KABANATA 3

SCARED 

Isinara ko ang libro. It's a travel book guide and places to visit in France pala.

I called Amaris dahil bigla ko siyang naalala.

"Cindy? Napatawag ka. Narito kami ni Mama sa Frankfurt ngayon. Hinahanap ka niya," pagbabalita niya sa akin.

"Kumusta na kayo diyan ni tita?" tanong ko.

"Mabuti naman. Mabait ang bagong asawa ni Mama at sinabi na pagbalik mo dito ay tutulungan ka daw na magtayo ng modeling agency dito."

"Siguro kapag tapos na ang gagawin ko dito Amaris."

"Tungkol parin ba iyan sa anak ng boss mo sa probinsya? O, tungkol sa Lola mo? Hindi ko pa siya nakikita pero pakisabi na maraming salamat sa tulong niya."

"Ha? Anong tulong Amaris?" agap ko.

Wala siyang nabanggit sa akin na tumulong sa kanya maliban sa may isang tao daw na nag-iwan ng sulat sa labas ng apartment nila kasama ang mga bayad na titulo ng mga utang ng kanyang Mama.

"Oo, kaya pala pamilyar iyong pangalan na sinabi mo, dahil siya pala ang nagbayad ng utang ni Mama."

"Si Sage?! Sigurado kaba sa sinasabi mo Amaris?" 

"Oo. Ang logo ng envelope ay KSDC. I did a research at nalaman ko na ang may-ari ay si Kaixus Sage Montiel. Hindi ba't sa kanila ka nakatira noon, sabi mo?"

Wala akong sinasabi na doon ako nakatira kahit kanino ay hindi ko nabanggit ang tungkol sa parte ng buhay ko na iyon.

"Amaris may hindi kaba sinasabi? Nagkita ba kayo ni Sage?!" medyo may halong pagdududa ang boses na saad ko.

"Hindi pero iyong sekretarya niya ang nakausap ko na ng binalik ko iyong pera sa kanila. Nakakahiya naman kasi na boss ang nagbayad sa utang ni Mama. Mas panatag ang loob ko kung sa'yo ako may atraso."

Bumuntong hininga ako.

"Ah hindi ko naman sinabi totally na doon ka pero lagi kang nananaginip at lagi mong binabanggit ang pangalan at apelyido niya pati ang San Gabriel kaya I assume na siya ang sinasabi mong anak ni Donya Diana na medyo hindi mo close..."

Pinutol ko ang iba pa niyang sasabihin, "Amaris. Huwag na huwag kanang makikipag-usap sa kanyang secretary..." utos ko.

"Oo na, alam ko naman eh, ayaw mo sa kanya. Oo na basta sabi mo ha, next year ay babalik ka dito. Asahan ko iyan. Saka mas marami kang opportunities dito. Umalis ka na nga lang diyan dahil pinagbintangan ka tapos babalik kapa. Baka mamaya ay may hindi magandang gawin sa'yo ang mga pamilya ng babae na iyon..."

Tinapos ko na ang tawag at dahil biglang sumakit ang ulo ko ay pumikit ako, medyo inaantok kaya humikab ako at saka sinubukang matulog.

"Bakit mahilig kang mangialam sa akin, Sage?" bulong ko bago tuluyang pumikit. 

Minabuti kong nagtanong kay nanay Vilma kung may pupunta bang bayan na sasakyan mamaya upang makisabay ako. Sabi naman ni nanay Vilma ay magpapabayan si kuya Dante para ihatid si Aling Dindin na mamimili ng mga gagamitin sa kusina dahil ulang na ang mga supply.

Nag-ayos ako ng mga damit. Doon muna ako kina Paula ng dalawang araw. May sinasabi kasi ito na gagawin raw namin at para naman maka pasyal kami sa pailaw sa munisipyo tuwing gabi. May night market kasi sa bayan sa may pergola sa munisipyo kaya't magandang pasyalan iyon. Nagpa-alam na ako noong isang araw kay Lola pumayag naman ito. Pang ilang araw na damit ang nilagay ko sa isang gym bag ko. Nagsulat na ako kay ate Avikah na kina Paula muna ako matutulog. Hindi rin binuksan pa ang mga pasalubong nila sa akin. Pagbalik ko nalang tutal buong bakasyon naman mananatili ang mga ito dito sa hacienda. Habang naghihintay ng oras ng paluwas ay tumulong muna ako sa gawain sa may kuwadra. Pinakain ko rin si Thunder at nagpaalam sa kanya. 

