All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 5981 - Chapter 5990

Tumango si Charlie at buong tapat na sinabi, "Nung bata pa ako, narinig ko na ang kwento tungkol sa mga Oskian gang sa ibang bansa. Noong panahon na iyon, hindi sila natatakot sumugal, kaya nagtagumpay silang makakuha ng matibay na posisyon sa Canada, United States, at pati sa Europe. Hindi ko inakala na pagdating ng ika-dalawampu't isang siglo, bigla na lang babagsak ang mga Oskian gang sa buong mundo. Marami sa kanila ang tuluyan nang naglaho. Iyong natira, nagtatago na lang sa dilim at parang mga daga na lang na sama-sama. Alam mo ba kung bakit?""D-Dahil—" pautal-utal na sagot ni Daves, "S-Sa paglipas ng mga taon, mas naging agresibo ang Europe at States sa pagpuksa ng mga gang. At totoo, kulang sa pagkakaisa ang mga Oskian kumpara sa mga Koreano at Vietnamese, kaya mas mahirap talaga ngayon—""Mali ka!" sinabi nang biglaan ni Charlie at siningitan siya. "Puro palusot lang 'yan. Para sa akin, ang totoong dahilan kung bakit biglang bumagsak ang mga Oskian gang sa abroad ay dahil n

Sarado ang antique shop nang huminto ang sasakyan ni Charlie sa harap nito.Wala namang pakialam si Janus doon. Dahil, maaga pa, at iilan pa lang ang mga bukas na tindahan sa umaga.Pero si Charlie, na mas mapanuri, ay may napansin na kakaiba.Nakita niya ang kalawang sa bakal na pintuan at hawakan ng shop na parang matagal nang hindi nililinis.Tumabi siya sa kalsada sa tapat ng shop, plano niyang kumuha ng kape doon. Pero nang lumapit siya para tumingin, napansin niyang matagal nang hindi bukas ang shop. May sapot pa ng gagamba na nakabitin sa pinto.Pagsilip niya sa bintana, nakita niyang marurumi na ang mga display at mukhang matagal nang napabayaan.Napakunot-noo si Janus sa pagtataka. "Mukhang ilang buwan nang sarado itong lugar na ito.""Tama ka," tumango si Charlie. "Hindi ba’t maraming antique shops ang mga Cole sa Europe at U.S.? Baka nagpasya silang isara na ang branch dito."Napatingin si Janus sa thrift store sa tabi, at nakita niyang may mga tao sa loob kahit naka

Nangako si Kathleen, "Huwag kayong mag-alala, Mr. Wade. Hindi ko sasabihin kay Mrs. Wade ang tungkol dito."Dagdag pa niya agad, "Ngayon ko lang narinig ang tungkol sa pagkaka-aresto ni Biden. Huwag kayong mag-alala. Magpapahanap ako ng impormasyon at ipapaalam ko agad sa inyo kapag may nakuha na ako.""Sige." Nagpasalamat si Charlie. "Salamat, Miss Fox."Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Janus, "Iimbestigahan iyon ni Miss Fox, pero baka matagalan ito. Bumalik muna tayo sa hotel sa New York para mag-almusal at magpahinga.""Walang problema." Tumango at ngumiti si Janus. "Kaso medyo malayo ang hotel mula rito, at baka dumating na rin ang balita sa loob ng kalahating oras kung mabilis si Miss Fox. Kumain na lang kaya tayo diyan?" sabay turo niya sa café sa kabila ng kalsada. "Bigyan mo lang ako ng kape at gising na 'ko buong araw."Sandaling nag-isip si Charlie at tumango bilang pagsang-ayon.Tumawid sila sa kalsada papunta sa cafe at umorder ng pagkain at kape. Tumawag na

"Oo."-Pagkatapos mag-agahan, nagmaneho si Charlie papunta sa Shangri-La Hotel sa New York.Nagpareserba siya ng isang luxury suite para kay Janus dahil papunta na siya sa Brooklyn Prison ngayong araw. Nagpapahinga pa sila sa kwarto nang tumawag si Kathleen.Umalingawngaw ang boses ni Kathleen sa telepono. "Nasaan na kayo ngayon, Mr. Wade? Malapit na akong matapos. Kung okay lang sa inyo, pupunta na ako riyan at ipapaliwanag ko na ang mga detalye.""Nasa Shangri-La ako," sagot ni Charlie. "Pumunta ka na rito."Dumating si Kathleen sa hotel makalipas ang sampung minuto at magalang na yumuko kay Charlie. "Mr. Wade, ito na ang bagay na hiniling mo."Iniabot niya ang isang passport. "Malaysian passport ito. Pwede mong sabihing isa kang Malaysian Oskian. Walang entry record ang identity na ito sa U.S., kaya mas mababa ang tsansa na mabuking."Tumango si Charlie, kinuha ang passport, at binuksan ito. Larawan niya ang nasa loob, at ang pangalan niya ay Charlie Curtis. Hindi ito kapan

"Oo, pero sa barko."Napabuntong-hininga ang lalaking may buzz cut, halatang may bahid ng pagkadismaya. "Mas okay talaga ang barko. Pwede kang sumakay mula mismo sa bansa mo, tapos aabot lang ng isang buwan. Pero sa lupa, grabe ang hirap! Para kang dumaan sa impyerno! Akala ko talaga mamamatay na ako."May isang boses mula sa grupo na biglang sumingit, "Kalokohan. Hindi rin ganoon kaganda ang sumakay ng barko. Kahit papaano ay naglalakad ka sa lupa. Pero sa barko, baka kailangan mo pang lumangoy papunta sa pampang. Mga 60 kami sa barko noon, pero kalahati lang ang nakarating sa pampang. Sigurado akong inanod na ng alon 'yung iba."Napakagat-labi ang lalaking may buzz cut at napailing. "Grabe, sobrang nagsisisi na ako. Akala ko paraiso ang Amerika. Bwisit sila! Impyerno pala ito! Sabi pa ng agent, kikita raw ako ng seven o eight thousand dollars kada buwan kahit maghugas lang ng plato. Pagdating ko rito, nasa isang dosenang tao pa ang nag-aagawan sa isang plato sa restaurant!"Pagka