MATA yang tadinya terpejam rapat di buka perlahan-lahan. Mata yang terasa begitu pedih di usap seketika, membuang rasa kantuk yang masih tersisa.Tubuh segera dipusingkan menghadap ke sebelah kanan. Tersungging senyuman manis di bibir apabila melihatkan wajah tenang sang isteri yang sedang elok di buai mimpi indah dengan beralaskan lengan sasanya.Melihatkan wajah kepenatan sang isteri bibir automatik mengulumkan senyuman bahagia. Mengingati peristiwa keramat semalam membuatkan Hafiz tak henti mengukirkan senyuman manis. Dia benar-benar rasa bahagia. Naura kini dengan rasminya sudah sah menjadi hak miliknya. Dan Hafiz yakin tidak akan ada sesiapa pun yang mampu memisahkan mereka lagi. Cintanya kini hanya untuk Naura Khalisha. Isteri kesayangannya. "Hmm..." suara rengekan Naura menyentakkan Hafiz yang larut dengan lamunannya itu. Di palingkan wajah menghadap ke arah Naura yang erat memeluknya itu. "Morning sayang..." ujar Hafiz. Tubuh Naura di pe

"AKU betul-betul tak sangka wife Tuan Hafiz tu muda sangat. Entah-entah dia tu lebih muda daripada kita ni," ujar Nana salah seorang pembantu rumah di dalam rumah besar milik Hafiz."Betul kata kau tu, aku sendiri pun terkejut. Macam tak percaya Tuan Hafiz kahwin dengan perempuan muda macam tu. Aku syak umur dia tu lebih muda daripada kita semua ni," setuju Mimi rakan sekerja Nana yang juga merupakan pembantu rumah."Apa yang kamu semua nak pelik sangat? Zaman sekarang ni orang dah tak heranlah. Muda ke tua ke kalau dah namanya jodoh tu tak ada siapa pun yang boleh halang," celah Mak Bi selaku tukang masak di rumah itu."Memanglah orang tak heran Mak Bi, tapi Madam Naura dengan Tuan Hafiz tu saya tengok jauh sangat perbezaan usianya. Kalau beza 4 ke 5 tahun saya tak pelik tapi pada pandangan mata kasar saya, Madam Naura dengan Tuan Hafiz tu jarak usianya terlalu jauh. Dah macam anak dengan bapak. Madam Naura tu nampak sangat macam budak-budak ka

"PAK Abu nanti tolong berhentikan Naura dekat depan pasaraya tu boleh tak? Naura ada nak beli barang sikit," pinta Naura lembut.   "Baik madam..." akur Pak Abu selaku pemandu yang telah di upah oleh Hafiz untuk membawa isteri majikannya itu ke mana sahaja yang Naura mahu pergi.   Kereta yang tadinya bergerak laju mula di berhentikan di hadapan salah sebuah pasaraya mini, sesuai seperti yang di minta oleh Naura sebentar saja tadi. Naura yang mahu membuka pintu kereta di bahagian penumpang belakang terhenti pergerakkannya seketika apabila dia mula teringatkan sesuatu. Di tolehkan wajah ke arah Pak Abu yang duduk di bahagian pemandu.   "Pak Abu ada nak apa-apa tak? Naura boleh tolong belikan," soal Naura lembut.   "Tak ada madam... Madam beli jelah apa yang madam nak. Pak Abu tak apa. Kalau Pak Abu nak apa-apa Pak Abu boleh beli sendiri," jawab Pak Abu.   "Okay kala

MUTIARA-MUTIARA jernih yang mengalir laju dari tubir mata di lap kasar menggunakan tisu yang berada di atas meja. Bibir yang sudah membengkak itu di usap perlahan-lahan. Merah padam wajahnya dek kerana di kerjakan si isteri muda."Sampai hati Naura buat abang macam ni?" luah Hafiz sebak."Naura buat apa pada abang ni?" berlapis dahi Naura. Telefon yang berada di pegangan tangan di letakkan ke tepi. Diberikan tumpuan sepenuhnya kepada encik suami kertu. Eheks!"Apa benda yang Naura masak ni? Naura cuba nak bunuh abang ke?" tersedu sedan Hafiz menyoal. Mangkuk yang masih berisi separuh mi goreng itu di tolak kasar ke tengah meja. "Apa abang merepek ni? Nak bunuh apanya? Kalau Naura nak bunuh abang tak adanya Naura pun makan benda yang sama dengan abang. Mesti Naura biarkan je abang makan mi ni sorang diri," merengus kasar Naura. Tak suka di tuduh sedemikian rupa oleh encik suami."Habis tu mi apa yang Naura masak ni? Pedas nak mampu