"Sinabihan ako ni Señorito na hihiramin daw muna nila iyang si Thunder para turuan iyong mga babaeng kasama nila. Okay lang ba iyan sa iyo iha?" ani Mang Dodong. 

Si Mang Dodong ang vaquero ng hacienda. Hindi naman akin si Thunder kaya't wala akong karapatang ipagdamot ito.

"Okay lang ho da akin Mang Dodong. Sa kanila naman po si Thunder. Tsaka mas mabuti pong siya ang sakanya sila matuto kaysa kay Kidlat. Alam niyo naman po ang nangyari sa akin sa kabayong iyon." 

Noon kasing sinubukan kong hawakan noon si Kidlat ay hinulog ako. Ayaw niya ng babae ang sumasakay sa kanya. Hindi ko alam sa babaeng kabayong iyon. Halos dalawang araw akong hindi makalakad noon at pinagalitan pa ng Donya si kuya Tupe. Siya ang anak ni Mang Dodong na nagturo sa akin kung paano magpatakbo ng kabayo. 

"Hayaan mo si Tupe nalang ang magtuturo sa kanila. Ilang araw kabang mawawala dito sa Mansion iha?" turan ni Mang Dodong.

"Dipende po. Pero balik naman ho ako baka bukas makalawa." 

"Maganda rin naman sa bayan at may mga pailaw tuwing gabi. Mag-iingat lang kayo dahil maraming mga dayo lalo na at bakasyon ngayon. Pati rito ay may mga bisita rin sa ubasan at mga nag o ojt ba iyon iyong mga requirements sa paaralan ganun," aniya. 

"Opo OJT po. Sigurado pong magiging abala kayo niyan. Mabuti at nandito sina ate Avikah siguradong tutulong sila sa mga bisita." 

"Oo nga hija eh." 

Sasagot pa sana ako ng tinawag na ako ni Aling Dindin. Maghanda na daw ako at aalis na kami. Nagpa-alam na ako kay Mang Dodong at bumalik ng maid's quarter. Kinuha ko na ang aking bag at ilang pares ng tsinelas kumuha rin ako ng pera galing sa ipon ko upang may pang meryenda kami nina Paula. Naabutan kong pinapa double check ni Lola ang mga bibilhin nina kuya Dante. Yung isang van ang gagamitin namin pa punta ng bayan. Nauna na akong pumasok sa loob na van. 

"Ikaw Yacinda ha, huwag maglililikot sa bayan lalo kung gabi kayo lalabas. Pinagsabihan ko na si Lilac na tignan tignan ka niya," sabi ni Lola.

"Huwag kang mag alala nanay Ana pagsasabihan ko si Panyang mamaya." 

"Sige hala, alis na kayo at baka magabihan pa kayo." 

Nagpaalam akong muli kay Lola bago tumabi kay Aling Dindin. Umaandar na van ng maalala kong hindi pala ako nagdala na payong. Sinaway ako ni Aling Dindin. Marami daw payong kina Paula kaya huwag na akong mabahala. 

"Sasama po muna akong mamili sa inyo para mas mabilis. Tsaka niyo nalang po ako ihatid kina Paula kapag pauwi na tayo. Madadaan naman po natin ang bahay nila." 

"Ikaw ang bahala iha. Mga mahahalagang condiments lang naman ang bibilhin namin ngayon at mga delata." 

Mabilis ang byahe namin mga wala pang isang oras ay nakarating na kami sa bayan. Kalahating oras ay tapos na kaming mamili ni Aling Dindin. Tanaw ko si Paula sa gate ng bahay nila mula sa van habang parating kami sa gate nila. Kumakaway ito kasama ang kanyang nanay. Kasamang bumaba sa van si Aling Dindin at may sinabi kay nanay Panyang. Nagpasalamat naman ako kay kuya Dante at sinalubong ang nakangiting si Paula. Agad kaming pumasok sa loob ng bahay ng mga ito. Ang tatay ni Paula ay dating trabahador sa hacienda ngunit nakipagsapalaran ito sa Japan mga sampung taon na raw ang nakakaraan, sa kasawiang palad na aksidente ito at paglaon ay namatay noong second year kami nina Paula dahilan kung bakit naulila ito. Kahit papaano ay may naipundar naman ang kanyang mga magulang at nakabili sila ng bahay dito sa bayan. 

"Nanay Panyang darating po ba si ate Lilac dito mamaya?" tanong ko sa nanay ni Paula habang nasa sala kami.

"Naku iha mukhang may lakad sila kasama iyong ibang trabahador ni Mayor."

