Pagpasok ni Charlie sa silid, agad niyang napansin ang malapad na ngiti sa mukha ni Julien. Alam niyang may nangyari kay Harrison kaya tinanong niya, “Oh, bakit ang saya mo? Tungkol ba ito sa tatay mo?”“A-Ano?” nauutal na tanong ni Julien. “M-Mukha ba akong masaya?”Itinuro ni Charlie ang mga labi nito habang tumatango at nang-aasar na sinabi, “Halos ngumiti ka na hanggang tenga, at parang hindi na mapawi ang ngiti mo.”Mabilis na hinagod ni Julien ang gilid ng kanyang bibig at mahina niyang sabi, “Hindi ko lang napigilan...”Pagkatapos, pinilit niyang pigilan ang ngiti, kunwaring nagpakita ng lungkot, at sinabi, “May balita ako mula sa pamilya. N-Na-stroke ang tatay ko.”Kalmado lamang na tumango si Charlie at hindi nagulat. Nasa 80s na si Harrison. Ang kanyang katandaan, dagdag pa ang matinding dagok ng pagkawala ng Four-Sided Treasure Tower na labis niyang pinahahalagahan, ay siguradong magpapabagsak sa kanyang katawan at kaluluwa. Masuwerte pa nga siya at hindi agad siya nama
Baca selengkapnya