เมื่อพูดออกไป เฟย์ก็หายใจหอบ ขาของเธอรู้สึกราวกับว่ามันหนักเป็นพันตัน แทบจะขยับตัวไม่ได้เลยทั้งห้องเงียบกริบ ไม่มีใครเห็นประธาน ไวโอเล็ต วิชั่น ที่ยิ่งใหญ่เธอรอดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม แต่ก็ยังไม่มีการตอบสนองใด ๆ เฟย์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล ขณะที่เธอสงสัยว่าประธานของไวโอเล็ต วิชั่น อยู่ที่นี่หรือเปล่า เป็นไปได้ไหมที่ประธานจะไม่พอใจเธอ?“ท่านคะ? คุณได้ยินดิฉันไหมคะ? ฉันขอเข้าไปได้ไหมคะ?” เฟย์ถามอย่างมีความหวังเซนตื่นตระหนกเมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอ เห็นได้ชัดว่าเฟย์กำลังจะเข้าไปเมื่อใดก็ได้ ดังนั้น เขาจึงรีบหาข้อแก้ตัว เขาแสร้งทำเป็นคร่ำครวญด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและหยาบกระด้าง “เธอเข้ามาไม่ได้”“ฮะ?” เฟย์ร้องออกอุทานออกมาเบา ๆ จากอารมณ์ที่ท่วมท้นของเธอ เธอกัดฟันและพูดว่า “ท่านคะ ดิฉันไม่เข้าใจ”เซนพูดต่อว่า “กลับบ้านไปเถอะ”เฟย์กำหมัดแน่นและก้าวไปที่ห้องสองก้าว เธอพูดเสียงดังว่า “ท่านคะ เราได้คุยกับคุณวิลสันแล้วและตกลงว่าดิฉันจะมาอยู่ที่นี่กับคุณ แล้วคุณจะให้เรายืมเงินสามล้านดอลลาร์พร้อมดอกเบี้ยฟรีสามปี! คุณเป็นผู้ชายที่มีเกียรติและสถานะสูง คุณคงจะไม่ขอถอนตัวจากข้อตกลงใช่ไหมค

เซนถอนหายใจเมื่อเฟย์เข้ามาใกล้ ๆ เขาแก้มของเฟย์ร้อนผ่าวจากความเขินอาย“ท่านคะ” เมื่อเธอพูดกับเขา เขารับรู้ได้ถึงเสียงที่สั่นภายใต้น้ำเสียงของเธอในตอนแรก เธอพร้อมที่จะอดทนต่อสิ่งเลวร้ายที่สุด แต่แรงกระตุ้นที่จะต่อต้านนั้นก็หายไปในทันทีเธอไม่เคยมีความคาดหวังสูงตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้น บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงถูกมองข้ามไปอย่างง่ายดายเขาเอื้อมมือไปโอบเอวเฟย์ ดึงเธอเข้าหาเขาเบา ๆ เพื่อไม่ให้มีช่องว่างระหว่างทั้งสองเขาคิดถึงเฟย์แม้ในความฝัน—เขาต้องการเธอมากเหลือเกิน แม้ว่านี่จะไม่ใช่วิธีที่เขาต้องการจะทำอย่างแน่นอน ทันทีที่เขาตรึงเธอไว้กับเตียงนั้น เธอก็คงจะนอกใจเขา และนั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาตั้งใจไว้เป็นผลให้เขาปล่อยเฟย์ และพูดด้วยน้ำเสียงอย่างเย็นชาว่า “คุณควรไปซะ ผมไม่สนใจภรรยาของชายอื่น”เฟย์รู้สึกสับสนเกิดอะไรขึ้น? ท่านประธานไม่เพียงแค่พยายามอยากได้เธอเป็นของเขาเองอย่างนั้นเหรอ? เธอถูกส่งตรงมาถึงหน้าประตูของเขาแล้ว แต่เขาก็ยังต้องการให้เธอกลับออกไปเฉย ๆ อย่างนั้น! “ท่านคะ ดิฉันแต่งงานแล้ว แต่ดิฉันสัญญาจริง ๆ ว่าดิฉันยังบริสุทธิ์อยู่! ดิฉันสัญญาว่าจะไม่โกหก!”

ภาพนั้นเพิ่งเกิดขึ้นในความคิดของเธอ ก่อนที่จะระเหยกลายเป็นความว่างเปล่าอย่างรวดเร็ว!เธอสงสัยว่าเธอคงบ้าไปแล้ว—เธอจะคิดอะไรที่ไร้สาระได้มากกว่านี้อีกอย่างไร? ประธานไวโอเล็ตวิชั่น อยู่ในอันดับต้น ๆ ของโลก ในทางกลับกัน เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาจากครอบครัวเล็ก ๆ ในโลกนี้เธอจะสามารถเป็นภรรยาที่คู่ควรกับผู้ชายที่มีเก่งแบบนั้นได้อย่างไร?! เธอสมควรได้รับผู้ชายไร้ประโยชน์และเป็นภาระอย่างเซนเท่านั้นแหละเมื่อนึกถึงเซน เฟย์ก็รู้สึกในตัวเธอโกรธขึ้นมาทันที เซนหายไปทั้งวัน! เขารู้ดีว่าวันนี้เป็นวันที่เธอจะจากไป แต่เขาก็ไม่ได้พยายามแสดงตัวเลย เธอไม่ได้รับข้อความแสดงการสนับสนุนของเขา หรือการเซ็นสัญญาในเอกสารการหย่าแม้แต่น้อยเมื่อเธอออกจากตึกไวโอเล็ต วิชั่น เธอบังเอิญเห็นชายคนสุดท้ายที่เธอต้องการจะเห็น แน่นอนว่าต้องเป็นเซน ความโกรธของเธอเกือบกลืนกินเธอ ขณะที่เธอพยายามมองดูเขาเซนแต่งกายด้วยชุดสูทที่ดูเท่ ซึ่งทำให้เขาดูเสแสร้งอย่างน่าสะอิดสะเอียน เขาตัวสั่นจากลม ทันทีที่เธอเห็น เธอก็เดินออกจากประตูเหล่านั้น เขาก็เดินเข้าไปหาเธอทันที ด้วยรอยยิ้มอันน่ารื่นรมย์แผ่ไปทั่วริมฝีปากของเขา “คุณอยู่ที่นี่เห