"Ganun po. Eh sino pong darating mamaya?" 

"Si Maimah at Betty. Tinawagan ko sila kanina," Paula informed.

"Yes! Maaasahan ka talaga, Paula!" hindi ko maiwasang mapangiti. 

Inabala namin ni Paula ang aming sarili sa panonood ng korean drama sa kanyang cellphone. Mas nauna siya ng isang taon sa akin ngunit hindi naman halata dahil mas mukha pa akong mature kesa sa kanya. 

Dalawang oras ay dumating na nga sina Maimah at Betty. Kitang kita sa mga kasama ko ang saya dahil magkakasama kami. 

"Punta tayo sa may Capitol mamaya? O di kaya ay punta tayo sa kina Collin. Nag-aaya siya dahil pupunta sila ng La Verde," saad ni Paula. 

"Huwag na mag bbq nalang tayo tapos magluto tayo ng macaroni. Ito o, nagdala ako," itinaas ni Maimah ang mga dala niyang naka plastic bag. 

"Sabihan ko nalang si na Collin na pupunta dito.  Magdala nalang sila ng iba pa nating lulutuin," ani Betty.  

"Sige sige. I cha-chat ko na siya. Baka daw sumama sina Pedro at Santi. Alam mo naman yung mga iyon," si Maimah.

"Mayron na naman yang mga yan? Mga masamang espiritu na naka kabit kay Collin. Si Sidney? Wala ba siya?" palihim na ngumiti si Paula habang tinatanong kung kasama daw ba si Sidney.

Ito ang anak ng kanilang kapitan sa Barangay nina Paula. 

"Paula, nasa bahay si kuya. Pero pwedeng pwede ko siyang papuntahin dito. Mas marami mas masaya. Kaso alam ko ay pupunta ng mansion dahil tumawag kanina si kuya Kaixus. May mga Manileña daw siya na gustong ipapakilala kay kuya." 

Hindi namalayan ang pagdating ni Collin. Sa lintaya niya ay mukhang narinig niya lahat ng mga sinabi ni Paula. 

Namula ang mukha ni Paula pagkatapos, "Collin, walang sumbungan ha, asahan ko yan." 

Tumango na lamang ang isa, "Saan ko ito ilalagay?"

Itinaas niya ang mga bitbit. 

"Yow! Bro amin na," Santi volunteered.

"James. Buhatin mo yung bbq grill sa likod ng bahay," utos ni Maimah.

"Samahan mo ako Maimah," saad ni Santi. 

Biglang sumimangot si Maimah sa turan ng isa. 

"Bahala ka na Santiago. Kayang kaya mo iyon, walang multo dito sa bahay nila Paula. Ikaw lang!" pagalit na turan ni Maimah. 

Mukhang may hindi pagkakaunawaan sa pagitan ng dalawa at aso't pusa sila ngayon.

"Ikaw Yacinda, mabuti pinayagan ka ni Montiel na lumabas sa bulwagan niya," tumatawang asar pa ni Santi. 

Ako pa ang napili niyang pagdiskitahan.

"Nag paalam ako kay Lola. Kanina pa. Alam din nila doon, okay lang naman," ani ko. 

Bakit naman kaya hindi ako papayagan kung sakali? Lalo na at nagpaalam naman ako ng maayos at pumayag naman sila. Nahihiya din lang ako na maiwan doon at dahil may mga bisita ang mga batang Montiel. Panigurado doon uuwi ang mga ito sa Mansion. Gaya ng sinabi ni Collin kanina ay mukhang pupunta pa sa Mansion ang kapatid nito dahil. Hindi ko alam na magkaibigan pala ito at ang bunso ng Don at Donya. 

"Tulungan mo ako dito, Betty. I set up na natin itong bbq grill diyan nalang sa malapit sa may table at upuan para hindi na tayo mahirapan kapag mag lalapag ng mga lutong pagkain." 

"Sige, sige. Sandali lang," mabining sagot ni Betty. 

Linipat namin ang mga lulutuin sa may mesa. Bumili din pala ang nanay ni Paula ng mga pwede naming ihain. 

Sa kalagitnaan ng aming pag luluto ay pamilyar na van ang huminto sa harapan ng bahay nila Paula. Lahat kami napatingin sapagkat na sundan iyon ng isang puting ranger at isang pulang Hilux. Unang bumaba si kuya Queziah at kumaway sa amin. Agad agad na binuksan ni James ang gate upang makapasok ang mga ito. 

