All Chapters of Dawn of Us: Chapter 1 - Chapter 10

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are all product of the author's imagination used in fictitious manner. Any resemblance to actual person, living or dead, actual event and locales, are purely coincidental. Any other copy of this story aside from this account is a copyright infringed material, beware. Please obtain permission. ******************************* SIMULA ENJOY "Girls, have you heard? The Montiels are here in the metro again..." I literally flinched after hearing those words sa kung sino mang nagsalita, kung hindi lang ako sinabihan ng make up artist na umayos at huwag maglilikot para hindi masira ang pinaglalagay niya sa aking mukha ay kanina pa ako nahulog sa aking kinauupuan. Hindi ako maka upo-upo ng maayos dahil sa balita kaya medyo nag-alala ang make up artist ko. "Uminom ka muna ng tubig, Cin. Mainit ba masyado? You need a fan, darling?" "No, I'm fine." I signal her to proceed to what she's d

FIX Sapo ang ulo mula sa pagkagising ay agad kong ginawa ang nakagawian tuwing umaga. Habang nagsisipilyo ay pilit inaalala ang nangyari pagkauwi ko kagabi. Agad agad akong nagmumog at lumabas ng kwarto upang sanay tanungin si Samantha ngunit nagulat sa nadatnan sa living room. Hindi panaginip at lalong hindi ako kasing lasing ni Sammy kagabi kaya totoo lahat! He is here in flesh talking with my friend! Napansin siguro nito ang presensya ko kaya napabaling sa akin. "Good morning! Come, have breakfast, join us," alok niya habang nakangiti. He then pulled a chair for me but I was hesitant to go near them. I caught my friend's lips pointing the chair. I keep on telling myself that it is okay and to keep calm. I sit without saying a word. I don't know what to say as of the moment. I am overwhelmed by the idea that he is here and what is he doing here last night. How did he knew that I am here? Is he the one I saw during the runway? He looks a fortune teller for knowing what I am thi

MEAL Inilapag nina ate at kuya Kaixel ang dalang mga tray sa may table. Pizza ang laman at may isang pitchel ng mango juice galing sa mismo sa tanim ng hacienda at mga baso. "Damn! I thought I can't taste pizza here but yeah, thank you Lola!" ani kuya Fourth na parang bata. Sabay kaming naghugas ng kamay ni ate Avikah sa powder room. "Hayst! How I wish to have a sister like you. You really look so matured your age Cindy, not looks but thinking," aniya. "Ate mas maganda ka sa akin at mas matured mag-isip," agap ko. "So witty!" ngiti niya, "Tara na para tayo ang maunang kumain hayaan mo na iyong dalawa. By the way, sa akin ka makikitulog mamaya ha, I won't take no as an answer. Bukas punta tayo sa ilog na sinasabi ni Lola. I want to feel the cold river again. Swimming pools got me bored." "Sige ate, sa oras na gusto ninyo." Una nga kaming kumain ng pizza ni ate Avikah. Hindi namin namalayan na may nagbukas pala ng pinto. Sina Kaiden at kuya at kuya Queziah na may dalang mga

STAY AWAY Kinabukasan nga ay maaga kaming sinundo ni kuya Dante. Maaga rin kaming pumunta sa may ilog ni Paula. Tinuturuan ko siya kung paano mangabayo sa daan. Sa may parteng dulo ng ilog ay may hot spring kung saan kami nagbabad ng ilang minuto. "Yancinda, saan ka mag-aaral para sa kolehiyo? Baka sabihin nina Donya na doon ka sa Maynila. Ang swerte mo naman, naku maraming mga pogi doon. Baka makapag-asawa ka pa ng isa sa mga anak ng amiga nina Sir Xandros at Madam Karina doon." Napaisip ako sa tinuran ni Paula, Kung bibigyan ako ng ganoong magandang uportunidad ay baka tanggihan ko na lamang lalo na at ilag sa akin ang bunsong anak ng Don at Donya. Paano kung biglang palayasin niya kami ni lola? Walang akong magagawa kundi titigil dahil sa totoo lang ay ang Don at Donya lang naman ang dahilan kung bakit ako nakakapag-aral at nakakapagbihis ng magagandang mga damit. Nararanasang nakikipagsalamahun sa mga may kaya at maiimpluwensyang angkan. Tumingin ako kay Paula, "Mas gusto k

GIRLFRIEND Kinabukasan ay maaga akong nagising, unang bukas sa pinto sa balcony ay bumungad nga sa akin ang isang parte ng golf course. Mukhang may mga tao na naglilinis sa ganoong ka agang oras. Dahil na engganyo ay agad akong nag ayos ng aking sarili at dali-daling bumaba ng hagdan. May nakita akong grandfather clock at kamay ay nakaturo sa panglimang bilang at pang sampu't dalawa. It's 5 in the morning. Wala pang mga taong gising. Iilan lang ang nakita kong mga kasambahay na busy. "Magandang umaga Ma'am, nais ninyo na po bang kumain o magkape? Meron din pong tea. Pwede na pong kumain sa bandang golf course, mayron pong gazebo at nook doon. Pwede po naming dalhin doon ang inyong agahan o sa may main dining hall po," ani ng isang dalagitang kasambahay. "Mamaya nalang ako kakain kasabay ng mga kasama ko. Mayroon bang pwedeng jogging area dito? Sa may golf course okay lang ba? Tanaw ko kasi mula sa balcony ng aking silid, at walang masyadong tao, mukhang hindi nagagamit. Okay lang