“Choose pakikinggan mo siya o aalisin ka sa trabaho at kahit kelan wala ka ng mapapasukang trabaho.” Singit din ni Sir Louie sa amin. Nagulat naman si Jeffrey at napatingin sa akin sunod kay Sir Louie.“Tell them the truth Jeffrey hindi kita aalisin.” Sambit din ng boss niya. Mabilis namang lumuhod si Jeffrey habang nakayuko na.“Patawarin niyo ako Sir, hindi ko sinasadya. Naipit lang din po kasi ako eh.”“What do you mean? May tao pa bang nasa likod mo?” takang tanong ko sa kaniya dahil kung oo, sino?“Hindi naman talaga kita kilala eh, pinuntahan lang ako dito ng isang empleyado niyo rin sa Greenland company.”“Sino?” tanong na rin si Sir Louie.“Pasensya na po talaga kayo Sir, Ma’am Keisha tinakot niya rin po kasi akong irereklamo niya ako o di kaya kaya niya raw po bilhin ang trabaho ko. Tinakot pa po niya akong idadamay niya ang pamilya ko na ayaw ko pon

“Pero teka maiba ako. Anong ibig sabihin ni Ma’am Florence kanina na si Clarrisa lang?” kuryosong tanong ni Diane.“Ah yun ba. Siya kasi ang future fiancé pa lang ni Sir Kyler.”“What? Future fiancé pa lang pero kung umasta akala mo fiancé na niya. eh bakit naman daw future pa lang?” Si Diane.“Hindi  pa sila engage.”“Oo nga naman Diane, hindi ka rin kasi nag-iisip eh. Future pa lang kasi hindi pa engage.” Bara naman sa kaniya ni bakla.“Hoy Lalaine ang tahimik mo naman jan. Mapanis laway mo.” Sambit ko.“Nahihiya kasi ako sayo eh, hindi kita pinansin kanina.”“Tsss ano ka ba sabi ok nga lang eh.”“Ay teka baklang Keisha. Anong napag-usapan niyo ni Sir Kyler kanina ng lumabas kayo ng conference room?”

“Mrs. Santos ito na po yung mga papel.” Abot ko sa kaniya ng makarating na ako.“Oh Thank you Keisha.” Ngiti niyang sabi. Patalikod na ako ng mapansin ng mata ko ang pwesto ni Clarrisa at nanlilisik siyang nakatingin sa akin. Alam ko namang galit ka dahil future fiancé mo siya. Napabuntong hininga na lang ako, anong klaseng gulo ba ang pinasok ko at pumayag ako sa gusto ni Sir. Alam ko na ngang nakaarrange marriage na siya pero pinatulan ko pa. Ito na lang gawin mo Keisha kapag umabot na ang isang buwan at sinabi na ni Kyle na ok na siya, nakalimutan niya na yung nararamdaman niya sayo, huwag na huwag kang mahuhulog, nahuhulog ka man ngayon pero huwag yung hulog na hulog dahil sa huli oras na nahulog ka walang sasalo sayo. Masasaktan ka sa sarili mong gawa.“Kamusta buhay mang-aagaw?” napabalik ako sa reyalidad ng magsalita si Clarrisa. Hindi ko pala namalayang nakatitig na ako sa kaniya. Halos la

“Bakit?”“Ah, nothing hehe. Ingat ka.” Napataas naman kilay ko. Bakit ako mag-iingat eh nandito na ako sa tapat ng bahay ko.“Ikaw ang mag-ingat, ikaw itong uuwi pa eh.” Binitawan niya ako sa braso at umiwas ng tingin habang tatawa tawa na parang nahihiya.“O-Oo nga pala hehe. Sige mag-iingat ako.” Nginitian ko naman na siya at bumaba.“Uuwi ka ba o tititigan na lang ako magdamag?” saad ko ng ilang minuto na akong nakababa at hinihintay siyang umalis pero nandito pa rin.“Hehehe oo nga pala. Bye.” Kumaway na lang ako sa kaniya at umalis naman na siya. Pasiring ko pa siyang tiningnan habang papalayo na ang kotse niya. Nakakapanibago talaga ang kilos niya. Wala na yung pagiging cold at seryoso niya. Ibang iba na sa nakikita ko ngayon. Para na siyang may pagkaisip bata kanina. Hindi ako sanay baka kapag nasanay ako hanap

“Fine, nagpunta siya dito kasi tinulungan niya ako para malinis ang pangalan ko. Ok na? Masaya ka na sa sagot ko?” kita ko naman ang pag-igting ng panga niya.“O-ok. Hindi mo ba ako papasukin?” Parang bata niya namang pakiusap ngayon. Abnoy din eh, pabago bago ang mood.“Pasok ka.” Pumasok na kami sa loob.“Jan ka na muna, oo nga pala kumain ka na ba?” iling lang naman ang sagot niya.“Sige magluluto muna ako.” saka ko nagtungo sa kusina ko. Nanguha na lang ako ng tocino at ham yun na lang ang kakainin namin.“Anong niluluto mo?” napatingin naman ako kay Kyle na nasa likod ko na pala.“Tocino at ham na lang. Bakit nga pala nandito ka? Akala ko ba ay may gagawin ka?” tanong ko ng hindi na natingin sa kaniya at nakafocus na lang sa paghahanda ng kakainin namin.“Namiss