Lahat ng Kabanata ng TEAM SAWI Series One: One Last Cry: Kabanata 71 - Kabanata 80

                    GABI na ng magpasya kami'ng lisanin ang lugar na 'yon. Hinatid ko na rin si Beberly sa bahay nila. Kaya't alas nuwebe na ng makauwi ako sa aking condo. "Where have you been?" Nagulat ako ng pagbukas ko ng pintuan ay biglang bumungad saakin ang seryosong mukha ni Juliet. Ilang beses pa akong napakurap para lang masigurong siya nga talaga ang sumalubong saakin."Bumalik ka na?" bulalas ko. At sa sobrang pagkagulat ko ay hindi sinasadyang nayakap ko siya. "Oh, i'm sorry." Ako rin mismo ang unang kumalas at napayuko na lang ako dulot ng pagkapahiya."Tsk...hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." Nagulat pa ako sa ginawa niyang pag-irap saakin."Uhm...ga-galing ako sa puntod ni Thana. Dinalaw ko siya.""Ah okay. Halika na nga! Nakahain na ang pagkain eh." Halos kaladkarin pa ako nito papunta sa hapag kainan."Sandali, kailangan ko muna'ng hubarin ang aking sapatos."

                    "FIRST birthday na bukas ni Matthew, ano na ang plano mo kuya?" Ani Molly ng magkasabay kami sa isang cafeteria."Sinabihan ko na si Juliet na siya na lang ang bahalang mag-asikaso."Tila wala sa sariling naisagot ko."Tsk...si Juliet na naman! Pansin kong puro si Juliet na lang ang bukang bibig mo nitong mga nakaraang buwan ah." Nakangising sambit nito na may halong pang-aasar ang tinig."So, iba na naman ang iniisip mo? Napakamalisyosa mo talaga kahit kailan."Napakamot na lang ako sa aking batok matapos kong mapagtanto ang iniisip ni Molly."Kuya, wala naman'g masama kung sakali man na mahulog nga ang loob niyo sa isa't-isa. Pareho naman kayo'ng single eh." Kumindat pa ito dahilan upang mas lalo akong maasar."Bahala ka nga diyan!" naiinis na bulalas ko. Kaagad akong tumayo at iniwanan siya."Kuya, sandali! Sabay na tayo oh!" Sigaw niya ngunit hindi ko na ito pinans

                        PAGKAGALING kina Beberly ay dumiretso ako sa condo ni Molly. Nagulat pa nga ito ng makita ako."Hey kuya!  How are you?" Ani Molly na puno ng pag-aalala sa tinig."Okay lang ako. Where is Matthew?""Nasa kuwarto, kasama ni Iñigo. Halika nga, mag-usap muna tayo." Sumunod naman ako sa kanya at tahimik lang akong nakinig sa mga sinasabi niya."After ng birthday celebration ni Matthew ay dumiretso  ako sa kompanya kahapon. Nagkausap rin kami ng isang janitor doon at sinabi niyang nasa hospital ka raw." Tiningnan ko si Molly ngunit hindi ako sumagot."Balak sana kitang puntahan subalit sinabi ni Mang Joaquin na lalabas ka na raw kaya't hindi na ako tumuloy. Kinuwento niya rin sa'kin ang nangyari sa kanyang anak. Kaya't walang katapusan na naman ang pasasalamat ng matanda.'' Patuloy na pagku

                      "IT'S getting late na ah!" Ani Juliet pagdating ko sa condo. Hindi ko inaasahan'g gising pa pala ito gayo'ng alas diyes na ng makauwi ako. Pa'no kasi ay nagpumilit pa si Tita Bratrice na hintayin ko ang niluluto niyang pansit kaya't natagalan ako bago nakauwi. "Yeah, I know. Isinabay ko na kasi si Beberly pauwi kaya't natagalan ako sa bahay nila." "Oh, I see. Mabuti pa si Beberly pinaglalaanan mo ng oras at panahon, samantalang kami ng anak mo rito ay hindi mo man lang maalala." "Ano ba'ng sinasabi mo?"naiiritang singhal ko rito. Bago pa man siya nakasagot ay dumiretso na ako sa sala at doon ay umuupo ako sa couch. Kapagkuwa'y tinanggal ko ang aking sapatos. "You always like this!"Patuloy na daldal ni Juliet. "Puro na lang si Beberly!" Singhal niya sa'kin, dahilan upang bigla akong tumayo. At sa sobrang pagkainis ko sa bungang

                       KINABUKASAN ay halos mabiyak ang ulo ko dahil sa sobrang sakit nito. Dahan-dahan akong dumilat at napabalikwas pa ako ng bangon nang makita kong nakaupo si Beberly sa may gilid ng aking kama habang nakapikit at nakasandal sa dingding ng aking silid.May hawak pa itong bimpo at may maliit na planggana'ng nakapatong sa side table.Bahagya akong nakaramdam ng pagkahabag sa kanya. Dahil sa kabila ng hindi kanais-nais na ginagawa at ipinaparamdam ko sa kanya ay nariyan pa rin siya at patuloy na nagmamalasakit saakin.Dahan-dahan akong tumayo at nilapitan ko siya. Humihilik pa ito. Marahil ay dala 'yon ng sobrang pagod at puyat.Balak ko sana'ng buhatin ito at i-ayos ng higa sa aking kama ngunit eksaktong paghinto ko sa kanyang harapan ay siya naman'g pagdilat ng kanyang mga mata."Oh, gising ka na pala." Umayos i