"Nandito daw kayo sabi nila sa Mansion kaya pumarito na kami," sabi niya sa akin ng makalapit. 

Kumaway na rin si ate Avikah habang patakbo pa punta sa amin. Nang makalapit ay bumati siya, "Hi guys, kami na ang sumugod dahil may bbq party daw dito si Paula." 

"Ay, Ma'am, pasensiya na po at hindi namin kayo naabisuhan agad. Dito ko nalang po pinapunta sina Collin, akala ho kasi namin eh may salo-salo din kayo sa Mansion," ani Betty.

"Okay lang, boring doon kaya dito na kami, ipapasyal din sana ni tito ang mga bisita niya, si Sidney nagsabi na may salo-salo kayo dito kaya pumunta na kami," si kuya Queziah. 

Umupo ang tatlo at pati na rin ang bunso ng mga Montiel at mga bisita nito. 

Sa buong hapon na iyon ay taga ihaw namin si kuya Quez, at ate Avikah. Kinulang kami ng uling kaya ako na ang tumayo upang kumuha sa likod bahay nina Paula. Nakita kong nandoon sa malapit sina Sir Kaixus Sage at ang bisita niyang babae. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan ngunit ng makita ako ay unang bumalik sa salo-salo ang babae. Yumuko ako dahil ayokong salubungin ang mga mata ni Sir Kaixus. Nakakatokot iyon, it feels like he is flying daggers by the way his eyes scrutinizes people. 

Mas lalong nahigit ko ang sarili kong hininga ng may biglang bumulong sa aking kanang tainga, "You look so scared of me, don't worry I won't bite, enjoy your days because it won't last long, Sunshine.The sun always sets," makahulugang sambit niya.

Umalis na siya pagkatapos bumulong sa aking tainga halos maramdaman ko ang mga labi niya dahil sa sobrang lapit. Pigil hininga ako at sobrang luwag ng pakiramdam ko ng makita ko itong naglakad patungo sa mga iba.

"People are always excited for a new dawn to come, Sage..." I whispered in the air. 

Hindi ako takot sa kanya ngunit alam ko na ayaw niya na nakikita ako sa kung nasaan siya. Sa mga salita niya ay alam kong may kalakip na pagbabanta. Kung ako lang ang tatanungin ay mas gusto kong manatili kina tiya Lucy ang isa bestfriend ni inay noong nabubuhay ngunit walang kasama si lola, yun ang ipinangangamba ko. Mahina na ito at kailangang magpahinga. Hindi na rin niya kaya ang maglakad ng malayo o di kaya ay mag trabaho ng mabibigat. May araw naman sigurong makukumbinsi ko si lola na doon nalang kami kay tiya. Lalo na at ganun ang mga salita ni Señorito Kaixus, nakakabahala and the metaphorical meaning of the last words aren't that pretty, dapat hindi ko baliwalain, ngayon ay nasa bakasyon ang magulang niya. Aalis ang kanyang mga pamangkin. Laging wala sina kuya Driego at Queziah, sino nalang ang lalapitan ko? Paniguradong hindi rin ako basta basta makakalapit sa kahit sino at mukhang binabantayan ni sir Kaixus ang aking bawat galaw. 

Natapos na kaming kumain ng pagabi na, kaya't umuna ng umalis sina kuya Queziah at sumunod na rin ang isa pang sasakyan pero bago iyon tuluyang umalis ay nagkasalubong kami ng tingin ni Kaixus ngunit umiwas ako, nakita kong medyo kumunot ang kilay niya pero baka dahil iyon sa nangyari kanina. 

Nang maiwan kami ay sabay sabay kaming naglinis ng lahat ng nagamit at kung anu-ano pa. Sa pagtulog ay naglatag nalang kami ng foam sa sala. 

"Ang pogi pogi talaga ni kuya Kaixus, mukhang nag aaway sila ng babae kanina, narinig kong gusto ng umuwi ng babae sa Maynila," saad ni Betty. 

"Edi umuwi siya meron naman yung bus sa may La Cita kung talagang gusto na niyang umuwi," walang ganang lintaya ni Maimah.

"Ikaw Yacinda, anong narinig mo kanina?" 

Tumingin ako kay Paula, "Wala naman akong narinig, bakit?" 

"Mukhang babae ang pinag aawayan nilang dalawa, masyadong mabilis kasi ang pagkaka ingles ng babae kaya ay hindi ko masyadong naintindihan. American accent pa, hindi, Briton ata," kamot ulo ng aking kaibigan.

