All Chapters of The Possessive Prince: Chapter 41 - Chapter 50

Skyler's Pov Minulat ko ang aking mga mata at umaga na pala, narito ako ngayon sa silid ni prince Alex at dito na ako natutulog ngayon habang wala siya. Yakap ko ang mga unan niya ng matulog ako at iniisip ko na siya iyong kayakap ko. Unang araw pa lang na wala si prince Alex ay namimiss ko na agad ito pero hindi naman ito ang dahilan para hindi ako kumilos at tumunganga na lamang dito sa silid niya. Kailangan kong gawing abala ang sarili ko upang hindi ko siya mamiss kaya tumayo na ako at tumungo sa banyo upang maligo. Gusto kong maligo ng maaga para tutulong na lang ako dito sa palasyo buong araw, pagkatapos kong maligo at magbihis ay bumaba na ako at pinuntahan si manang. Nakita ko naman si Manang na nasa Kusina at nagluluto ito marahil ito ang kakainin ng mahal na hari at reyna ngayong araw. “Manang tulungan ko na ho kayo diyan&

Skyler's Pov “Ano Ash nahanap mo na ba?” tanong ko kay Ash. “Hindi pa rin Skyler eh” sagot nito sa akin. “Nandito lang yun sige maghanap pa tayo” wika ko at pinagpatuloy ang paghahanap sa nawawalang cellphone ko. Tanghali na ngayon at nandito kami sa loob ng silid ni prince Alex, pinapasok ko siya kahit ayaw ni Alex na magpapapasok ako dito ng ibang tao maliban sa akin lalo na kung lalaki. Kanina pa kami rito sa paghahanap pero hanggang ngayon ay hindi pa rin namin nahahanap ang cellphone ko, hindi ko na alam ang gagawin ko naiinis ako na nalulungkot kasi sigurado akong ilang tawag na ni prince Alex ang naroon. Anong gagawin ko kapag hindi ko na nakita iyon? Hihintayin ko na lamang ba na dumating si prince Alex para makapagpaliwanag ako kung bakit hindi ko nasagot ang mga tawag niya? “Skyler wala

Ash's Pov Bago pa man tuluyang bumagsak si Skyler ay agad ko itong sinalo, pasensiya ka na Skyler kung nagawa ko ito sayo pero kailangan ko lang talaga kasi. Nilagyan ko ng pampatulog ang ininom na tubig kanina ni Skyler kaya natagalan ako sa pagkuha nito, hindi ko naman ito ginusto pero ito na lang talaga ang paraan para mahalin din ako ni Thyra. Simula ng napanood ko si Thyra sa TV noong ipinakilala siya ng kaniyang ama bilang kaniyang anak ay nahumaling na ako dito at alam ko sa sarili ko na lahat ng bagay ay gagawin ko para lang mapasaakin siya. Kahit na alam kong napakalabong magustuhan ng isang prinsesa ang katulad kong isang katulong lamang sa palasyo, siguro ganito talaga ang nagagawa ng pag-ibig sa isang tao yung mga bagay na akala kong hindi ko magagawa ay nagagawa ko na. Binuhat ko si Skyler patungo sa kaniyang silid kung saan nag-aantay doon si Thyra at isasagawa na n

Claude's Pov Tatlong araw na ang nakalipas at nandito na ako at si Skyler sa kaharian namin pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito nagigising. Sabi ng doctor ay hintayin na lang daw namin ito gumising kasi pagod na pagod daw ang katawan nito at bumabawi pa ito ng lakas. Sa loob ng tatlong araw ay wala akong inatupag kundi ang mamalagi dito sa loob ng kwarto ni Skyler sa palasyo namin dahil hinihintay ko itong magising. Mabuti ay pumayag ang mga magulang ko na dito ko muna patuluyin si Skyler tutal ay kapatid ko naman raw ito sa Ama. “Anak ayos ka lang ba wala ka bang kailangan?” tanong sa akin ni nanay, nakaupo ako rito sa tabi ng kama ni Skyler at nakatitig lang ako sa kaniya. “Wala po nay, sige po pwede niyo na ako dito iwang mag-isa at ako na lamang po ang magbabantay sa kaniya” sagot ko sa kaniya. “Sigu

Claude's Pov FLASHBACK ( 9 YEARS AGO!) “Yehey Birthday ng baby ko ngayon!” masayang wika ni nanay sa akin. “Nay 11 na po ako ngayon hindi na ako baby” sabi ko at nagpout sa harap niya. “No Claude, kahit tumanda ka na at mag-asawa ikaw pa rin ang Baby ko” nakangiting sambit sa akin ni nanay. Kaarawan ko kasi ngayon at ala-una na ng hapon ngayon, nandito ako sa silid ko dahil nagbibihis pa ako ng susuotin kong damit para sa salusalo mamaya. “Nay sabi niyo po inimbitahan niyo ang tunay kong tatay” saad ko sa kaniya. “Oo anak, gusto ko kasi na makilala mo ang tunay mong ama habang bata ka pa” sagot niya sa akin. “Pero nay baka po hindi niya ako tanggapin” malungkot na banggit ko rito. “Anak wag mong isipin iyan, nagka-usap n