ฟิลิป คลาร์ค เหลือบตาขึ้นมองและก็พบกับใบหน้าอันคุ้นเคย คน ๆ นั้นมองมาที่เขาด้วยสีหน้าถากถาง“เวสลีย์ วอร์เรน?”ฟิลิปขมวดคิ้ว พวกเขาเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยมหาวิทยาลัย ที่จริงแล้วพวกเขาตกหลุมรักวินน์ จอห์นสตัน ด้วยกันทั้งคู่ ทำให้พวกเขาเป็นเหมือนศัตรูหัวใจกันเสียมากกว่าในท้ายที่สุด วินน์เลือกที่จะตกลงปลงใจกับฟิลิป คลาร์ค หนุ่มที่มากด้วยความสามารถด้วยเหตุนี้ เวสลีย์ยังคงขุ่นเคืองอยู่ตามความเข้าใจของเขา เวสลีย์เองก็ไม่ได้มีดีน้อยไปกว่าฟิลิปเลย แต่ทำไมวินน์ถึงเลือกฟิลิปไม่ใช่เขา?เท่าที่ข่าวแว่วเข้าหูของเวสลีย์ ฟิลิปไม่ได้มีอะไรก้าวหน้าในชีวิตเลย เขาวางแผนจะสร้างธุรกิจของเขาเองแต่ก็ไปไม่รอด และตอนนี้เขาก็ต้องกลายมาเป็นพนักงานส่งอาหาร หารายได้จุนเจือปากท้องไปวัน ๆ ลูกสาวของเขาก็ป่วยเป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด และชีวิตแต่งงานของเขากับวินน์ก็ไม่หวานชื่นเหมือนที่มันเคยเป็นอีกต่อไปแล้วยิ่งฟิลิป คลาร์คมีชีวิตที่ย่ำแย่ลงเท่าไหร่ เวสลีย์ก็ยิ่งเกลียดเขามากขึ้นเท่านั้นเป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายจะคับแค้นใจเพราะโดนแย่งสาวที่แอบชอบสมัยมหาวิทยาลัย‘มันเป็นแค่ขยะดี ๆ นี่เอง! กล้าดียังไงมา

“นายน้อยน่าจะมีมูลค่าประมาณ หมื่นแปดพันล้านบาทสำหรับการซื้อกิจการของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ ทั้ง 50 สาขาทั่วประเทศอีกด้านของไปสาย จอร์จยืนอยู่ที่หน้าต่างสูงจรดเพดาน กำลังอ่านรายงานที่อยู่ในมือเลขาของเขาเอาข้อมูลทรัพย์สินและการเงินทั้งหมดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ที่เขาขอไว้มาทันทีที่ฟิลลิปถาม“ฉันไม่สนใจว่าจะเป็นเงินกี่พันล้าน ฉันอยากจะซื้อ” เสียงของฟิลิป คลาร์ค เต็มไปด้วยความรำคาญใจ“ตามรับสั่งครับ นายน้อย” จอร์จตอบกลับก่อนที่จะกดโทรออกอีกหนึ่งสายในชั่วพริบตาเดียวก็มีสายโทรออกหลายสายจากเมืองริเวอร์เดลถึงบริษัทแม่ของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ ที่เมืองแคปปิตอลในคืนนั้น มีการข่มขู่ลึกลับเกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในเมืองริเวอร์เดลแห่งนี้อีกด้าน เวสลีย์จ้องฟิลิปด้วยสายตาเย็นชาและเหยียดหยาม “โอ้? นี่ก็นานแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน การโกหกของแกแพรวพราวขึ้นเยอะนะ ซื้ออาร์ค เดอ ไทรอัมพ์งั้นเหรอ? แกช่างกล้าพูดจริง ๆ เลยนะ”นี่มันคิดว่ามันเป็นใครกันวะ มาซื้ออาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ อย่างกับเป็นเรื่องเล็กน้อย! นี่มันไม่รู้ราคาหุ้นในตลาดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์หรือยังไง?สองหมื่นล้านเชียวนะ!‘ทำเป็นเท่อยู่สินะแกน

เวสลีย์ วอร์เรน หน้าแดงก่ำ!เขาถูกเหยียดหยาม!'ไอ้ขยะนี่ กล้าดียังไงที่พูดแบบนี้?'เขากล้าดียังไงที่ขู่ไล่ฉันกับพ่อออกจากอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์!'คนโง่เง่าคนนี้ได้ความกล้าหาญมาจากที่ไหน?'ฟิช เหลียง?'นี่มันน่าขยะแขยง!'“เช่นนั้น ฟิลิป คลาร์ค นี่หมายความว่าตราบใดที่ฉันไม่ถูกไล่ออกจากอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ภายในวันนี้ ฉันจะได้ยินคำว่า 'นายท่านเวสลีย์' จากปากของนาย พร้อมการคุกเข่าของโทษอย่างนั้นใช่ไหม?” เวสลีย์แสยะยิ้มออกมาแม้ว่าอารมณ์ฉุนเฉียวก็ตามบางที ทั้งหมดนี่คงเป็นกลอุบายของฟิลิปเป็นแน่“โอกาสอันน้อยนิด ไม่น่าจะเป็นไปได้”ฟิลิปไม่ต้องการสร้างความบันเทิงให้เวสลีย์เช่นกัน เมื่อพิจารณาแล้ว เป้าหมายของเขาคือการรับประทานมื้อค่ำ ตัวเขาเองไม่เคยคิดที่จะก่อปัญหาเลย แต่อีกคนไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำให้ดูถูกเขาตลอดเวลา การเพิกเฉยจะเป็นความอัปยศต่อตัวตนที่แท้จริงของเขาในฐานะทายาทของตระกูลที่ร่ำรวย!'แล้ว เวสลีย์ วอร์เรน อยากจะเป็นคนอวดดีเหรอ?'ดังนั้น เขาจึงคิดว่าเขาอยู่สูงกว่าคนอื่นงั้นเหรอ?’'ดี ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะพรากเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่แกมี!'ทันใดนั้น เซย์นก็กลับมาหลังจากการโทรศัพ

