All Chapters of Sukdulan ng Buhay: Chapter 961 - Chapter 970

Nakatalikod si Alex sa bandang pintuan, kaya hindi niya nakita si Claire nang una itong pumasok. Kaya naman si Carey, na nakaupo sa tapat niya, ang unang nakakita kay Claire.Nakakunot ang noo niyang sinabi, “Waitress, kung wala ka nang ihahain, sa labas ka muna! Huwag mong pakialaman yung pagkain at usapan namin dito.”Nasabi niya iyon dahil nakasuot si Claire ng pula at itim na tradisyonal na dress.Ang istilo ay halos kapareho ng mga suot ng mga waitress sa South Cali Dining. Iyon ang dahilan kung bakit inakala ni Carey na isang waitress si Claire.Halos mapasuka ng dugo si Claire dahil sa inis na nararamdaman.Naglakas-loob ang babaeng ito na tratuhin siyang bilang waitress? May mali ba sa mata niya?! Pero naalala niya ang sinabi ng kaibigan ni Adrianna, na ang babaeng ito ay mula sa pamilyang Stoermer ng Michigan, at ang katotohanan na isa itong taong may mataas na awtoridad at hindi dapat galitin.Kaya naman, pinigilan niya ang galit na naramdaman niya sa puso niya at sinabing, “

Habang nagkakatitigan sina Dorothy at Zendaya, walang nagpatinag sa kanila. Ang dakilang elder ng pamilyang Coleman sa Missouri, si Terrace Coleman, gayundin si Byakko mula sa Four Great Princesses, ay dumating naman sa harap ng Maple Villa 8.“Dakilang Elder, ito ang lugar kung saan nakatira si Alex,” sabi ni Byakko. “Pindutin ko na ba ang doorbell?”“Pindutin ang doorbell?” Ngumisi ang dakilang elder. “Pumunta ba tayo dito bilang mga bisita?”Pagkasabi noon ay itinaas niya ang kanyang paa at malakas na sinipa ang malaking bakal na gate ng villa.Boom!Kasing lakas ito ng isang pagsabog.Ang dalawang malalaking bakal na gate ay tumitimbang ng mahigit dalawang daang libra. Sa ilalim ng kanyang mapangwasak na kapangyarihan bilang Grandmaster, marahas niyang kinalas ang gate sa bakod at lumipad sa iyon ere, lumalampas sa sampu-sampung metro sa patyo bago malakas na humampas sa villa. Nawasak ang pinto at bintana, at pati ang mga dingding ay nabiyak.Lihim na natigilan si Byakko.Mahirap

Nang makita ni Alex si Dorothy na lumitaw sa kwarto at nakaharap si Zendaya sa unang pagkakataon, naramdaman niya ang matinding sakit ng ulo.Dahil sa sobrang lamig ng mukha ni Dorothy, lalo siyang hindi mapakali.Hindi siya sigurado kung masyado ba siyang nag-iisip, ngunit mula nang maghiwalay sila, at bagama’t sa wakas may nangyari na sa kanilang dalawa, umaabot sa puntong nagsanib na sila ng laman at espiritu, kung saan dapat ay mas malapit na sila kaysa dati, ngunit tila nagkaroon ng kabaligtaran na epekto, lumilikha ng pader sa pagitan nila sa halip. Sila dapat ang pinakamalapit na tao ng isa’t-isa, ngunit parang hindi man lang magkalapit ang kanilang mga kaluluwa.Halimbawa, ngayon, ang malamig na tingin sa mukha ni Dorothy ay tila may aura sa paligid niya na hindi dapat kuwestiyunin.“Ehem. Dorothy, ganito kase…”Magsasalita pa lang si Alex, nang biglang tumunog ang phone niya.Tahimik siyang natuwa nang mangyari iyon, at naisip niya, ‘Sakto lang yung dating ng tawag. Kung sino

“Naknamputa?”“Anong nangyayari?”Napatulala si Terrance, at ganoon din ang kalagayan ni Alex. Sobrang bilis ng pangyayari na hindi man lang niya ito napansin. Gayunpaman, ang palasong may gintong balahibo ay isang trickshot, at tumama ito sa mahalagang acupoint sa kanang balikat ni Terrance. Nabali nito ang lahat ng meridian sa brasong iyon.Sa loob ng isang segundo, ang kamay na ipinatong niya sa ulo ni Zoey ay ganap na nawalan ng silbi.Imposible nang mapatay niya si Zoey ngayon sa isang hampas lang.Ang unang naisip ni Alex ay lumingon at tingnan kung saan nanggaling ang palasong may gintong balahibo, ngunit pagkatapos, lumutang sa kanyang mga tainga ang malinaw, malamig at mahiwagang boses ng isang babae. “Ano pa ang hinihintay mo? Bilisan mo at iligtas mo siya!”Nanginig si Alex at agad na bumalik sa katinuan.Sumabog sa kanyang magkabilang binti ang lakas ng kulog, at naging malabo ang kanyang katawan, nagiging isang daloy ng liwanag na sumusugod patungo kay Terrance.Nakaramdam

Sinundan siya ng malamig na mga mata ng babaeng nakaitim ng ilang segundo bago ibinuka nito ang bibig. “Nakita na kita. Pero, hindi mo pa ako nakikita.”“Hah...”Natigilan si Alex.Pero nga pala, kritikal na ngayon si Zoey. Tila nagkaroon ng buhay ang Zharvakko na anting-anting, bumubuo ng makinang na pulang-dugo na daanan at nagmamadaling pumasok sa na maliit na katawan nito. Ang mga baling tadyang at ang mga sugat sa katawan nito ay nagsimulang magsara sa harap mismo ng kanilang mga mata.At mabilis ding humilom ang sugat sa ulo nito.Sa tulong ng dalagang naka-itim, tatlong minuto lamang ang ginugol ni Alex sa pagpapagaling sa mga sugat ni Zoey.“Ehem, ehem!”Nagising si Zoey, at dilat ang kanyang mga mata. Nagsimula siyang sumigaw nang may pag-aalala, “Bitawan mo yung nanay ko! Pakawalan mo na ang nanay ko…”Nanatili pa rin ang mga alaala ng batang babae nang inangat ni Terrance sa ere ang kanyang ina. Pagkatapos, nang makitang si Alex ang nasa harap niya, humagulgol siya at ibinao