Semua Bab Sir Ares, Goodnight!: Bab 331 - Bab 340

Buti na lang, ang kaniyang pandidiri ay tagong-tago. Ang payat niyang mga daliri ay eleganteng kinurot ang mga daliri ni Rose. Lumingon si Jay upang titigan ang payat na kamay ni Rose bago niya ito balutin ng kaniyang mas malaking kamay.Naalala niya ang pamilyar na pakiramdam na ito.Ang kaniyang payat at malambot na mga daliri ay nakakulong sa kaniyang mga kamay.Napuno ng saya ang kanyang mga mata.Si Rose, gayunpaman, ay nagreklamo sa isip niya. Bakit hindi pa siya tinutulak palayo ni Jay? Pumunta pa naman siya sa ganitong antas ng kahihiyan.Sumusuko, tinulak niya ang kaniyang sarili sa dibdib ni Jay. Ang ganoong kikos kasama ang kaniyang malamyang damit at ang katotohanan na siya ay walang kardigan ay hindi maaasahan sa isang matinong babae.Agad na nabalot ng lamig ang mga mata ni Jay.Paano nagawa ni Sean na ipaakit kay Rose ang mga kliyente gamit ang kaniyang sexual appeal? Kagag*han.Tumitingin kay Jay, si Rose ay naging mas marahas at niyakap ang leeg ni Jay. Ang malamig na

Walang magawa, masunuring lumabas si Jean bago pumasok sa upuan ng taga-maneho. Pagkatapos no’n, nagsimula siyang magreklamo, “Jay, isa kang presidente ng isang malaking kumpanya na mayroong net worth ng daan-daang bilyon, hindi ba? Kaya sabihin mo sa ‘kin, bakit ikaw ang sarili mong drayber?”“Pito ang personal kong drayber kung ako sa ‘yo. Isa sa bawat araw ng linggo.”“Kung ang bawat drayber ay magiging kasing-tulad mong nakakairita, mas gugustuhin ko pang magmaneho mag-isa, maraming salamat,” sagot ni Jay.Pinatunog ni Jean ang kaniyang mga labi. “Hindi ko alam kung bakit ko inaaksaya ang oras kong makipag-usap sa mga sociopath na tulad mo.”“Saan tayo?” Tanong ni Jean.“Sa Grand Asia.”Tumalikod si Jean upang umalis pagkatapos ihatid si Jay sa Grand Asia.Gayunpaman, pinigilan siya ni Jay. “Sumama ka sa ‘kin. Ituturo ko sa ‘yo ang mga gawain sa Grand Asia.”Humiyaw si Jean. “‘Wag, pakiusap, Jay. Magpakita ka ng awa at pakawalan ako. Alam mo namang ayaw kong mag-aral noong bata pa

“Uwi na tayo, bata-batuta.”Nabalot ng kadiliman ang Garden of A Diary.Tahimik na nakaupo sa kahoy na upuan sa patyo, si Jay ay humahalo sa dilim sa paligid niya.Ang natatanging liwanag niya lamang ay ang diamond set watch sa kaniyang braso, ang pilak na liwanag nito ay nililiwanagan ang kaniyang mga kamay.Ala una na ng madaling-araw.Nang walang kahit kaunting antok, ang pag-asa sa matalas na mga mata ni Jay ay unti-unting naglalaho sa paglipas ng oras.Nang bigla, isang tunog ang maririnig sa gilid.Isang kaaya-ayang anino ang gumapang mula sa lupa. Tumatalikod, siya ay natuliro sa kaniyang kinatatayuan dahil sa isang matalas na sinag ng isang cellphone.Inangat niya ang kaniyang mga braso upang harangan ang liwanag para lamang makuha ang kaniyang mga braso ng isang malaking mga kamay sa sumunod na sandali.“Rose!”Nahuli sa akto, sumuko na si Rose sa panlalaban.“Ginoong Ares, bakit ka gising ng ganitong oras?” Tanong niya, halatang sinusubukang maging mabait.“Tumitingin sa mga

Inangkin na rin niya ito. “Oo. Ano ngayon kung gusto ko siya?”Ang walang paking ekspresyon ni Jay ay agad na nawasak sa pangit na mga piraso.“Masyado ka bang nasarapan sa ‘kin, Rose Loyle? ‘Yon ba ang dahilan kung bakit ka naging walang pigil?” Ang kaniyang kamay ay mabilis na hinila ng likod ng ulo ni Rose, humihila nang malaks upang sabunutan si Rose.Habang si Rose ay napilitang iatras ang kanyang ulo, ang mga labi ni Jay ay nangingibabaw na umatake.Ang ulo ni Rose ay manhid sa sakit habang may luhang bumabagsak mula sa kanyang mga mata.Malamig na mga luha ang pumatak sa likod ng kaniyang kamay na parang mga yelong bumabagsak sa nagwawalang apoy.Nang marahan, pinakawalan siya ni Jay. Tumititig sa galit sa mga mata ni Rose, ang nagwawalang apoy sa loob ni Jay ay naglaho habang piraso ng mga yelo ang nagtatanggal ng init sa kaniyang puso.“Umalis ka,” Tumalikod si Jay at sinabi.Umalis si Rose.Sa pagsara ng pinto, ang pag-aalala ay walang kontrol na umapay sa marahas na mga mata

Si Jay ba ay—Masyado siguro siyang nag-iisip. Paano mag-aalala sa kaniya si Jay? Ang totoo, nag-aalala lang ang lalaking ‘yon na ang kaniyang mga anak ay mawawalan ng kanilang mommy.Pinipindot ang mga mensahe, nakakita siya ng isang mensahe mula kay Josephine Ares. ‘Hipag, si Jay ay napasok sa ICU ng Grand Asia. Pakiusap ay alagaan mo siya para sa ‘kin.’“Paano ‘yon nangyari?” Tumitig si Rose sa araw na napadala ang mensaheng ‘yon. Tatlong araw na ang nakalipas!Nagsimulang mabuo ang pag-aalala sa dibdib ni Rose.Napuno ng takot ang kaniyang puso.Para sa isang lalaki na masyadong mataas ang tingin sa sarili, gaano kalaki ba ang desperasyon na naramdaman niya upang himukin ang sarili niya sa punto na nakahiga na siya sa ICU?Nakaramdam siya ng ‘di inaasahang pagsikip sa kaniyang puso.Nagsimulang bumuhos ang luha sa kaniyang mga pisngi.Nang bigla, siya ay lumuhod. Pinagdidikit ang kaniyang mga kamay, nagdasal si Rose. “Pakiusap, Diyos. Pakiusap ay pakawalan mo siya. Ipagpalit mo ang