บททั้งหมดของ Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: บทที่ 881 - บทที่ 890

Inangat niya ang duguan niyang mga kamay, ngunit napansin niya na naging kulay pula na ang kulay berdeng hairband na iniingat-ingatan niya.Itinaas niya ang hairband sa tapat ng kanyang labi. "Huwag kang mamamatay. Please, hindi ka pwedeng mamatay."Bumulong siya sa ilalim ng kanyang hininga at namula lalo ang kanyang mga mata."Nangako ka sakin na kukulitin mo ako habambuhay. Hindi mo na pwedeng bawiin ang mga sinabi mo ngayon."Nanginginig ang boses ni Felipe habang inuulit niya ang mga sinasabi niya, hindi niya magawang huminahon sa mga sandaling iyon.Sa mga oras na iyon, bumukas ang pinto ng operating room at lumabas ang isang doktor na nakaputing coat. Agad na tumakbo si Felipe papunta sa kanya. "Professor Quinney, kumusta si Cathy?"Umiling ang professor. "Natanggal ko na ang bala, pero dahil tumama ito sa kanyang puso, hindi ko siya kayang buhayin ulit. Humihingi ako ng paumanhin, ngunit pumanaw na si Ms. Cathy."Napako sa kanyang kinatatayuan si Felipe, pakiramdam niya

"Nasaan si Cathy, Felipe?" Muling tinanong ni Madeline si Felipe, ngunit umalis na si Felipe.Habang pinagmamasdan niya ang pag-alis ni Felipe, nagpasya si Madeline na halughugin ang mansyon para sa anumang bakas ni Cathy. Pumunta pa siya sa basement, ngunit hindi niya nakita si Cathy.Naguluhan siya, tinanong niya ang mga tagapagsilbi ni Felipe, ngunit wala sa kanila ang nakakaalam kung nasaan si Cathy.Nakarating si Madeline sa silid ni Cathy at nakita niya ang isang photo collage na nakabukas sa kanyang kama. Puno ito ng mga larawang kinunan ni Cathy mula pa noong bata siya. Mukhang may nauna nang nagbuklat sa dito.Tiningnan kaya ito ni Felipe?Nagtaka siya, dinampot niya ang photo collage at nakita niya ang isang piraso ng papel na nakaipit sa ilalim nito.“Certificate of cremation?” Kumabog ang dibdib ni Madeline.Nang basahin niya ito, nakita niya ang pangalan ni Cathy, sinundan ito ng pirma ni Felipe sa pinakailalim.Patay na si Cathy?!… Inakala ni Jeremy na nagpa

"Tama si Eveline. Walang mabuting tao sa mga lalaki sa Whitman family. Kung may isa lang man sana satin na kagaya ni Lolo, siguro hindi masasaktan ng husto ang mga babaeng nagmamahal satin."Tinaas niya ang kanyang nagyeyelo at mabangis na titig."Nagbagong buhay na ako, Felipe. E ikaw? Hindi mo ba susubukang itama ang mga pagkakamali mo? Isusuko mo sa mga pulis ang sarili mo kung mayroon kang kahit kaunting konsensya na natitira. O pwede ka ring maghintay hanggang sa ibigay ko sa mga pulis ang ebidensyang kailangan nila."Seryosong nagbabala si Jeremy at muli siyang tumingin sa puntod ni Cathy, puno ng sakit ang kanyang mga titig. Pagkatapis, tumalikod na siya para umalis.Nakatulala si Felipe at napako siya sa kinatatayuan niya habang hawak niya ang mga abo ni Cathy. Naglabo-labo ang emosyon sa kanyang mga mata."Huwag kang mag-alala. Nangako ako sayo, kaya sisiguraduhin kong tutuparin ko yun. Hintayin mo ako."Umalis siya habang umiihip ang hangin sa kanyang mukha at ang urn s

Pagkatapos nito, medyo nagsisi si Jeremy. Pinagmasdan niya ang pagbabago sa ekspresyon ni Madeline, kagaya siya ng dating Madeline na maingat lagi sa tuwing magkasama sila."Pasensya ka na, Linnie. Hindi ko dapat binanggit ang tungkol sa mga nangyari noon. Pasensya ka na kung nasaktan nanaman kita."Mahinahon siyang humingi ng tawad, dahan-dahan niyang idiniin ang labi niya sa likuran ng tainga ni Madeline."Dadalhin muna kita kay Adam bukas ng umaga para makasiguro tayo na ayos ka lang. Pagkatapos aasikasuhin ko ang tungkol kay Cathy."Hindi na niya hinintay na tumango si Madeline, yumuko siya upang bitbitin si Madeline."Gabi na. Matulog na tayo."Inunat ni Madeline ang kanyang mga braso at pinulupot ito sa leeg ni Jeremy.Binitbit niya si Madeline papunta sa kwarto nila, naramdaman ni Madeline na bumilis ang tibok ng kanyang puso at pinaalala nito sa kanya ang unang beses na kinasal siya kay Jeremy.Kabado siya, masaya, at umaasa.Habang nakahiga sila, hinawakan ni Jeremy s

Dumilim ang ekspresyon ng mukha ni Felipe nang sumimangot siya. "Ako ang asawa ni Cathy." "Ano? Asawa ka ng bwisit na babaeng yun?" "Talaga bang… asawa ka ni Cathy?" Parehong nagulat ang mag-ina. Hindi na nag-aksaya pa ng oras si Felipe sa kanila. "May isang araw kayo para umalis dito." "Ano? Bakit mo kami pinapaalis? Matagal nang umalis dito yung bwisit na babaeng yun, wala na siyang pakialam sa bahay na 'to!" Naghalukipkip ang nanay habang nakatingin siya ng masama kay Felipe. "Akala ko pa naman magaling kumilatis yung bwisit na babaeng yun. Sinong mag-aakala na makakahanap siya ng isang mahirap na batang lalaki. Gusto mong bawiin ang bahay para maging marital home niyo? Mangarap ka na lang! Tingnan mo ang sarili mo. Sino ka sa tingin mo para magpakasal ka kahit na hindi mo naman kayang bumili ng bahay?"Tiningnan ng masama ni Felipe ang babae, isa itong tingin na nakakapangilabot. "May isang araw kayo para umalis, o ako mismo ang magpapalayas sa inyo." “...”Umalis s