Pakawalan mo ako, Mr. Hill의 모든 챕터: 챕터 1721 - 챕터 1730

”Daddy, halika na at mag-agahan.” Sabi ni Suzie habang ngumunguya ng ravioli.Mabilis na inutusan ni Lea si Shaun na may gawin. “Dahil wala ka naman ginagawa, ihatid mo sina Suzie at Lucas sa preschool pagkatapos ng agahan. Kailangan mo maging responsable sa mga anak mo.”Hindi nagsalita si Catherine. Ang ginawa niya lang ay kumain ng lugaw.Pagkatapos siya tignan patagilid, ngumiti si Shaun. “Sige, ihahatid ko sila sa preschool. Ngunit may kailangan ako gawin mamaya, kaya hindi mo na ako kailangan lututan, Aunty Yasmine.”Tanong ni Old Madam Hill, “Ano ba ang pinagkakaabalahan mo? Hindi ba at ang Hill Corporation-”Sumabat si Old Master Hill, “Shaun, hindi ka pa rin ba susmusuko?”“Grandpa, Grandma, pakiusap at huwag niyo na ako pakialaman. Buhay ko ito. Dahil matanda na ako, kailangan ko mag-isip kung paano kumita ng pera. Hindi naman maaaring mamuhay ako dahil sa mga Hill habambuhay.” Umupo si Shaun sa tabi ni Lucas bago siya kumuha ng kutsara at nagsimulang kukmain.Nagpalit

Maaaring may tinatagong motibo si Shaun.Ipinagpatuloy ni Freya, “Hayaan mo na sabihin ko sa iyo na manlilinlang si Minister Mead. Wala naman siyang pakialam kay Shaun. Siguro ay niloloko lang ni Hannah si Shaun, ngunit huwag mo ito sabihin sa kanya. Hayaan mo siya sa babaeng iyon. Tama lang iyon para sa kanya.”“Oh, siya nga pala, bilang kaibigan mo, pinapayuhan kita na umalis ka na sa manor ng pamilyang Hill. Sa kasalukuyang kalokohan ni Shaun, pagtatawanan ka ng ibang tao kapag ipinagpatuloy mo na manatili dyan.”Galit na galit si Freya sa hindi patas na pagtrato kay Catherine.“Mm. Salamat sa paalala, Freya. Nag-aalangan talaga ako bumalik sa bahay ng mga Yule noong una,” Sagot ni Catherine, “Ngunit mukhang hindi ko na kailangan mag-isip pa.”“Cathy, dapat mo tratuhin nang mas maayos ang sarili mo. At saka, marami ka nang nagawa para kay Shaun. Hindi mo kailangan ituon sa kanya ang lahat.”Sa puntong iyon, umaasa si Freya na lalayo na si Catherine kay Shaun sa lalong madaling

Nasa kumpanya si Sherry para sa ginagawang inspeksyon. Bagama’t inspeksyon ang tawag doon, wala naman talaga siyang sinusuri dahil patuloy ang paglala ng sakit ng kanyang ulo.Ipinahayag ni Sally ang kanyang pag-aalala para kay Sheryl. “Sherry, masama ba ulit ang pakiramdam mo? Napakasama naman ni Titus para pahirapan ka nang ganito. Sa tingin ko dapat kang bumalik sa isla at magpagamot sa lalong madaling panahon. Maaari kang bumalik kapag ganap ka nang magaling. Ang iyong kapatid at si Manager Middleton ang magbabantay sa kumpanya.”"Hindi ako aalis hangga't hindi nahahanap si Matthew at napaghiganti ko si Rebecca."Naglalakad na naka-high heels, binilisan ni Sheryl ang lakad pabalik sa kanyang opisina para magpahinga. Nang bumuti ang pakiramdam niya sa pamamagitan ng pagpikit ng kanyang mga mata, pumasok si Jeffery kasama ang isang lalaking eleganteng manamit. Gayunpaman, ang mukha ng lalaki ay bahagyang may galos at maputla. Mukhang kagagaling lang niya sa malubhang karamdaman.

Napuno ng matinding poot ang mga mata ni Sheryl.Natigilan si Joel sa sobrang tigas ng ulo ni Sheryl sa pagiging neurotic sa harap niya.Nag-aalala talaga siya na baka magpatayan sina Sheryl at Catherine balang araw."Chairwoman Jones, ito ang... mga buhok ni Catherine."Inilagay ni Joel ang ilang buhok sa kanyang mesa. "Kung hindi ka naniniwala sa akin, maaari mong ipadala ang mga buhok na ito pabalik sa Soromon Island para sa DNA testing. Sila ang iyong mga pinagkakatiwalaang tao, at hindi nila magagawang pekein ang resulta. Tungkol naman kay Rebecca at sa iyong DNA test, maaari ko bang malaman kung ikaw mismo ang gumawa nito?"“Ang anak kong lalaki mismo ang nagpagawa ng DNA Test. Sinasabi mo ba na kahit ang anak ko ay hindi mapagkakatiwalaan?" Hindi naniwala si Sheryl kay Joel."Chairwoman Jones, marahil ang buhok ay totoo, ngunit naisip mo ba na maaaring hindi ito pag-aari ni Rebecca? Napanood mo ba siyang dinukot ito mula sa kanyang ulo gamit ang iyong sariling mga mata?"

Habang nakikinig si Jeffery kay Wesley, lalo siyang natakot.Tunay ngang nakakatakot si Wesley.Hango ito sa isang demonyo.Papatayin na lang din ba siya nito balang araw nang hindi niya namamalayan?“Bakit, natatakot ka na ba?" Nagsimulang tumawa si Wesley. “Uncle Jeffery, simula noong araw na hinanap kita sa kulungan para pakiusapan kang kilalanin mo si Catherine bilang anak mo sa harap ni Sheryl, wala nang balikan. Siya nga pala, dahil baka nagsimula nang maghinala si Sheryl sa iyo, kailangan kong gumawa ng drama sa pagitan nila ni Catherine. Hindi ko hahayaang kilalanin nila ang isa't isa nang ganoon kaaga."“Ano nanaman ang sinusubukan mong gawin?” Kusang lumabas ang mga salitang iyon sa bibig ni Jeffery.“Gusto kong gatungan ang hidwaan sa pagitan nila.”Pagkatapos nitong magsalita’y ibinaba na ni Wesley ang tawag.Kinilabutan si Jeffery.Pagkatapos ng lahat, plano niyang kumuha ng ilang daang bilyong dolyar at lisanin ang Australia. Wala na siyang pakialam sa Hill Corpo