Tous les chapitres de : Chapitre 421 - Chapitre 430

Nagulantang talaga si Mr. Hicks, ang manager ng Champs Elys Resort, sa eksenang ito.Hindi niya maintindihan ang nangyayari, pati na rin ang mga guwardiya niya. Wala sa kanila ang nangahas na gumalaw.Umiyak nang malakas si Marcus, “Tito Rhodes, tigilan mo na po! Anong nangyayari?”Tinapakan ni Albert ang mukha ni Marcus habang sinabi nang galit, “Marcus Lloyd, sobrang lakas at maharlika kang kumilos dahil tinrato kitang pamangkin ko, hindi ba? Huh! Sinong nagbigay sa’yo ng karapatan na maging mayabang sa labas?!”Umiyak si Marcus, natatakot, “Tito Rhodes, bakit nainis ka nang sobra? Sabihin mo sa akin at aayusin ko ito!”Sinipa siya ni Albert habang nagmumura, “Si Master Wade ang tagapagligtas ko, ang bayani ko, pero ikaw, g*go, ininsulto mo siya! Mamatay ka na!”Napagtanto ni Marcus na maling tao ang kinalaban niya. Umiyak siya at nagmakaawa, “Patawarin mo ako, Tito Rhodes, Patawarin mo ako! Hihingi ako ng tawad kay Master Wade. Pakiusap, patawarin mo ako! Ako ang may kasalanan

Nagulantang si Albert nang marinig niya ang utos ni Charlie. Pinulot niya agad ang patalim at inutusan ang mga kasamahan niya, “Pumunta kayo dito at hawakan niyo ang ulo niya para sa akin.”Natakot nang sobra si Marcus sa sandaling ito at nagpumiglas siya, desperadong umiling dahil ayaw niyang iukit ang salitang ‘mahinang ul*l’ sa kanyang noo. Ito ang salitang ginagamit niya palagi kapag pinapagalitan at nilalait ang iba!Sa mga nakaraang taon, kumita ng ilang pera ang pamilya ni Marcus, at simula noong naging mas mayaman siya nang kaunti, mas lalo siyang naging malupit.Sa tuwing lalabas siya at makakakita ng mga nangongolekta ng basura, tatawagin niya silang mahinang ul*l.Kapag pumupunta siya sa kalye at nakakakita ng mga sasakyan na mas mababa sa kanya, tatawagin niya ang mga tao na mahinang ul*l.Kailan lang, isang high school student ang aksidenteng nakatapon ng isang basong milk tea sa kanyang Dior jacket. Pagkatapos, dahil sa galit, binugbog ni Marcus ang estudyante hangga

Sa sandaling ito, desperado at nag-aalala na si Marcus at ang babaeng plastik ang mukha sa kanilang mga hinaharap.Naging kuntento na si Charlie pagkatapos niya silang parusahan. Pagkatapos, sinabi niya kay Don Albert.“Sumasakit ang ulo ko sa dalawang ito. Paalisin mo na sila.”Mabilis na tumango si Albert bago niya sinipa si Marcus at sinabi, “Hindi ka pa ba tatayo at aalis?”Tumayo nang mabilis si Marcus at hindi niya pinansin ang dumi sa katawan niya dahil nagmamadali siyang tumakas kasama ang babaeng plastik ang mukha.Sinipa ulit siya nang marahas ni Albert sa pwetan at bumagsak ulit si Marcus sa sahig. Pagkatapos, sinabi ni Albert, “Makinig kayong dalawa. Gusto kong pumunta kayo sa mansyon ko pagkatapos ng isang linggo para magpakita sa akin! Kung hindi kayo magpapakita, sisiguraduhin ko na makakatay kayo!”“Don Albert, huwag ka pong mag-alala. Siguradong pupunta kami…”Mabilis na sumang-ayon ang dalawa bago sila tumakas nang nagpa-panic, hindi man lang nag-iwan ng bakas.

Nang makita ni Albert na nawawalan na ng pasensya si Charlie, nagmamadali siyang sumenyas at inutusan ang mga tauhan niya, “Bugbugin niyo na siya!”Agad sumugod ang isang grupo ng mga malalakas bago nila pinaligiran si Mr. Hicks, pagkatapos, sinuntok nila at sinipa siya. Tumigil lang sila nang mamatay-matay na si Mr. Hicks.Nakahandusay si Mr. Hicks sa sahig habang umiiyak siya sa sakit. Pero, hindi pa ito ang katapusan. Sa sandaling ito, biglang sinabi nang malamig ni Don Albert, “Bibigyan kita ng kalahating araw para umalis sa Aurous Hill. Kapag nakita pa kitang gumagala sa Aurous Hill bukas, papatayin kita gamit ang sarili kong mga kamay!”Umubo nang mahina ang mamatay-matay na si Mr. Hicks at sinabi, “Don Albert, mangyaring maawa ka sa akin at bigyan ako ng dalawang araw sa pinakamababa. Hayaan mo sanang pagaligin ko muna ang mga sugat ko bago ako umalis…”“Pwede kang magpagamot sa ibang probinsya!” Sumagot nang malamig si Albert. “Tawagan mo ang pamilya mo at sabihin mo sa kan

Mayroong kalmadong ekspresyon si Charlie sa kanyang mukha kaharap ang biglang pagtatapat ni Loreen. Sumagot lang siya, “Nakasalubong lang natin ang ilang siraulo, kaya ko sila tinuruan ng leksyon. Huwag mo itong damdamin.”Sumagot nang seryoso si Loreen, “Kahit ano pa, gusto talaga kitang pasalamatan!”Pagkatapos, umupo si Loreen sa tabi ni Charlie at mabilis niyang itinaas ang kanyang kamay habang niyakap niya si Charlie.Kaunti lang ang suot nilang dalawa, at naramdaman agad ni Charlie na kumuskos sa kanya ang makinis at malambot ni Loreen.Agad humigpit ang katawan ni Charlie at sinabi niya nang mabilis, “Loreen, ‘wag mong gawin ito. Ayokong makita tayo ni Claire nang ganito.”Humagikgik si Loreen bago niya tinanong, “Ang ibig sabihin ba ay pwede kitang yakapin at gawin ko ang gusto ko kapag hindi tayo nakikita ni Claire?”“Hindi iyon ang sinasabi ko…” Sumagot nang walang magawa si Charlie.Hinigpitan nang kaunti ni Loreen ang kanyang yakap bago niya sinabi nang makulit, “Gus