All Chapters of Her Wicked Obsession: Chapter 81 - Chapter 90

Warning⚠️: self-harm, read at your own risk! "Are you okay?" Napakurap naman ako mula sa pagkatulala at tumingin sa kanya."Yes mom, how's the guest?" Malambing naman itong ngumiti sa 'kin at hinaplos ang balikat ko."They're good, they're probably enjoying their self so don't worry."Napatitig ako sa salamin at pinagmasdan ko ang aking sarili. I'm wearing a red ball gown that has a lot of diamonds and glitters in it. My hair are tied into a bun and above my head is a small crown. My make up suits my outfit, it's not that dark and it's not that simple either. Tama lang para macompliment ang pale skin ko."It's your day, hija. You should smile, kanina ka pa nakabusangot dyan. Aren't you happy to celebrate your birthday?" Tiningnan ko naman siya sa salamin at ngumiti nang pilit.How can I be happy? Pakiramdam ko ay ito na ang huli kong pagcelebrate ng birthday. How can I be totally happy knowing na may gagawin akong pwede kong ik

"W-where am I? W-why am I t-tied again?" wala sa sarili kong sabi. Nilibot ko ang paningin ko at halos mahilo na ako dahil puro puti ang nakikita ko. May isang maliit na bintana sa taas at may metal door sa harap ko. Dahan-dahan ko namang inalis ang blanket na nakapulupot sa 'kin at binaba ko na ang paa ko sa sahig. Pero agad akong natigilan nang makita ko ang suot ko. Nanginginig ko itong hinawakan at napagtanto na nakasuot ako ng dress na pang mental. "W-why am I w-wearing this?" kunot noo kong sabi. Agad na nanlaki ang mata ko nang may pumasok sa isip ko. Agad ko naman itong binitawan at ilang beses na napailing. "N-no... N-no please don't tell me that I'm in the m-mental h-hospital. N-no... I'm not crazy! Bakit ako nakasuot nito!" sigaw ko at hinagis ang unan na nasa tabi ko.  Malalalim ang paghinga ko at bigla na lang akong napahawak sa leeg ko nang kumati ito. Pero agad akong napangiwi nang biglang kumirot ang leeg ko ng hin

"Kailan ka uuwi ha? Mukha ka ng white lady sa sobra mong putla, may araw pa ba dyan sa Australia?" Inirapan ko naman siya at nagpatuloy lang sa pagbabasa ng mga documents na hawak ko."Just hang up, Ryker. I'm so tried hearing your annoying voice," bagot kong sabi sa kanya.Inayos ko ang suot kong reading glasses habang nakatutok pa rin sa binabasa ko. Narinig ko naman itong sarkastikong tumawa pero hindi ko pa rin inaalis ang tingin ko sa mga papel na nasa harap ko."Akala mo naman hindi ako nagsasawa sa pagmumukha mo," rinig kong sabi niya.Tinaasan ko naman siya ng kilay at humarap sa kanya. Nakita ko naman itong napangisi kaya mariin ko siyang inirapan. He never change..."Then drop the call, ikaw ang tumawag sa 'kin kaya anong inaarte mo dyan?""Wow, akala mo naman siya talaga ang sadya ko eh." I rolled my eyes before I face my papers."You're so madaldal, daig mo pa ang babae. Gosh! Mag-asawa ka na nga!" "Ulol! Sobr

"Quit staring at me guys! Duh, it's making me feel awkward. Ngayon lang ba kayo nakakita ng maganda?" maarte kong sabi hangang umiirap.Sabay-sabay naman silang umismid at sinamaan ako ng tingin. Nginisihan ko naman silang lahat at sumandal sa sofa. Kakarating lang namin sa mansion namin at kanina pa sila nakatitig sa 'kin simula nang dumating ako dito.While my baby Sevi, ayon... Pinaglalaruan ng mga grandpa's and grandma's niya. Mabuti na lang at mukhang nageenjoy naman siya sa pakikipag usap kila mommy. Lahat sila nandito, they are all present. From my parent's, auntie's, uncle's, niece's and of course ang mga girlfriend at asawa nila ay nandito rin. "Magaling na nga siya, di na siya baliw, nagmamayabang na eh." Sumama naman ang tingin ko kay Johan at tinapon sa kanya ang throw pillow pero agad niya itong nasalo bago pa ito tumama sa mukha niya. Dumila ito sa 'kin na parang inaasar ako kaya nag-init ang ulo."You're white as paper, magbilad ka ng

"Hala... S-si Miss Sierra ba 'yan?" Rinig kong bulong-bulongan nila the moment I stepped inside our company.I dramatically remove my rayban and roamed my eyes around. Sumalubong sa 'kin ang mga nakatulala nilang mukha na parang hindi sila makapaniwala na nandito na ako. Meron pa nga na halos madapa na noong nakita ako.Some of them are familiar to me, siguro sila 'yung mga employees noon noong hindi pa ako umaalis ng bansa. Dati kasi ay madalas akong pumunta dito lalo na if I'm bored. I'll just go here just to annoy my dad. Hindi naman siya nagagalit sa akin at hinahayaan na lang ako. But he often get mad at me lalo na kapag kinakawawa ko ang mga empoyees niya noon dahil hindi ko sila tinitigilan sa pag-uutos. Yeah right, I'm that bitch in the past.I beamed at winked. "Hi?" I innocently said.Natawa naman ako nang sabay-sabay silang nagsinghapan. Napapailing ko na lang sinuot ang rayban ko at nagpatuloy na sa paglalakad."Oh my... Siya ba talaga