Semua Bab Sukdulan ng Buhay: Bab 921 - Bab 930

Galit na galit ang matandang babae. Tinuro niya si Darven at sinabing, “May mas iwawalanghiya ka pa ba, tanda? Hindi ka ba marunong rumespeto sa mga master mo? Kahit isang araw lang mo pa siyang magiging guro, dapat mo pa rin siyang ituring na parang ama mo sa buong buhay. Tinuruan at tinulungan ka ng iyong master na makatapos ng iyong pag-aaral, pero kinalimutan mo siya. Hindi ka man lang bumalik para dumalo sa libing ng master mo pagkamatay niya. Ikaw na walang utang na loob na bastos, gusto mo pang kunin ang marka ng iyong master. Saan nanggagaling yung kumpiyansa mo? Saan ka kumuha ng lakas ng loob para gawin ito?”Tumango lang si Darven sa matandang babae, sa kabila ng pagtatanong nito. “Wala ka na doon, okay? Manang, huwag ka nang makisawsaw dito. Mag-ingat ka, baka bigla ka pang mamatay!”“Anong sinabi mo?” Sa sobrang galit ng matandang babae ay malapit na siyang sumabog doon.Isa siyang sikat na tradisyonal na doktor. Isa siyang taong karaniwang may birtud at prestihiyo. Kailan

Nagalit si James at napasigaw, “Darven Mikail, ang kapal ng mukha mo. Ikaw pala talaga ang nagnakaw ng Heaven Defying Dragon Bone Needles noon. Loko ka, bakit mo pinagtaksilan ang akademya natin? Paano mo nagawang ipinagkanulo si Master?”Kaswal na ngumiti si Darven. “Tsk, nagnakaw? Huwag mong gamitin ang pangit na salitang iyan, hiniram ko lang ito kay Master. Nangako siya na ipapahiram niya ito sa akin sa loob ng isang daang taon.”Sumigaw si James, “Kag*guhan! Noon, wala kay Master ang Heaven Defying Dragon Bone Needles na kinailangan niyang gamitin para sa asawa niyang may malubhang karamdaman, dahil lang sa ninakaw mo ang mga ito. Namatay siya at dinanas ni Master ang panghihinayang at poot sa natitirang bahagi ng kanyang buhay. Hayup ka! Nararapat sa’yong mamatay!”Sa oras na ito, masasabi na ng lahat kung anong klaseng tao si Darven.Bawat isa sa kanila ay nagsenyas at nagtsitsismisan tungkol sa kanya na may mapanlilibak na mga titig.Sa kabilang banda, puno ng tuwa ang mga mata

Dahil bagay iyon na iniwan ng kanyang mga ninuno, siyempre, kailangan niyang bawiin iyon.Sa sandaling ito, napansin niyang may kumurot sa braso niya.‘Bwisit, sino iyon? Ang sakit ha!’Lumingon siya at nakita niya na ang mayamang binibini, si Phoebe Larsen.‘Kurutin ba naman yung braso ko nang walang dahilan, naghahanap ka ba ng gulo?’Naging malamig ang ekspresyon ni Alex. Inabot din niya ito at binigyan ng mabigat na kurot bilang ganti.Mismo sa mga hita nito.Tagos sa buto yung sakit.Oo, nadulas siguro yung mga kamay niya. Iyon ang dahilan kung bakit.Nanginginig agad ang dalaga sa sakit at halos mapasigaw.Buti na lang, naalala pa niyang nasa meeting venue sila, at sobrang nakakahiya kung sisigaw siya ngayon.Dali-dali niyang tinakpan ang bibig niya at tinitigan ng masama si Alex. Tumulo ang luha sa kanyang mga mata, at sa sumunod na sandali, hinawakan niya ang braso ni Alex at mariin itong kinagat.“Aray!” Napasigaw siya sa sakit.Ang sakit ng ngipin niya!Parang halos matanggal

Mahinang bulong ni Phoebe sa sarili at lumingon para makita si Cheryl na nakatingin sa kanya na may kakaibang tingin sa mga mata. Bigla niyang naramdaman na parang sinusubukan niyang nakawin ang nobyo ng kanyang matalik na kaibigan, pero... Siya yung pinagsamantalahan dito!***Sa entablado, malamig na nakatingin si Darven kay Alex.Ngayon pa lang, lihim niyang napagdesisyunan sa kanyang isipan na humanap ng pagkakataong patayin ang batang ito. Sa kanyang mga kakayahan, hindi magiging mahirap na pumatay ng ordinaryong tao.Hindi niya inaasahang susulpot ang binata at iaalok ang sarili ng ganito.Kaya, inilibot niya ang kanyang mga mata at sinabing, “Ikaw na naman, anak. Anong gusto mo?”Bumaling si Alex kay James at sinabing, “Master, para harapin ang ganitong klsae ng magnanakaw na nanlilinlang sa kaniyang sariling master at ninuno, gaano karapat-dapat para sa’yo na personal na umaksyon? Hindi siya karapat-dapat. Kaya hayaan mo akong harapin siya. Manood ka na lang sa gilid at suporta

Sa ibaba ng entablado, nagsimula na naman ang isa pang round ng tawanan.Gayunpaman, sa sandaling ito, biglang hinawakan ng dalaga ang kanyang tiyan at napasigaw. Puno ng pagkalito ang kanyang mukha, at tumingin siya kay Darven na may pagtataka sa kanyang mukha at sinabing, “Doctor Darven, ako... Sumasakit ang tiyan ko. Masakit talaga!”Bakit kailangan niyang idagdag ang salitang ‘talaga’?Marahil dahil hindi naman talaga masakit iyon kanina!Noong sinabi niyang masakit iyon, peke lang iyon.Gayunpaman, talagang sumakit na yung tiyan niya ngayon, at parang napipilipit at nagkakagulo yung mga bituka niya.Nagulat si Darven, at sinabi niya, “Hayaan mong tingnan ko.”“Hindi na kailangan,” sabi ni Alex sa halip. “Sinabi ko na. Manganganak na siya! Kapag dumating na ang panahon, babagsak talaga ang hinog na melon. Binibini, binabati kita, magiging ina ka na.”Sa iilang salita lamang na ito, naramdaman ng dalaga ang pagtitindi ng sakit.Hindi man lang siya makatayo ng maayos sa kanyang mga b