Tatiana's P.O.VIlang taon na akong naka kulong dito sa akwaryum at tinitiis ko ang pagiging mahirap dito sa loob habang nakatali ang mga kamay ko sa malaking kadena.Biglang bumukas ang pinto kaya agad akong napatingin doon."Tulong!" Parang pamilyar sa akin ang boses na iyon."H'wag ka ngang malikot kawawang sirena." sabi no'ng nag bubuhat sa kaniya.Dauphine?!Kaya pinagmasdan ko ng mabuti ang kaniyang mukha at hindi nga ako nagkakamali dahil si Dauphine nga ang sirenang ito.Dauphine!"Dito ka muna ha?" sabi no'ng lalaki habang itinali ang dalawa niyang kamay at saka hinulog siya sa isa pang akwaryum.Nang lumabas na ang dalawang lalaki ay agad naman nilang isinara ang pinto para masisigurado nilang hindi nga kami makakatakas."Paano ka nila na

 Pagkatapos namim nag grocery ni nanay Sam ay umuwi na kami kaagad. Sakto naman dahil pagka dating pa lang namin sa bahay ay wala pa sila mom kaya sinamahan ko na lang muna si nanay Sam sa kusina na mag luto para sa pag dating nila ni mom at dad.Marami rami din ang kaniyang niluluto dahil baka daw ay nagugutom na rin sila. Mga ilang minuto ay may biglang dumating na kotse at alam kong sina mom at dad na iyon dahil kabisado ko na ang tunog ng kanilang kotse.Lumabas muna ako ng kusina at pumunta sa sala. Hindi nga ako nag kakamali dahil sila na nga at kasama nila si kuya."Anak Halley, kamusta ka na?" Bati sa akin ni dad kaya lumapit naman ako a kanila at saka ako nag mano."Heto po, busy sa kakapractice para sa darating na concert.""Mabuti naman kung ganon.""Hindi nga 'yan dumalo sa practice kahapon." Bulong ni kuya na nasa tabi ko na kaya agad ko

 Gorgia's P.O.VHindi ako makakapayag na maging sila na naman. Ginagawa ko na nga ang lahat para makakalimutan na nila ang isa't-isa, pero malandi talaga 'yang sirenang iyan at talagang ayaw niyang lumayo kay Halley na siya pa naman ang may kasalan kung bakit ko nagawa 'yon sa anak ko.Gumawa na ako ng paraan para hindi na naman sila mag ka lapit dahil ayaw ko talaga sa sirenang iyon. Ano ang makukuha ko sa kaniya kapag naging sila? 'Diba wala? Kaya mas mabuti na lang gawin ko na rin siyang sardinas tulad ng kaniyang kapatid para may pakinabang naman.Buti na lang na wala ang aking asawa dito sa bahay dahil ayaw kong malaman niya ang pinag gagawa ko. At lalong lalo na hindi niya alam ang nangyayari noon dahil nasa abroad siya sa panahong 'yon habang kasama niya si Harley.Napatingin ako sa wall clock dito sa sala. Alas otso na pala ng umaga kaya lumabas na ako sa bahay. Pumasok ako agad sa aking kotse at saka ako nag mamaneho. Ka

 Habang nasa biyahe kami ay hindi ko maiwasang maiisip si Halley dahil sa kalagayan niya. Sobra akong nasasaktan no'ng nakita ko siya kanina sa bintana.Ilang minuto lang ang nakalipas ay narating na namin ang condo."Paano niyo nalaman na isa akong sirena?" biglaan kong tanong sa kanila."A-ah, g-ganito kasi 'yon..." nauutal na sabi ni Dexter."Naging kayo na nga noon ni Halley at tutol si tita sa relasyon ninyo kaya gumawa siya ng paraan na makakalimutan ka ni Halley." Kaya medyo naguguluhan naman ako sa kwento ni Calum."B-bakit pati ako ay walang maaalala?" sabi ko habang nakahawak sa ulo."'Yon na rin ang hindi namin alam dahil natataka nga kami kung bakit hindi mo siya nakikilala, eh wala naman ginagawa sa 'yo si tita." sabi ni Dexter."May relasyon kami ni Halley noon?" Hindi ko makakapaniwalang tanong sa kanila.

 Brianna's P.O.VHindi ako makakapaniwala na aabot kami sa ganito ni Halley at hindi ko inaasahan na kasinungalingan lang pala ang lahat. Ang akala ko ay mahal niya din ako pero nag kakamali lang pala ako dahil hindi totoo ang lahat ng iyon.Naisipan kong aalis na lang ako sa condo na ito dahil wala naman bisa itong pag titira ko dito kung wala na si Halley sa tabi ko. Iniwan ko na lang rin 'yong mga damit ko na siya ang bumibili.Habang nag lalakad ako sa daan ay hindi ko maiwasang malungkot para sa amin ni Halley. Ang akala ko ay kami talaga ang para sa isa't-isa, pero nag kakamali ako. Tama nga sila, hindi dapat mag mamahalan ang isang sirena at ang  isang tao dahil mamalasin lang ito.Napatigil ako sa pag lalakad nang may isang kotse na huminto sa harapan ko. At sa 'di ko inaasahan ay si Gorgia ang lumabas dito at saka niya ako hinarap. Habang nakatayo na siya sa aking harapan ay hindi ko mapigilang magtataka sa kwintas na suot niya.