ทุกคนกดดันให้เซนยอมจำนน คุณสามารถเห็นความเกลียดชังที่แท้จริง และปราศจากมลทินบนใบหน้าของพวกเขา ขณะที่พวกเขาโกรธเซนเซนกำหมัดแน่น เขารู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิดจากความโกรธทั้งหมดที่ถูกคุมขังไว้ เมื่อเขามองย้อนกลับไปที่จอร์จและสมาชิกตระกูลคาร์เตอร์คนอื่น ๆ เขานึกถึงครอบครัวลาร์สันเมื่อหลายปีก่อน พวกลาร์สันจะบังคับให้เขาคุกเข่าขอโทษ นี่ไม่ได้ต่างจากเมื่อก่อนเลย“ทำไมผมต้องคุกเข่าด้วย? ผมไม่ได้พูดอะไรนอกจากความจริง ผมจะไม่ขอยอมแพ้หรอกนะ!” ดวงตาของเซนลุกเป็นไฟ และใบหน้าของเขาแดงก่ำ กระแสความโกรธหมุนวนอยู่ภายในตัวเขาจอร์จในฐานะผู้นำของตระกูล รู้สึกราวกับว่าถูกดูหมิ่นศักดิ์ศรีของเขา หลานเขยที่ไร้ค่าของเขามีความกล้าที่จะฝ่าฝืนคำสั่งเขา และนั่นทำให้เลือดของเขาเดือดพล่านยิ่งกว่าสิ่งใด “เมื่อฉันขอให้แกคุกเข่าลง แกก็ควรจะคุกเข่าลง! ทำไมแกถึงท้าท้ายอำนาจของฉัน? โฮเวิร์ด โทมัส จับเขาไว้ ฉันไม่ได้แค่ต้องการให้เขาคุกเข่าต่อหน้าฉัน แต่ฉันอยากให้ขาของเขาหักเป็นชิ้น ๆ!”ทันทีที่คำพูดออกจากริมฝีปากของจอร์จ โฮเวิร์ดและโทมัสก็พุ่งเข้าหาเซน และจับไหล่เขาไว้ พวกเขาเตะเซนที่หัวเข่า ทำให้ขาของเขางอและบังคับให

จอร์จและคนอื่น ๆ ออกไปกับเช็คสามล้านดอลลาร์อย่างปิติยินดีเมื่อพวกเขาจากไปเซนเข้าหาเฟย์ด้วยความตั้งใจที่จะแสดงความขอบคุณกับเธอ “ที่รัก ก่อนหน้านี้ ขอบคุณที่ทำแบบนั้นนะ”เฟย์ดูไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ เธอรู้สึกรังเกียจเมื่อรู้ว่าเซนจ้องมองไปที่เธอด้วยคิ้วที่ขมวด เธอพึมพำอย่างไม่แยแส “อืม”เธอกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่แล้วเซนก็เรียกจากข้างหลังเธอว่า “ที่รัก”“มีอะไรอีกไหม?” เฟย์หันไปมอง ความอดทนหมดลง เขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเธอเซนจ้องมาที่เธอและพูดว่า “พวกเขาไม่เชื่อคุณ แต่ผมเชื่อว่าคุณยังบริสุทธิ์อยู่นะ”คำพูดที่สัมผัสได้ของเขา กระตุ้นเธอมาก จนเธอต้องสลัดความไม่เชื่อของเธอ เธอถามว่า “ทำไมคุณถึงเชื่อฉัน? ฉันเข้าไปในห้องทำงานของเขา และเราทั้งคู่ก็ใช้เวลาร่วมกัน”เซนตกใจกับคำถามของเธอ เขาไม่สามารถคิดหาคำตอบเพื่อตอบเธอได้ในทันที จากมุมมองของบุคคลที่มีเหตุผลแล้ว ในกรณีของเฟย์มันไม่สามารถที่จะเชื่อได้เลย เมื่อเธอได้แต่งตัวอย่างงดดงามเพื่อไปเยี่ยมชมสำนักงานของประธานแบบนั้น และพวกเขายังใช้เวลาอยู่ด้วยกันภายในห้องนั้นอีก ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ตกลงที่จะให้เธอยืมเงินสามล้านดอลลาร์โดยอ้างว่าเขาพ