บททั้งหมดของ The Billionaire's Mistake: บทที่ 11 - บทที่ 20

Makalipas ang kalahating oras na pamamahinga ay nagsimula na silang maglakbay pataas sa cabin. Recharge and fully rest mabilis ang paglalakbay nila.Ang sarap siguro dito mag honeymoon. Ang fresh ng hangin at kakaiba ang lamig. Kahit ang amo niya'y nakajacket na ngayon dahil sa lamig. Yung lamig na masarap mag yakapan, at maghalikan. Ano kaya nasa isip nitong taong ito. Halos di sila nag iimikan. Bahala siya sa buhay niya, pagkakataon niya na sana napagnasaan ang kagandagan niya, di naman siya nito pinapansin.Kanina pa ito nasa telepono, meron kasi itong dalang portable mobile device na may signal kahit saan, naka connect ito sa sariling satellite. Grave kahit weekend at naglalakad puro businessa ang nasa isip. No wonder nasa forbes list at isa sa pinakamayaman sa United Kingdom.Ano kaya kung reypin niya ito no? Maghuhubad siya sa harapan nito? Ah! Maghalo ang balat sa tinalupan never niyang gagawin yun, well that remain to be seen. Kung mag baliw baliwan na lang kaya siya par

"Bloody hell." Jude panicked, he carried his naked unconscious personal assistant and lay her in the flattened rock. She better be alive. He thought while doing a mouth to mouth resuscitation.Bakit ang lamig naman dito sa langit. Di ba patay na siya? Bakit parang nanginginig buo niyang katawan? Second passed.Nang bigla niyang naramdaman na parang may humihigop sa kanya. Parang dinadala siya nito pabalik sa mundo ng mga buhay. May kung anong bagay na nakadiin sa dibdib niya na parang gusto niyang isuka lahat ng laman ng nasa tiyan niya."Arrrggg! Arrgg!" Napaubo siyang bigla. "Thank God, you almost gave me a heart attack Miss Austen, don't you ever come near the water again. How the bloody hell did you think of swimming if you don't know how to bloody swim? Are you out of your bloody mind?"Ah ano ba, kung makasigaw itong gagong ito ang sakit sa tainga. Hirap na hirap pa nga siya sa paghinga at nagsusuka pa, eto namay sigaw ng sigaw. Ang sakit sa tainga

MJ woke up feeling sated and at peace, for a moment she was confused about where she was.Teka, bakit wala siya sa kwarto? Bakit nandito siya sa sala? Hala! Nag sleepwalk na naman ba siya at nakitulog dito sa makeshift bed ng amo niya? Susme nakakaloka naman to. Nakakahiya. Her hair was as chaotic as the jungle, untamable and wild. Her once remarkable blond curls now vaguely compared with a bird's nest and any clips that had once held them in place were long gone. She notices the bed was quite warm, cozy nonetheless homely at the same time.Ang sarap naman ng tulog niya, parang gusto niyang matulog na lang at huwag ng magising. Pero kailangang magising baka kailan siya ni Mr. Murray. Saan ba ang herodes. Salamat naman at wala siya dito, di niya alam kung ano ang sasabihin. Anyway, she was a warrior. She wouldn't be intimidated. Pakapalan na lang ng mukha.Where could he be? Palinga linga siya. Siguro nasa labas ang kumag. Buti naman at ng makagalaw siya ng maayos. Irehe

Nagising si MJ sa boses ng kanyang ina, may kausap ito sa phone at tumatawang nagsasalita. Palinga linga siya, hindi ito kwarto niya, dahil parang hotel room ito, malaki at malinis, sa gilid ng side table merong maganda at mabangong mga bulaklak, ang mama niya ay nakaupo sa couch at nakataas pa ang paa sa center table. Paglinga nga sa taas may swerong nakakabit sa kanya, nasa hospital ata sila. "Ma, private room ba ito? Ang mahal dito di natin to afford, uwi na tayo." Aniya at babangon sana ngunit may kamay na humawak sa kanya. "Miss Austen, please dont move, if you need anything I'm here to assist you. I'm sebas. Your private nurse." Looking at him, nakataas ang kilay ni MJ, siya ba'y may private nurse? Saang mundo naman daw niya hahanapin ang pambayad dito. Napasigaw siya bigla. "Ma, ano ba tigil muna yang paglalandi mo. Explain. Dahil baka mamumulubi tayo dito. Asan na ba ang magic vicks mo."Lumapit ang mama niya. "Sus anak don't worry. Sagot daw la

One week later, patakbo siyang pumunta sa coffee shop, binigyan lang siya ng herodes ng sampung minuto para magbreak.Balik to normal na naman ang diablo. Kung makaasta parang binili na niya yata ang buong planeta. Ang kakarampot na nakita niyang concern dito nung na admit siya sa hospital ay biglang naglaho nung pumasok na siya sa opisina. She was hoping for a little retribution yet, none happened. In fact mas lalo pa yatang naging masungit ito sa kanya."Miss Austen, fancy meeting you here on this fine lovely early afternoon?" Jake Collen whispered in her ears.Isa pang kumag, may pabulong bulong pa itong nalalaman, nasa likuran niya ito at nakapila ding katulad niya na naghihintay ng turn nila sa pag oorder."Will you please bloody stop being an ass Collen?""Hey, hey! How many times do I have to tell you it's Jake. Just Jake. Okay?""Whatever." Di na niya siya nito tinigilan sa kakakulit. Three days ago, napadaan ito sa kanya sa bus stop at dahil umu