ในที่สุดเซนก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้น เขาจึงเงยหน้าขึ้น “ผมไม่ได้สั่งให้คุณออกไปเหรอ… ? โอ้ อีวอน นั่นคุณเองเหรอ?”“ใช่ค่ะ ฉันเอง เซน เราเจอกันอีกแล้วนะคะ” อีวอนปัดขนตาของเธอ เธอมีสีหน้าประหลาดใจที่เข้ากับใบหน้าที่สวยงามและรูปร่างที่สง่างามของเธอ ไม่มีใครมีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับว่าเธองดงามมากจนผู้ชายไม่กี่คนสามารถต้านทานเธอได้ในฐานะผู้ชาย เซนถูกล่อลวงด้วยความงามของผู้หญิงแบบอีวอน ซึ่งทำให้เขาตกตะลึงไปชั่วขณะเช่นกัน ในทางกลับกัน อีวอนสามารถสังเกตเห็นความมึนงงชั่วขณะของเขา และความปรารถนาที่ซึมซับเข้าไปจากการจ้องมองของเขาได้สำเร็จ เธอจึงมั่นใจมากขึ้นกับแผนการยั่วยวนเซน! เธอเริ่มย่ามใจ แล้วถ้าเซนมีภรรยาที่สวยอย่างเฟย์ที่บ้านล่ะ? เธอยังคงยั่วยวนเขาต่อไปได้ไหม“ใครอนุญาตให้คุณมาที่นี่” เซนฟื้นจากอาการมึนงงและพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว “ฉันเอากาแฟที่คุณขอมาให้ค่ะ” อีวอนแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวนซึ่งเข้ากับรูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอ มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ร้ายแรงต่อหัวใจของผู้ชายคนหนึ่งเซนไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีถึงเป้าหมายของอีวอน เขารู้ว่าเธอมาที่นี่โดยไม่มีเหตุผลอื่น นอกจา

เธอไม่เคยเห็นเซนน่ากลัวขนาดนี้มาก่อนเลย หลังจากเดินออกจากห้องทำงานได้ไม่นาน เธอก็รู้สึกว่าหลังของเธอนั้นเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เธอหอบเสียงดัง และฟื้นตัวจากอาการช็อก โอ้พระเจ้า เซนเอาแต่ใจเกินไปใช่ไหม เขาน่าเกรงขามมากกว่าหัวหน้าใหญ่ ๆ ที่เธอเคยพบมาในอดีตเสียอีก!นี่แสดงให้เห็นว่าเซนเป็นเด็กที่ร่ำรวยมากอย่างแน่นอน มีเพียงผู้สูงศักดิ์เท่านั้น ที่สามารถเปล่งออร่าที่ทรงพลัง และเอาแต่ใจแบบนั้นออกมาได้แม้ว่าเธอจะถูกไล่ออกจากห้องทำงาน แต่เธอก็ไม่ท้อถอยกับเหตุการณ์พลิกผันครั้งนี้ ตรงกันข้าม เธอกลับมีแรงจูงใจมากขึ้น เธอสัญญากับตัวเองในใจ ว่าเธอจะสยบเซนลงให้ได้อย่างแน่นอน เธอไม่ได้ขออะไรมาก เธอพอใจกับการเป็นชู้ของเซนก็เท่านั้น…ดูเหมือนจะไม่มีอะไรที่เป็นไปได้ง่ายเร็ว ๆ นี้ สำหรับ อีธาน คาเปล นับตั้งแต่เขาถูกจอร์แดนตบหน้าในงานเลี้ยงวันเกิดปีที่ 70 ของจอร์จ และถูกทำให้เสียชื่อเสียง เขาโชคไม่ดีมาก นอกจากอาการป่วยหนักหลังจบงาน ธุรกิจตระกูลของเขาก็ซบเซาลงอย่างไม่มีสาเหตุ และประสบกับความหายนะที่ตกต่ำลงอย่างมาก ตระกูลของเขาเริ่มที่จะสูญเสียเงิน!เขาอารมณ์ไม่ดี เขาจึงไปเที่ยวกับเพื่อนที่ไม่น่าไว้วาง

แววตาของเธอช่างดูเบื่อหน่ายเมื่อมองผ่านเขาไป เซนรู้สึกเหมือนกับว่าจะหยุดหายใจไปชั่วขณะหนึ่ง เขาจึงพยายามเดินหนีออกมาอย่างลนลานเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับตามองจากเธอไม่มีทางที่เฟย์จะจำเขาได้หรอกใช่ไหม?โชคดีที่เฟย์ได้เลิกสนใจเขาไปแล้ว เธอคิดว่าเธอคงเสียสติไปแล้วแน่ ๆ ที่เอาเซนไปเปรียบเทียบกับท่านประธานของบริษัทไวโอเล็ตวิชั่นท่านประธานของบริษัทไวโอเล็ตวิชั่น เป็นถึงมหาเศรษฐีผู้มั่งคั่งที่มีตำแหน่งใหญ่โตในบริษัท การปรากฏตัวของเขาช่างดู มีพลังอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเทียบกับเซนที่เป็นแค่ชายต่ำต้อยที่แต่งงานเข้ามายังครอบครัวคาร์เตอร์ เธอยังคงยอมรับเขาได้เพราะเขายังขาดทักษะในการใช้ชีวิต แต่เขาก็ยังไร้ซึ่งความกล้า เขาขี้ขลาดตาขาวเหมือนกับหนูตัวเล็ก ๆ และเขาก็ไม่สามารถยืนได้ด้วยลำแข้งของตัวเขาเอง เซนยังคงห่างไกลจากท่านประธานมากนักเฟย์สลัดความคิดไร้สาระของเธอออกไป เธอตอบรูบี้อย่างครุ่นคิดว่า “ต้องไม่ใช่คนที่หนูรู้จักแน่ ๆ หนูคิดว่าที่เขาสวมหน้ากากนั้นเป็นเพราะเขาไม่ต้องการให้หนูได้เห็นใบหน้าของเขา แต่โดยรวมแล้วเขาคือคนที่ดูดีมีระดับ”รูบี้จำได้ว่าใบหน้าของเฟย์ดูหลอกลวงและแตกต่างไปจากทุก

