บททั้งหมดของ Along Pangasinan (tagalog version): บทที่ 21 - บทที่ 25

Dalawang taon simula ng magkacollege ako ay wala akong ginawa kung hindi mag-aral ng mabuti. Sa dalawang taon na iyon ay napabilang ako sa Dean Lister, hindi na ako nagtaka ro'n. Knowing that i put all of my hardwork and perseverance to finished my school task. Hindi na nakakataka, pero hindi ko rin maiwasang mangamba. In the past 2 years, inabala ko rin ang sarili sa paghahanap ng trabaho. Syrien build a coffee shop near at my university. Kaming dalawa ni AC ang empleyado na nag-aasikaso tuwing umaga, sa gabi ni naman ay si Kuya Renz at si Syrien kung may libreng oras. "Joy! Paturo naman ako sa solution nito. Nakakabobo mag engineering pwede bang maging patatas nalang?" Natawa ako sa sinabi ni Claire, isa sa kaklase ko. Pumayag ako sa gusto niya, mabuti na lang at wala gaanong customer sa coffee shop at hindi ako gaanong napagod, kahit papaano ay nakakapag-isip pa ako ng maayos. Ang kapatid kong si Jun ay kahit papaano ay nakakarecover na sa nangyari sa mag

Hindi ako halos makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Just Dave formally introduce himself in front of me? Like nothing happened between us in the past fifteen years?! I refuse to hold his hands and look at Hance confused. Ito ang hahawak ng kaso ko? I don’t think he will win this case, I'm pretty sure that he is swearing me to hell. Nagtipon ang lahat sa sala ng condo ko habang abala ako sa paggawa ng inumin para sa kanila. Hance is currently busy entertaining the guests while I’m busy making their drinks, when I finished they started discussing the case. Tahimik lang akong nakikinig sa kanila. Ang mga mata ko ay nasa inumin at paminsan-minsan ay sa papel na hawak nila. Dave jotted notes in his notebook binder while his apprentice Atty. Caldivar scribbled on the Ipad. Everyone was very attentive in the discussion, while me, currently lost on my thoughts. Ang daming tanong ang nasa isip ko ng makita ko siya, ngunit alam ko naman na hindi na kailangang itanong pa ang mga iyon, per