บททั้งหมดของ Dawn of Us: บทที่ 21 - บทที่ 30

WELCOME BACK HOME I prepared gimbap and buttered tiger prawns as my dinner. Tinupad naman ni Sage ang pangako niya na hindi pupunta dito hanggang sa wala siyang mahalagang gagawin pero nagising ako dahil sa busina ng busina na sasakyan sa ibaba kaya dali-dali akong lumabas. Naabutan ko ang ilang sasakyang mamahalin at mga lalaki na naroon. Siguro ay nasa lima sila kasama sa mga tumatawa sa likod ng Raptor si Quinn. Ang dalawang driver ng sasakyan lang kilala ko. Sina Fire at Bentley. Mabuti nalang at disente ang aking suot at naghilamos ako bago lumabas ng room. Nakasandal si Fire sa hood ng isang type-r na civic habang humihithit ng sigarilyo pero ng makita ako ay pinatay niya iyon gamit ang kanyang boots at uminom ng sprite bago tumawid ng tayo. Nakita ako ng mga lalaki na nasa hood ng Raptor at maging sa likod kaya nagsisigawan ang mga ito. Mga lasing sila! "What's happening here, Fire?" I asked at saka ngumuso sa mga lalaki na kasalukuyang kumakaway na sa amin. "

WAIT FOR ME Dalawa na ang resthouse sa may kanluran. Iyong dati na kahoy na two storey at Isang 3 story na bahay na bato mga 50 meters ang layo. Bumaba ako ng pinatay niya ang sasakyan sa bakuran ng dating resthouse. "You go inside and sleep. I'll go and check the fences. There's a charger if you need and also the wi-fi password is at the back of the router." Sinamahan niya ako sa loob, the room is just a studio unit. Kusina sa ibaba at sala. Sa labas ang daanan pa punta sa second floor pero meron din sa loob. Nahiga ako sa bed niya dahil antok na antok na ako. Inalis pa niya sa paa ko ang aking sapatos at medyas. His bed is soft kaya napasarap ang tulog ko. Mahangin din dahil sa medyo mapuno ang paligid gaya parin ng dati. Nagising ako sa amoy ng ulam. Gulay iyon at mukhang masarap dahil mabango. Bumaba ako at pumunta sa kusina. I did wash my face though. "Sit, lunch is almost ready." Umupo ako at yumuko sa may table because I'm a little bit sleepy pa talaga. Tinapik ak

WHITE LIES I became busy simula ng Wednesday. Maging si Sage ay busy din tatlong beses ko lang siya nakasabay sa hapag. Dumating ang Friday ng umaga ay nasa Munisipyo kami na lima nina Paula, Violeta, Betty at Maimah. Wala si Veniz dahil pa busy siya. Inayos ko ang papeles at mga dapat pang ayusin. Bumili din ako ng mga computers na tatlo, laptop na dalawa. Dalawang cellphone. Ring lights pwede na naming gamitin sa live at ilan pang mga mahalagang bagay para sa business. Noong Wednesday pa sinimulan na ni Sage ipa renovate ang magiging store sa La Cita at pati rin dito sa bayan kahit ayoko. Hindi na ako nakatanggi sa kanyang alok dahil sa huli alam kong gagawin niya ang nasa isip niya, walang makakatibag. I'll just refund the expenses na ginamit niya siguro kapag nakabawi na kami sa shop. I'm not comfortable to use his money. I'm not okay that he is spending his money on me. It sounds disrespectful. Nasa isang café kami dito sa bayan ngayon at kasalukuyang nagme-meryenda dahil na

RECOMMEND That Saturday morning ay kasama ko si Maimah sa kusina. Nagluluto kami ng sopas para sa aming agahan. Siniko niya ako bigla, pero hindi naman malakas, "Aalis ka? Bakit at kailan?" usyoso niya. Her tone is full of curiosity and to quench it ay nagpalusot ako. "Oo, kapag may appointment ako sa Manila or may photoshoot ako sa outside the country. US or Europe, kailangan kong lumuwas. Nandito naman kayo para sa shop at kayang kaya ninyo iyon," I cheered her up. Ngumiti ako sa kanya to relieve her. "Don't worry about it." Itinuloy ko ang paghalo sa sopas. Ang iba naming mga kasama ay nasa labas. Naghahanda sila ng samgyupsal. Kani salad at macaroni salad. Sapat na iyon para sa aming breakfast. Sa panghimagas ay banana fritters ang niluluto nila at sa labas din. "Baka kailangan mo ng assistant, may ipapasok sana ako, beki, pero magaling siya. Laging nananalo lagi dito at sa mga contest. Madami na siyang awards at masipag. Anak siya ng kapatid ni Manang Sora. Kahit mga ma

STILL WAITING Naligo ako at saka tinawagan si Samantha. She answered my call agad. "Hello, Sammy. Do you know where to rent a chopper? I needed one. Emergency, please..." I told my friend. "Yes, yung chopper sa office. Magpapasundo kaba? Saan ka ihahatid?" "Dito sa Mansion. Sa Hacienda ng mga Montiel here in San Gabriel going to Playa Caleta... May mahalaga lang akong aasikasuhin," palusot ko. "Sure! Sure, within 3 hours or most 3 and a half. Can you wait?" tanong niya sa akin. "Oo, thank you so much Sammy. I owe you a lot," I told her. "No worries. Always Welcome, Babuuu. Wait for it ha!" While waiting for the chopper ay nilabas ko ang aking isang LV na duffle bag. I will bring me my important things. May damit naman ako sa Mansion sa Caleta kaya ay okay lang na hindi ako magdala ng mga gamit. I can always buy one too. Nagulat sina kuya Queziah ng may chopper na dumating sa may tarmac nila. "You will go back in Manila, already?" tanong ni kuya Queziah. "Opo, just