บททั้งหมดของ The Mysterious Model (Filipino): บทที่ 1 - บทที่ 10

Keila Vienne Aragon

Keila Vienne AragonSpy, ang salitang rumehistro sa aking utak habang sinusundan ang sasakyan ni Lex at ang dalawa nitong kasamahan. Buhay na buhay ang kalamnan ko kahit lumalalim na ang gabi. Ang katabi ko naman ay humihilik na at aakalahin mo talaga na may bapor.Maluwang na ang kalsada dahil halos nakauwi na ang mga trabahador ng syudad.Sa totoo lang, medyo natatakot na rin ako ngunit mas nangingibabaw ang kuryusidad ko.This is my opportunity and I need to grab it. Malay mo sa katauhan ba naman ng isang Lex na misteryoso ay baka mahirapan na naman akong hanapin siya. Mas maganda na 'yong ganito para naman atleast may makukuha akong impormasyon.Pero nahahalata ko na kanina pa kami nag d-dri

Keila Vienne Aragon"Sabihin mo sa pinsan mo na abangan tayo sa may entrance.""Bakit?"Napakamot ako sa aking noo. "Iisa lang ang invitation, 'di ba?""O tapos?" tanong nito habang isinusuot ang kanyang damit."Jusko, Candy, hindi mo ba gets ang gusto kong sabihin?"Tumawa naman ito. "Gets na gets. Ito naman 'di na mabiro-biro."Kinuha ko ang kulay beige kong sandal at saka naupo sa kama. "Kung bakit naman kasi isa lang ang sinabi mo.""Nawala nga sa isip ko. Ilang beses ko bang sasabihin," anit

Keila Vienne AragonConvince him? How the hell I can do that? Don't tell me I will be living with him?"Candy, I'll get back to you later."Hinawakan nito ang kamay ko at pinandilatan. "Saan ka pupunta aber?""Hahabulin ko lang si Lex. Basta. Sama ka muna sa kaniya," wika ko at sinulyapan ang lalaking umakay sa kaniya kagabi.Kailangan kong makausap si Lex. I need to clarify things. If what I'm thinking would be possibly true-that I need to stay here to convince him, then I need to confirm it.Nang makalabas ako ay luminga-linga muna ako sa paligid at salamat sa Diyos dahil nahanap siya ng mga

Keila Vienne AragonGising na ang diwa ko ngunit ayaw ko pang magmulat ng mga mata. Nakakatamad bumangon. Dalawang araw. Dalawang araw na kain, nuod at tulog lang ang ginawa ko. Nangangati na nga ang mga kamay ko na pindutin ang mga social media accounts ko ngunit ang bilin ni Madam Bimby sa akin kahapon nang tumawag ay huwag daw muna ako mag-oopen.Hindi pa naman ako sanay ng hindi nagpo-post ng status ko sa Instagram pero siyempre 'yon ang utos kaya susundin ko. Nakakainis lang kasi parang gusto kong tawagan si Lex, ang problema, hindi ko alam ang number niya.Pikit-mata akong nag-inat at parang batang namaluktot sa kanan. Hahaplusin ko na sana ang unan-teka bakit tila yata matigas 'yong unan ko? I open my eyes. What the hell? Dahil sa gul