NAGPAIWAN nalang si Devina sa loob ng sasakyan. Tinatamad kasi itong lumabas. Hindi na din siya napilit ni aling Belen baka nga ay mapagod lang. Pipikit na sana siya ngunit biglang tumawag ang kanyang ama na si Fernando. Doon niya din napansin na may ilang missed calls na ang kanyang lola. Sinilip muna ni Devina sina Albert kung papasok na ang mga ito sa Mall. Para matiyak na hindi nila makitang may kausap ito sa cellphone."Pa, bakit po?" Agad na sagot niya. "Nandito ang lola mo. Hindi ka daw ba uuwi muna dito sa Manila?" Muling tanong ng ama. "Huh? Ehh. . .Bakit naman po?" Litong tanong ni Devina na agad napakamot sa kilay nito. "Gusto ka lang niya makita. Kamustahin. Kung ayaw mo daw pumunta ay siya ang pupunta diyan. Kilala mo naman ang lola mong 'yun." 

Mistulang parang istatwa sa pagkaka-upo si Anthony sa kanyang lamesa habang nakatitig lamang sa computer nito. Napansin iyon ni Melisa dahil gusto sana niyang tanungin ang binata about sa panibagong project ng company nila sa Pinas. "Well, baka inaantok lang." Isip ni Melisa. Ilang oras nalang din naman at magsisiuwian na sila. Hindi niyacdin maiwasang ma-excite dahil ilang linggo nalang at uuwi na siya. Namiss na niya kasi ang kanyang mga magulang, ang kanyang pinsan na si Roxan na talagang sandamakmak ang kanyang iku-kwento dito. At syempre lalo na si Albert. Ewan ba niya pero sa tuwing pinipikit ni Melisa ang kanyang mga mata ay si Albert ang kanyang nakikita. Lalo na ang napakagandang ngiti nito sa kanya. Doon at bigla siyang napadilat sa pagkakapikit niya nu'ng sinitsitan siya ni Anthony.Mukhang napahiya yata siya rito dahil kitang-kita niya na nakangiti ito habang nakapikit. Ganu'n nalamang

Hindi na nag aksaya pa si Albert, kaya dali-dali niyang hinawakan ang tiyan ni Devina. "Ohh see sabi sayo." Walang pagsidlan ang tuwa ni Devina ng oras na 'yun habang katabi niya si Albert. Ito na ang simula ng ating samahan. Ani pa ng isip niya. "Ganito pala ang pakiramdam." Tanging naisagot lang ni Albert. Pero alam niya sa kanyang sarili ang subrang pag-uumapaw na tuwa sa puso niya.  At nang hindi na muling gumalaw ang bata, agad din namang tumayo sa gilid ng kama si Albert. Alam naman niya ang kanyang ginagawa hindi iyon para kay Devina kundi para sa bata. Kung pwede lang niya sanang sabihin iyon dito para hindi siya masyadong umasa na papakasalan siya ni Albert. Kaya naisip niyang ikimkim nalang muna kesa masaktan muli ito at ma-stress ang bata. "Naku mas gust

1.6 million ang lumabas na result kada isa sa kanila. Kaya walang duda na ganu'n talaga kalaki ang babayaran ni Devina. Kaya inilabas na ni Albert ang cheque upang bilangin ito. "Naku bruha talaga 'yung besy ko. Parang kay liit-liit lang sa kanya ang ganyang halaga jusmeyo." Hindi napigilang nasabi ni Dona. At nang maiabot na kay Mr. Ong ang ganu'ng halaga ay agad nila iyon itinago. Manglilibre pa sana sila ng para sa lunch ngunit masaya naman itong tinanggihan ni Albert. Kaya naisipan nalang ng mag-asawa na bumalik nalang agad sa Manila. Sumang-ayon naman ang binata dito. "Ihatid ko nalang kayo sa airport." Habol pa niya. "Hindi na, sakay nalang kami van. At para 'di kami isturbo sayo." Sagot ni Mr. Ong. "Albert, tumawag nga pala kanina si Devina nu'ng pumunta ako sa c

Chapter 50  "I see. Kaya pala ang daming nag mamahal sayo." Sabay lingon kay Melisa. Tumango nalang ang dalaga at hindi na muna kumibo. Wala na din naman kasi siyang maisip na topic. NAG PAALAM muli si Dona na kung  pwede ay makikipag chikahan muna siya kay Devina. Para naman daw ay ma-advisan niya ito. "Sige okey lang mabuti na nga 'yan at para hindi siya maboring. Hindi naman kasi 'yun palakwento sa amin. Hinahayaan lang naming nasa kwarto lang." Sagot ni aling Belen habang naka upo sa sofa. Agad tumindig si Dona upang puntahan na si Devina sa kwarto. "Hay naku Devina. Ngayon hindi ka dito makalabas labas ng kwarto dahil natatakot ka