“ซามูเอล วอร์เรน! อย่าโทรหาฉันเมื่อแกรู้สึกเช่นนี้และทำให้ฉันต้องคอยล้างเช็ดตามหลังแก! ในขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก แกอาจทำให้ฉันตกอยู่ในอันตรายกับเรื่องนี้ได้!”เสียงของชายจากปลายสายแสดงถึงความโกรธเกรี้ยวซามูเอลไม่โกรธและตอบด้วยน้ำเสียงประจบประแจงว่า “โยฮัน ลูกพี่! มีบางอย่างเกิดขึ้น นายเห็นไหม คนที่ผมสามารถหันไปพึ่งได้ก็มีแต่ลูกพี่คนเดียว”โยฮันน์ ซัลลิแวน เป็นแหล่งอำนาจของซามูเอลในริเวอร์เดลต้องขอบคุณโยฮันน์ที่ทำให้เขามาถึงจุดที่เขาอยู่ทุกวันนี้ส่งผลให้เขาแสดงความเคารพอย่างสูงเพื่อตอบแทนเพียงแต่โยฮันน์ระบุว่า จะไม่ติดต่อกับเขา เว้นแต่จะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นโยฮันน์ลุกจากเตียงอย่างไม่เต็มใจและสวมแว่นสายตา "เกิดอะไรขึ้น?"ซามูเอลไม่ใช่คนที่เลวร้าย เขารู้กฎเกณฑ์ดี ดังนั้นต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับเขา เขาจึงโทรมาตอนดึก“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับบริษัท โยฮันน์ มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อฟิลิป คลาร์ค ต้องการซื้อบริษัทของเรา เขาบอกว่าเขาจะทำให้เราล้มละลายถ้าเราปฏิเสธที่จะขาย” ซามูเอลกล่าวอย่างกังวล“ซามูเอล วอร์เรน! นี่แกโทรมาหาฉันดึกดื่นเพื่ออะไร? บ้าอะไรวะ? แกดื่มจนสติฟั่นเฟือนหร

สีหน้าของซามูเอลดูมืดหม่นยิ่งขึ้นไปอีก หลังจากที่เห็นว่าอีกฝ่ายหยิ่งยโสขนาดไหน เขากัดฟันพูดด้วยความโกรธว่า “มิสเตอร์คลาร์ค ได้โปรดยกโทษให้ในตอนที่คุณยังทำได้ ไม่จำเป็นต้องรุนแรงขนาดนั้น”ฟิลิปจ้องกลับอย่างเงียบ ๆซามูเอลทนไม่ไหวและโวยวายด้วยความโกรธ “ฟิลิป คลาร์ค คุณอย่าเสี่ยงเลย ฉันทำธุรกิจที่ริเวอร์เดลมาหลายปีแล้ว มูลค่าสุทธิของฉันมีมากกว่าหลายร้อยล้าน! คนที่ฉันรู้จักคือคนที่คุณไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้อย่างแน่นอน! ถ้าคุณรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับคุณ ปล่อยเรื่องนี้ไว้แค่ตรงนี้ มิฉะนั้น ฉันจะต่อสู้กับคุณให้ถึงที่สุด!"เขาโกรธมากจริง ๆเขาไม่เคยได้รับความทุกข์ทรมานจากความอยุติธรรมเช่นนี้มาก่อนในชีวิต แม้จะจากถอยหลังให้แล้ว อีกฝ่ายก็ปฏิเสธที่จะยอมถอยอย่างไรก็ตาม ฟิลิปยังคงนิ่งเงียบ“ก็ได้ คอยดูเถอะ!”ด้วยเหตุนั้น ซามูเอลก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของโยฮันน์ "ลูกพี่โยฮัน นายต้องช่วยฉันนะ มีเด็กคนหนึ่งัมนดื้อกับฉัน!"อีกด้านของโทรศัพท์ โยฮันน์อยู่ในห้องหนังสือ เขาตอบด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ส่งโทรศัพท์ให้เขา ฉันจะคุยกับเขา”ตาของซามูเอลเป็นประกายและเขารีบส่งโทรศัพท์ให้ฟิลิป “เขาต้องการ