All Chapters of DECEIVING LOOKS: Chapter 21 - Chapter 30

"W-wala naman," Sagot ko kay Jonas.Tumango siya sa akin at saka nag patuloy sa pag kain. Gano'n din ang ginawa ko at tahimik lang na nakikinig sa pag uusap nila tungkol sa business.Nalaman kong real estate ang business ng pamilya nila Maliyah at nandito siya dahil sa isang project at kasali rin siya sa conference since business partners pala ang pamilya nilang tatlo.Para silang mga sanga ng isang matibay na puno. Punong binubuo ng kapangyarihan, koneksyon at salapi.Tahimik lang akong ngumunguya sa gilid at iwinaglit na sa isip ang kaninang kalokohan tungkol sa pulseras nang biglang mapunta sa akin ang atensyon nilang lahat."How about you Hope? Are you into business? What's the business of your family?" Tinapos ko ng marahan ang pag nguya ko at umusbong ang kaba sa dibdib ko lalo pa't buong atensyon nila lalo na ni Gideon ang nakatuon sa akin.Nag punas ako ng bibig at tumikhim handa ng sumagot pero inunahan ako ni Abbigail.

Hindi nga ako nagka mali nang sinabi kong mapupuyat ako dahil pakiramdam ko ngayon lumilipad ang utak ko papunta sa kung saan."Hindi ka naka tulog ng maayos? Ay wait mali! Saan ka galing kagabi? Nagpunta rito si Gideon kagabi ikaw ahh! May secret meeting kayo noh?"Sinabi ko bang si Abbigail ang isa sa maraming dakilang alaskador na kilala ko? Hindi na nga ako naka tulog dahil sa lalaking 'yon, ipapaalala pa ulit. "Mali ang iniisip mo. Galing akong Casino kagabi kasama ko si Jonas." Lutang kong sinabi.Tumahimik siya at slow motion akong tiningnan."Si Kuya? Nag casino kayong dalawa?!" "Jusko naman! Bakit ka sumisigaw?" Inis ko ring sigaw dahil muntik pang mabasag yung tasa ng kape na nasa harapan ko dahil sa gulat sa kanya."Bakit hindi niyo ako sinama? Ihh!" Ngayon naman ay para siyang batang nag dadabog. Napaka mature tss."Kung nakikita mo lang ang itsura mo kagabi, kulang na lang ay t

Naka upo kami ngayon ni Abbi sa isang mahabang mesa katapat at katabi ang mga bigating tao sa larangan ng iba't ibang negosyo at propesiyon.Si Abbigail ay kanina pa bumubulong bulong sa tabi ko."Sino bang tinatawagan mo?" Nagtataka kong tanong ng halos marinig ko na ang tunog ng kuko niya habang nag titipa sa cellphone."Si Kuya, hindi niya sinasagot ang tawag ko. Kanina ang sabi niya pupunta siya dito and bigla nag text siya na hindi na lang daw pala siya pupunta.""Baka naman naipit sa meeting.""Tsk. Meeting his ass." Biglang pag sabat ni Robi sa usapan. Nasa kaliwang bahagi ko siya at napapagitnaan kami ng bakanteng upuanUpuan kung saan naka upo kanina si Gideon at ngayon ay naiinip na sa grupo ng mga lalaki. Natatawa ako dahil sa hawak niyang gelatin dessert. Kanina sinabi kong gusto ko n'on kaya nag presinta siyang kukuhanan niya ako.Ibinalik ko ang atensyon kay Robi ng gumalaw ang ulo niya papalingon sa gawi ko

Bandang alas tres na ng hapon kami pumunta sa rooftop para hintayin ang chopper, kami lang dalawa ni Abbi dahil wala na naman si Jonas."Saan pupunta si Jonas?" "I don't know. Wag mo na lang muna siyang hanapin.""Okay." Kibit balikat kong sagot."By the way, buong week naman ang class ko at na ayos mo naman na ang schedules ko diba?""Hmm""Good. Pwede ka na munang umuwi sa inyo, baka miss ka na rin nila Tita and Sebiala." Ngumiti siya sa akin.Paniguradong hinahanap na nga nila ako. Hindi kasi ako nag paalam na pupunta akong CDO, mahirap na baka mamaya hindi pa ako payagan at baka puntahan ako ni Nanay para pag baunin ng kung ano-ano."Sige uuwi muna ako. Bale tawagan mo na lang ako kapag may kailangan ka.""Don't think of me Hope, I'm capable of myself.""Capable daw eh kung hindi ka nga binuhat ni Robi kagabi baka puro pasa yang tuhod mo dahil sa sobrang kalasingan.""Hey! Hindi totoo yan ah."

The world is consist of so many rejections and chances. That makes you think that sometimes the world shouldn't be blame of so much rejections that we're going through because it's our fault that we didn't see the chances after the rejections because we're busy feeling the aftershocks of it.We forgot that what we are feeling right now is the result of our action and the world is nothing to do with it, maybe at some point of life but then you have your mind and body to decide what to do and what to feel.Kaya kapag sinabi nilang hindi mo kaya, wag kang magsalita at hayaan mong kilalanin ka nila kapag mas angat ka na sa kanila.Dahil ang mga taong unang nanira sa'yo ay kadalasang siyang unang pupuri kapag natupad mo na ang pangarap mo.Mga dakilang sipsip ng taon ika nga tsk.At speaking of sipsip, nandito na ako ngayon sa Tondo at isang kanto na lang ay makikita ko na ang apartment namin.Pero tumambad sa harapan ko ang mga nag iinumang mada