เซนทำได้เพียงแค่มองดูเฟย์เดินจากไป เขาถอนหายใจยาว ๆ ออกมา เธอยังคงไร้เดียงสาจากความเข้าใจของเซนที่มีต่ออีธานนั้น เขามั่นใจว่าอีธานมีแรงจูงใจบางอย่างซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังของการที่ชวนเธอออกไปในครั้งนี้ ด้วยเหตุผลของความปลอดภัยเซนจึงได้โทรหาฌอน...ทางฝั่งของเฟย์ เธอได้ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เธอแวะกลับบ้านเพื่อเปลี่ยนชุดตัวใหม่ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังไฟเยอร์ฟายเพื่อฉลองวันเกิดของอีธานเธอคิดจากใจจริงเลยว่าเซนกำลังตัดสินคนอื่นจากบรรทัดฐานของตัวเขาเอง ในฐานะอดีตเพื่อนร่วมชั้นเรียนในมหาวิทยาลัย เธอว่าเธอรู้จักอีธานดีพอที่จะรู้ว่าเขาจะไม่มีวันทำร้ายเธออย่างแน่นอน อีธานเป็นคนค่อนข้างโอ้อวดและชอบอวดดี แต่เขาก็ไม่เคยเป็นคนที่มีเจตนาร้ายกับใคร นอกจากนั้น พวกเรายังอยู่ในสังคมที่มีระบบกฎหมายและกล้องวงจรปิดที่สามารถพบได้ในทุกที่ หากแม้ว่าอีธานจะมีเจตนาร้ายจริง แต่ว่าเขาจะมีความกล้าพอที่จะทำตามมันหรือเปล่า? ในทางกลับกัน การกระทำของเซนกลับทำให้เธอรู้สึกว่าน่ารังเกียจมากกว่าเวลาแปดนาฬิกา กับเสื้อผ้าตัวใหม่ที่เธอสวมใส่ เฟย์ก็ได้เจอห้องส่วนตัวหมายเลข 888 ตามที่อยู่ที่อีธานได้ให้ไว้ เธอผลักประตูและเดิ

ตอนนี้ก็ใกล้จะสิบเอ็ดโมงแล้ว มันเป็นเวลาที่ดึกมากแล้วสำหรับเฟย์ เธอพูดกับอีธานว่า “อีธาน พรุ่งนี้ฉันยังคงต้องไปทำงาน ฉันขอตัวกลับก่อนนะ นี่คือของขวัญสำหรับคุณ สุขสันต์วันเกิดนะ”เฟย์หยิบกล่องของขวัญที่บรรจุอย่างประณีตออกมาและยื่นมันให้กับเขาหลังจากที่เขาพยายามมาอย่างหนักเพื่อจะกำจัดเฟย์ อีธานจะยอมปล่อยเธอไปด้วยความเต็มใจได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้น เฟย์ได้ดื่มโคล่าที่มียาปลุกเซกส์นั้นแล้ว ดังนั้นยาคงกำลังจะออกฤทธิ์ในไม่ช้าอย่างแน่นอน...เขาเปิดดูของขวัญและพบว่ามันเป็นเนคไทราคาแพง มันทำให้เขารู้สึกดีใจป็นอย่างมาก “ขอบใจนะฟีฟี่ ผมอยากได้เนคไทใหม่อยู่พอดี คุณนี่ช่างรู้ใจผมดีจริง ๆ!”เฟย์ยิ้มอย่างใจเย็นและพูดว่า “เยี่ยมไปเลยที่คุณชอบมัน แต่ว่าฉันต้องขอตัวกลับบ้านก่อน ขอให้เป็นวันที่ดีของคุณนะ”อีธานรีบยื้อเธอไว้ “อย่าเพิ่งรีบกลับเลย ฟีฟี่! นี่ก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว ค่อยไปหลังจากที่เราตัดเค้กกันเสร็จแล้วจะได้ไหม? เถอะนะ ผมขอร้อง”เฟย์ขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าอีธานขอร้องอ้อนวอนเธออย่างน่าสงสาร เธอรู้สึกลังเลใจ แต่เธอก็ยอมทำตาม “ก็ได้ แต่ฉันจะต้องกลับบ้านทันทีที่กินเค้กเสร็จนะ”“ดีมาก เยี่ยม