Boyfriend  Victoria's POV  Simula nang araw na nakilala ko si Lucas ay hindi na niya ako tinigilan. Araw-araw na niya akong sinusundan kapag parehas kaming may free time. Utang daw niya sa akin ang buhay niya kaya bumabawi lamang ito sa akin. Ilang linggo  pa ang lumipas, nagsabi siya na may nararamdaman na raw siya sa akin at nagsimula na nga siyang manligaw. Ilang buwan din siyang nanligaw sa akin. Hanggang sa unti-unti na rin akong nahulog sa kaniya. Punong-puno ng saya ang puso ko tuwing kasama ko siya. Lagi niyang pinapasaya at pinapatibok ng mabilis ang puso ko. Nahulog na nga ata ako sa kanya.Medyo gabi na rin at ipinag paalam niya ako kay lolo upang mamasyal. Alam nilang nililigawan niya ako kayat pumayag na rin si lolo, kung saan daw ako masaya ay doon din ang lolo.. Ayaw man ni Ibarro na paligawan ako at "bata" pa raw ako pero hindi niya napigilan si Lucas. Nasa park kami at nakasandal lang siya

StalkingIbarro's POV  Intrams day, boring day. Hindi talaga ako mahilig sa sports na yan. Kung computer pa yan o motor baka pagka abalahan ko yan. Pero naisip ko kailangan kong protektahan si Victoria sa lalaking yon tsk. Kaya bumangon na ako at naghanda papunta sa school. Tiningnan ko yong schedule ng mga games at tiningnan kung anong oras yong sa swimming. Swimmer ang mokong e. Sakto pala ang dating ko at malapit na itong magsimula. Agad na rin akong pumunta sa pool. Nang makapasok na ako ay hinanap ko agad sina Victoria. Tsk nakakairita ang aking nakikita. Napaka clingy ng mokong na yon talaga. Hayy wala naman akong magawa kung hindi tingnan lang sila.Naupo na rin ako at nagsimula na nga ang competition. Medyo lumapit ako sa kinauupuan ni Victoria.Woah Go! Go! Go!Sigaw ng mga tao na nagche-cheer sa mga manlalaro.Kitang kita ko rin si Victoria na nagche-cheer sa lalaking yon.

Their ways Victoria's POV  Mahigpit akong napahawak sa aking ulo nang imulat ko ang aking mga mata. Ramdam na ramdam ko ang bigat ng ulo at sakit nito."Señorita ready na po ang breakfast hinihintay na po kayo ni Señor," sabi ni manang. Pagkalabas ni manang ay pinilit ko na ring bumangon. Dahil ayaw kong paghintayin sina lolo sa pagkain.  Bago bumaba ay humarap muna ako sa isang salamin at nagsuklay ako at nag ipit bago bumaba. Walang gana akong naglakad papuntang kusina. "Good morning!" sabay sabay at masigla nilang bati sa akin.Napa kunot-noo ako nang makita ang iba't ibang pagkain na nakahanda sa lamesa. "Anong mayroon? Atsaka bakit nandito sina Tom, Seb at Zimon?" tanong ko sa aking isipan.  "Good morning po," walang gana kong sabi at ngumiti ng pilit, matapos noon ay umupo na rin ako sa katabi ng a

May pag-asa kaya? Zimon's POV Mabuti na lamang ay pumayag si miss Oriang na sumama sa akin. Tuturuan ko siya ng mga bagay bagay dito sa bagong lugar niya o bagong mundong ginagalawan. At mabuti nalang din at walang mga asungot haha. Tumupad sila sa usapan. Gumising ako ng ala sinko ng umaga para mag prepare ng mga pagkain namin ni Miss Oriang. Magpi-picnic lang kaming dalawa, kwentuhan para maging masaya lang. Para naman kahit papano mabawasan ang lungkot na nararamdaman niya ngayon. Ala sais ng umaga, mula sa aming munting tahanana ay natawan ko si Señorita Oriang sakay ng paborito niyang itim na kabayo, si Ursula."Salamat," agad na sambit nito nang alalayan ko siyang bumaba mula sa kabayo. "Napaka galing mo na sumakay sa kabayo miss Oriang," natutuwang sambit ko rito. "Oo nga eh, ang galing kasi ng mentor ko eh," tugon naman nito at ngumiti."Mabilis

Still moving forward Victoria's POV Bakit ganuon? Tatlong buwan na ang nakakalipas pero ramdam ko pa rin ang sugat. Nanariwa pa rin, lalo't nakakakita ako ng mga magka sintahan.  Lucas, salamat sa pag-ibig mo, nami-miss kita, inaamin ko yon.  Alam ko naman na hindi mo yon sinasadya, pero nangyari na eh, may nabuo na at ayaw ko namang maging makasarili at ipagdamot ka sa mas may karapatan sa'yo which is ang magiging baby mo.  Nakakahinayang lang, yong binuo nating pangarap na magkasama, sa iba mo na tutuparin.  Sana maging mas masaya ka. Pipilitin kong maging masaya para sa'yo. Habang nagmo-moment ako rito sa plaza ay may lumapit sa akin, si Tom. Gabi na pero nandito pa rin kami sa plaza. Ayaw ko pang umuwi, malulungkot lang ako sa bahay. Si Lolo naman kasi ay napaka abala sa kaniyang opisina. Every