Lahat ng Kabanata ng Even A Fool Knows: Kabanata 1 - Kabanata 10

 Hindi maganda ang pasok ng umaga para sa production team ng inaabangang TV drama na “Even A Fool Knows”. But Art, the main lead, saw that as an opportunity to be deviant as he is. Kaya naman nang malamang malabong matuloy ang shooting ngayong araw, agad siyang naghanap ng lugar na mapaglilipasan ng oras.Calyx, his assistant who is a year younger than him, had no other choice but accompany his boss.“Kakatawag lang ni Manager Lim, mukhang maca-cancel nga ang shooting ngayon,” anunsyo ni Calyx nang makabalik mula sa pagsagot ng tawag.Nasa outdoor basketball court sila ngayon ng school na pagsh-shooting-an sana nila. Malaki ang school na ito gayong high school lamang ang departamentong nandito at wala nang iba pa. Kilala ring businessman ang may-ari ng paaralan kaya naman nabigyan din sila ng pahintulot na gamitin ang paaralan, pangalan nito, pati na rin ang opisyal na uniporme nito para sa palabas. Sa ganoong paraan ay mabib

 "Okay... Lights, camera, ACTION!"Just as the director cued the start of the shooting, Rebby delivered the lines she memorized earlier.Few lines."Hindi ko alam kung masyado ka bang matalino o sobrang tanga mo. Even a fool knows I like you, when will you notice that?"Rebby never participated in any drama club before but her acting came out naturally and her eye-contact is something worth a praise. On the other hand, Art knew exactly when and how to cut it but somehow, he could not.Parang naka-lock na sa mga mata ni Rebby ang mga mata niya. He could not take his eyes off her. Parang hinahatak siya ng mga tingin nito and he feels like he's completely drawn to her.Meanwhile, everyone on the set is enjoying it. Surprisingly, totoo ngang mukhang maiisalba ang mga palabas nila sa tulong ng isang estranghera."Hindi niyo pa po

"You took the money he gave you, remember?"Hindi alam ni Rebby kung sarkastiko ba ang pagkakasabing iyon ni Art pero napaisip siya sa narinig.Masyado ba siyang naging desperada noong araw na iyon? Hindi niya maiwasang maawa sa sarili habang binabalikan ang biglaan niyang pag-sang ayon nang dahil sa pera."Ibabalik ko ang perang tinanggap ko," walang pagpa-plano niyang sabi na ikinagulat ng direktor pero ikinibit lang ng balikat ng aktor."Really?" Bakas sa tono ng boses niya na hindi siya kumbinsido sa sinabi ni Rebby."Oo, dahil ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay magkaroon ng utang na loob." Matigas ang bawat pagbitaw ni Rebby ng mga salita pero taliwas doon ang tumatakbo sa isip niya.Saan siya kukuha ng pera? Sa katunayan ay kulang pa nga ang hawak niyang pera pambayad sa bill ng papa niya.Cypher crossed her mind but considered him as her last reso

“Don’t you think it’s basic decency to show up in a party your family arranged for you?” The guy receiving the sermon let out a subtle smirk, head tilting unconsciously to his own palm.“I don’t know if it’s the alcohol but for once, you really sound like a brother to me,” he teased, making the caller frown in confusion.“What the hell, Sean? Are you drunk?”“Bakit? Wasn’t I supposed to have a party on my birthday? This is personal party, if you don’t know. No cameras, no visitors, no family.” Narinig ang malalim na pagbuntong-hininga mula sa kabilan linya. Hindi ito nagtunog pag-aaalala kundi pagka-dismaya.“You better come home in one piece or just never come home again.” Sean heard a beep, signalling him to put his phone down on the table where four more bottles of beer sit.“Home…” Umiling-iling siya habang natatawa. Amoy na amoy n

“Just do it.” Those are the words that Rebby reminded herself when she woke up this morning. Hindi niya alam kung anong naghihintay sa akniya ngayong araw matapos niyang imulat ang mata niya. Ang tanging sigurado lang ngayon ay pupunta siya sa kumpanya nila at mula doon ay sasamahan na siya ng kaniyang assistant at manager papunta sa mga schedule niya ngayon. Rebby shook her hear in the sight of herself through the mirror. Hindi niya alam kung anong dapat niyang suotin. Tinanong niya si Art tungkol dito pero ang sinabi lang ng huli ay si Rebby na ang bahala. Matapos ang ilang minutong paghahanap ng masusuot na damit ay napagdesisyunan ni Rebby na suotin na lang ang plain white tshirt niya na tinernuhan ng denim short at sneakers. She also braided her hair and put a cap on saka kinuha ang tote bag niya. It took her one hour to arrive at the company area by bus. Laking gulat niya nang maraming tao ang naghihintay sa labas ng kumpanya. May dalang mga camera ang