ko." Tinaas ni Yorick ang isa niyang kilay at tumawa. "Hindi naman sa ayaw kong ibalik ang anak mo. Pero, kailangan mo munang magbayad." "Tigil!" Kukunin sana ni Yorick and buhay ni Jeremy nang isang boses ng babae ang bilang nagpahinto sa kanila. Tumagos ang boses niya sa nanlulumong puso ni Jeremy na para bang isang mainit na sinag ng araw. Mabilis siyang lumingon para tignan ang babae na mabilis na naglalakad papunta sa kanya. "Linnie." "Bakit ka nandito, Jeremy?" Tinignan ni Madeline ang lalaki sa kanyang harapan nang may pag-a

Napalingon siya at sumalubong sa kanya ang nakakatakot na ekspresyon ni Jeremy. “Jer-Jeremy…” Natataranta siyang tumingin sa lalaking palapit sa kanya. Tinulak niya ang kamay ni Madeline, tumalikod siya at tumakbo palayo, subalit biglang may humablot sa kanyang leeg bago pa man siya makalayo. Katatapos lang sakalin ni Madeline si Meredith nang muling makaramdam si Meredith ng may sumasakal sa kanya. Parang yelo ang mga daliri ni Jeremy, nanuot ang lamig sa balat ni Meredith at nanginig siya dahil dito. Pakiramdam niya ay papatayin talaga siya ni Jeremy. Bumugso ang galit ni Jeremy at humigpit ang hawak niya sa leeg ni Meredith. Muling bumuka ang sugat sa balikat ni Jeremy dahil sa higpit ng pagsakal niya kay Meredith. Agad na hinawakan ni Madeline ang kamay ni Jeremy. "Bitawan mo siya, Jeremy." Pinigilan niya siya hindi dahil sa naaawa siya kay Meredith at hindi rin dahil sa ayaw niyang makasuhan ng murder si Jeremy dahil sa isang taong gaya ni Meredith, kundi dahil sa na

Nagdilim ang mga mata ni Madeline habang pinagmamasdan niyang maigi ang kasuklam-suklam na ekspresyon ni Meredith. Tinulak niya palayo si Meredith. "Tama ka, hindi nga mangangahas ang Stygian Johnsons na gawin yun, pero ako oo!"Ano? Nagulat siya, pinagmasdan ni Meredith na maglakad palayo si Madeline nang mapagtanto niya na naibunyag niya ang lokasyon ni Lillian.Ginamit na ni Jeremy ang trick na ito sa kanya noon sa korte, ngunit hindi niya inaasahan na gagamitin ito ni Madeline sa kanya. Nahulog pa siya ulit dito!Umakyat si Meredith upang harangan si Madeline, ngunit sinipa lamang siya ng isang bodyguard pagdating niya sa pintuan.Napahiga siya sa sahig sa sobrang sakit at sumuka siya ng dugo. Pinanood niya ang pag-alis ni Madeline, wala na siyang lakas para tumayo.Mabilis na nakarating sila Madeline at Jeremy sa mansyon ni Felipe. Hindi na nagulat si Felipe nang malaman na dumating na sila.Nainis siya nang makita niyang magkasama sila Madeline at Jeremy.Isang mapanuk

Narinig niya ang lahat ng sinabi ni Jeremy. Ramdam na ramdam niya ang panghihinayang at pagsisisi ni Jeremy, pati na rin ang nararamdamang hirap ni Jeremy sa pagpapatawad sa kanyang sarili.Habang nakatingin siya sa likuran ni Jeremy, hindi na naramdaman ni Madeline na malayo sila sa isa't isa.Lumapit siya kay Jeremy, inangat niya ang braso niya upang hawakan si Jeremy mula sa likuran.Habang nagmumukmok si Jeremy at sinisisi ang kanyang sarili, nagulat siya nang bigla siyang niyakap ni Madeline. Nanuot ang init sa kanyang dibdib."Alam kong hindi mo mapapatawad ang sarili mo dahil sa mga bagay na nagawa mo sakin, pero seryoso ako noong sinabi ko sayo na hindi na ako galit sayo."Mabuhay na lang tayo ng masaya habang magkasama tayo, Jeremy."Umalingawngaw ang malinaw na boses ni Madeline sa tainga ni Jeremy.Humarap siya kay Madeline, nagtagpo ang makisig niyang mukha at ang walang kasing gandang mukha ni Madeline.Nagtagpo ang kanilang mga mata. Binalot sila ng katahimikan.