All Chapters of Slash of Fate: Chapter 11 - Chapter 20

Flix POV "Face it Helen. Face your sin." Maikling sagot ko na kinasinghap nito at saka napatayo na ito. Hindi pa ito umimik pero kita ko ang tila may nagbago rito.May bumakas ng mga emosyon sa mga mata nito na kinasanayan kong wala.And what I said ay parang paraan din para gisingin ako. Dahil tama lang na dapat ko nang harapin ang mga kasalanan na nagawa ko rin sa babaeng lubhang nasaktan namin at ng sitwasyong kinabibilangan namin.When I made the investigation unti-unti kong nalaman ang lahat at hindi iyon maganda sapagkat sa dami ng aking nalaman ay naghalo ang emosyon na aking naramdaman.Galit, sakit, takot at lungkot.Galit dahil sa mga nagawa nila at nagawa ko, sakit dahil sa kaalamang ang laki ng pinsalang nagawa namin at takot sapagkat alam kong mahirap na muling harapin ang katotohanan at ang taong naging biktima ng lahat."How--""Hindi na importante kung paano ko nalaman pero, Helen I just want to know why?

Dawn POVNapatingin ako sa tanawin na nasa labas at hinayaan ko lamang ang aking mga mata na malunod sa ganda no'n. Dahil ang dilim ng gabi ay tila ba niyayakap ang buong lugar ngunit ang mga nangingislap na mga ilaw ang siyang dumadagdag sa ganda no'n na tila ba ito'y mga mumunting bituin.Hindi ko maalis ang aking mga mata roon and I just found myself drowing in its beauty.Habang ang mga mata ko'y nanatiling nagmamasid ay hindi ko mapigilan itaas ang kopitang hawak ko at nilagok ang alak na naroon, hinayaan ko lamang dumaloy ang init no'n sa aking lalamunan na tila ba may pinapawi itong uhaw sa aking kalooban. Sadya ngang masarap sa pakiramdam ang ganito.'Yung tila ba inangkin mo na ang isang buhay na akala mo'y hindi mo mararating.Gustong-gusto ko ang pakiramdam na malaya at bumubuo ng panibagong mundo. Isang mundo at pagkatao na alam kong walang lugar ang mga emosyong hindi ko na da

Flix POV"S-Son.." Umangat ang mukha ko at agad na niyakap ako ng matinding galit. Galit sa taong sumira ng buhay ko at galit sapagkat nagawa nitong kontrolin ang buhay ko.Because of her, my life is now in chaos.Pati ang minamahal ko ay nawala sa akin at para akong nawalan ng lakas na magpatuloy pa sa buhay because two people are taken away from me."Bakit ka andito?" I said coldly making her bow her head in shame at doon ko napagtanto na may kakayahan pa pala itong gawin iyon na may hiya pa pala itong tinatago dahil sa totoo lang sa dami ng ginawa nito ay hindi na ako umaasang may puso pa itong natitira."Hindi ako pumunta rito para makipag-away nandito ako para m-makiramay. Sa ilang taon na lumipas instead of confronting me ay mas ginusto mong lumayo sa akin kasama ang mga a-apo ko. At masakit para sa akin iyon dahil mas gugustuhin ko pang sigawan mo ako o s

Yesha/Dawn POVMuntik na akong mapaatras nang mas makita ko na ito ngayon sa malapitan, his eyes are narrowing and filled with accusations na tila ba ako pa ang may malaking kasalanan rito at ganito ito kung tumingin.And his red lips are press together as if he is stopping himself, o tila ba nagtitimpi ito.Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit ito umakyat when he doesn't have the authority to do so.At sa hindi malaman ay mula sa likod ni Eros ay humakbang ito papalapit sa akin at nilampasan lamang si Eros na siyang nagpagulat kay Eros sapagkat ngayon lamang nito napansin ang presensya ng pinsan nito na umaakmang humahakbang papalapit sa akin."Dawn", Mahinang bulong nito na may kasamang diin kaya natameme ako na siyang naging dahilan para gustuhin kong sapakin ang aking sarili sapagkat after 3 years na pinilit ko patatagin ang sarili ko ay andito na naman ako.Ni hindi ko magawang magsalita.I felt out of words.Pero

Dawn POV Ibinato ko ang hawak kong baso sa pader dahil sa sobrang galit at inis kasama na ang sobrang sakit na nararamdaman ko.  Gulong-gulo rin ang aking pakiramdam, hindi ko pa rin maunawaan ang aking sarili. Lahat ng mga sinabi niya ay lubos kong dinibdib.  I can still remember every word he uttered, na para bang hanggang ngayon ay nasa harap ko pa rin ito at sinasabi ang mga impormasyon na lubhang nagpaguho ng aking mundo. Hindi ko maunawaan kung bakit ngayon niya pa ito ilalabas na para bang wala lang rito ang lahat? Tapos Ang pinapakita pa nitong aksyon at ang mga sinasambit nitong salita ay hindi ko lubos maisip na maririnig o makikita ko ngayon. He changed a lot ngunit sapat na ba iyon para magtiwala ako sa mga sinasabi niya? Bakit pakiramdam ko marami pa rin akong hindi alam? Bakit pakiramdam ko ay ako pa rin ang nagmumukhang tanga ngayon?  Na kahit anong gawin ko I am still stupid in front of their eyes