Lahat ng Kabanata ng Ang Maalindog na Charlie Wade: Kabanata 6351 - Kabanata 6360

“May hinahanap kang tao?”Tumaas ang mga kilay ni Charlie nang marinig ang mga sinabi ni Julie, at habang may naaaliw na ekspresyon, tinanong niya nang mausisa, “Anong klaseng tao siya at kailangan ng isang tagapagmana na kasing yaman mo na pumunta nang personal sa Oskia? Maaari ba na hinahanap mo ang isang anak na matagal nang nawawala sa pamilya mo?”Humagikgik si Julien at sumagot, “Nagbibiro ka siguro, Mr. Wade. Pinahahalagahan ng pamilya namin ang dugo higit sa lahat—imposible na may nawala kaming lahi sa labas.”Sadya niyang binabaan ang boses niya, at sinabi nang seryoso ni Julien, “Siguro ay narinig mo na na kapag bumabiyahe ang presidente ng America, kahit ang isang hubli ng buhok o patak ng laway ay kailangan kolektahin at kunin ng itinakdang tao. Ganoon din para sa pamilya namin—ang bawat sperm, kung paano ito gamitin, at kung sino ang kasama namin sa gabi, ay dapat isaalang-alang. Kahit ang natira sa condom ay dapat kolektahin nang maingat at kunin. Ang kahit sinong magl

Kalmadong sinabi ni Charlie, "May direktang koneksyon tayo, pero wala ang ama mo. Sa teorya man o sa praktikal, mas malapit ka sa akin. Kung hindi dahil sa kakulangan mo sa katapatan, bakit ko pa pipiliin na laktawan ka at si Helena ang gagawa ng hindi direktang koneksyon sa ama mo sa ngalan ko?""Isipin mo ito ng ganito. Kung ikaw ang may-ari ng isang supermarket at napansin mong ang taong nakatira sa kabila ng kalsada ay piniling hindi mamili sa tindahan mo kundi sa mas malayo, hindi mo sisihin ang customer. Sa halip, kailangan mong suriin ang sarili mong kakulangan. Maaaring may ibang nag-aalok ng bagay na wala ka, o mas mahal ka kumpara sa kanila, o mas mababa ang serbisyo mo kahit pareho ang presyo. Kung hindi mo sinusuri ang sarili mo, hindi mo pwedeng basta harangan ang customer at tanungin kung bakit hindi siya namili sa iyo, tama ba?""Tama ka talaga, Mr. Wade…" Paulit-ulit na tumango si Julien nang may hiya. "Mula ngayon, magiging 100% na tapat ako sa iyo nang walang kahit

"Uh… Mr. Wade…" Hindi maiwasan ni Julien na medyo magulat at magtanong, "Ang kotse… Medyo sobra naman ang privacy nito, hindi ba?"Humagikgik si Charlie at sumagot, "Ang lugar na pupuntahan natin ay sobrang kumpidensyal. Natural lang na kailangan nating maging maingat. Pero huwag kang mag-alala—alam ng mga tao mo na pumasok ka sa restaurant, kaya hindi ko pwedeng saktan ka nang lantaran. Kahit saan kita dalhin, mag-relax ka lang at sumunod. Kapag tapos na ang lahat, ibabalik kita nang ligtas at walang sugat."Agad na nawala ang anumang pag-aalala ni Julien. Mabilis siyang nagpakita ng walang pakialam na ekspresyon at tumawa nang malakas. "May ganap na tiwala ako sayo. Kahit saan mo ako dalhin, hindi ako mag-iisip ng masama."-Lumabas ang van sa likod, dumaan sa alternatibong ruta na diretso sa kalsada sa likod ng Heaven Springs, iniiwasan ang anumang pakikipag-ugnayan sa mga bodyguard ni Julien.Pagkatapos iwan ang lungsod, dumiretso ang sasakyan papunta sa labas ng bayan. Ang mg

Pero kahit anong hintay nila, hindi dumating ang inaasahang pagligtas. Sa halip, lalong pinaunlad, itinago, at pinatatag ang dog kennel ni Albert. Sa huli, sumuko na sina Edmund at Salem sa kanilang walang saysay na pag-asa at tinanggap na lang na mabuhay sa lugar na ito.Sa oras na ito, katatapos lang ni Edmund sa dialysis at mahina siyang nakahiga sa kama, matapos kainin ang lugaw na ipinakain sa kanya ng kanyang ama.Si Jiro, na nagtatrabaho rito, ay nagtutulak ng maliit na kariton. Sumigaw siya, "Hoy, mga Whittaker, dalhin niyo rito ang mga plato pagkatapos niyo kumain!"Agad na dinala ni Salem ang mga plato sa bakal na rehas, at nang dumaan si Jiro, inihagis niya ang mga iyon sa plastic recycling bin.Pa-alis na si Jiro nang mabilis na sinabi ni Salem, "Sandali lang, Mr. Kobayashi!"Masamang tumingin si Jiro sa kanya. "Ano?"Nakiusap si Salem, "Bukas ay kaarawan ng anak ko. Maaari mo bang pakiusapan ang supervisor na magdala ng cake para sa kanya?"Idinagdag pa niya agad, "

Pagkababa nila sa underground level, natuklasan ni Julien na ito ay isang maliit na bilangguan. May mahabang pasilyo sa harap niya, at sa magkabilang gilid nito ay mga silid na nakasarado gamit ang makakapal na pader na kongkreto at mga rehas na bakal.Bawat silid ay walang pader na nakaharap sa pasilyo, kundi puro rehas na bakal na tanaw agad ang loob. Kahit ang simpleng kubeta sa loob ay may pader lang na isang metro ang taas, kaya lantad pa rin ang ulo ng gumagamit.Kahit na ganap itong nasa ilalim ng lupa, ang hangin, temperatura, at halumigmig sa loob ay hindi naiiba sa itaas. Inakala ni Charlie na may kakaibang amoy pagpasok niya, pero nagulat siya na wala naman siyang naramdaman na kahit anong hindi kanais-nais.Lumapit si Albert at sinabi, "Mr. Wade, nag-install kami ng fresh air system nang gawin ang lugar na ito. Dalawang beses kada oras umiikot ang hangin dito. May kasama pa itong central dehumidification system, kaya hindi mainit at maalinsangan kahit nasa ilalim. Naglag