"Ganoon ba, wala naman akong narinig na pinag usapan nila," sagot ko. 

"Ay, grabe kasi mukhang naiiyak iyong babae kanina, ang narinig ko eh, have other girl daw si Sir Kaixus. Pero ang sweet ni sir ha, kalma siya kanina at may sinabi... Isang parte na sabi niya ay, 'the only one I wanna bring down the aisle'... Ang romantiko naman!" aniya. 

Naiintindihan ko ang ibig ipahiwatig ni Maimah. Tumahimik na lamang ako. 

"Tulog na nga tayo, alam naman nating lahat na malabo tumingin yan sa mga kagaya natin lalo na at laking ibang bansa at Maynila ang mga ito. Mukha pang kakain ng tao si sir Kaixus sa totoo lang eh," pahabol ni Paula. 

Kinaumagahan ay sabay sabay kaming kumain at nag punta sa La Cita. Sinundo kami ni Collin at nina Santi. Doon muna kami namasyal sa mga malls bago kami umuwi kina Paula. 

"Yacinda, bukas ay pupunta daw tayong dalawa sa Mansion. Ipaghahanda daw ng Don at Donya ang bisita ni Sir Kaixus bago lumuwas ang mga ito bukas makalawa pabalik ng Manila. Si kuya Dante daw ang maghahatid sa mga iyon sabi ni Mama. Maiiwan daw dito si Señorito, mukhang ito ang bagong mamamahala sa buong hacienda. Ngunit mukhang hindi ito marunong sa gawaing bukid, sabagay, nakita ko siya sa kuwadra ng mga kabayo. Mukhang kinakausap niya ng mga ito." 

Sa halip na sagutin ay nagtanong na lamang ako, "Anong oras daw tayo ipapasundo bukas, Paula?" 

Sana ay maaga dahil gusto kong pumunta ng ilog o di kaya ay mangabayo ako papunta roon. 

"Maaga daw mga alas singko ng umaga ay may susundo na sa atin, isasama ko rin daw si bunso." 

Mukhang alam ni Paula ang laman ng isip ko.  

"Yes, kung maaga tayo ay gusto kong pumunta ng ilog. Alam kong doon mo gustong pumunta ng maaga bukas. Hahaha. Sasama talaga ako sa iyo. Isakay mo na lamang ako bukas." 

"Sana nga ay alas singko dahil masyadong mainit sa daan kung mga alas nuebe tayo aalis ng Mansion." 

"Mabuti nalang talaga marunong ka, o di kaya ay ipapaalam ko kina kuya Hugo para turuan mo ako. Gusto ko talagang bago matapos ang buwan na ito ay alam ko ng mangabayo para masabayan kita sa iyong lakad at upang makapamasyal ako mag-isa." 

"Pwede naman, tuturuan kita bukas pero kay Ulan ka sumakay para hindi ka mabigla." 

"Ay kay Ulan talaga ako sasakay hindi sa kabayo mo Yancinda? baka mamaya sa ospital ang bagsak ko ng wala sa oras bukas. Umagang umaga pa naman, nakakahiya kay Doktora." 

Tumawa kaming dalawa ni Paula dahil sa sinabi niya. Nang araw na iyon ay kung anu-ano ang niluto naming dalawa ni Paula para lamang may magawa kami sa kanila. Pumunta rin kami  barangay hall nila para manood sa mga naglalaro ng basketball. Iyon lang ang alam naming pwede naming gawin. 

Nagising ako mula sa pag-idlip sa couch sa opisina ni Sage. "Paula..." bulong ko habang humihikab. 

I wonder if how are my friends doing nowadays. Sobrang habang na ng panahon na hindi ako nagparamdam sa kanila. Kilala kaya pa nila ako? 

Siyempre naman Yacinda, pero baka may mga asawa na sila at mga anak. Hindi tulad mo na asawa lang sa papel ang meron tapos pinaglalaruan pa ang iyong damdamin!

Saan na kaya pumunta si Sage? Mukhang hindi siya nasaktan sa pagsuntok sa pader kanina. 

Binuksan ko ang mga drawers ng presidential table at may nakita akong isang papel na parang luma na. 

Origami iyon na ibon kaya hindi ko na binuklat pa. 

I just got curious because the color is like my diary book before. 

"It's impossible..." I whispered.

Sage never wants to be near me before let alone na pakialaman ang gamit ko. Baka naman coincidence lang iyon. 

Ang nakakapagtaka lang ay luma ang papel pero bakit nandito sa kanyang drawer? 

"Sentimental value?..." bulong ko.