All Chapters of Mr. CEO Forgotten Promise : Chapter 41 - Chapter 50

 We end up cuddling in the mat while waiting for Waje. The movie started without him. Maya-maya ay narinig ko na ang paglabas nito sa kwarto. Fresh shower gel enveloped my sense. Tumikhim ako para maalis kung ano man ang gustong pumasok sa isip ko.“Ahhh…Am I too late?”.I chuckle to ease my nervousness.Lumingon ako at nagtama ang aming paningin. He’s wearing tee and gray sweats pants, his usual style.“Why?”. He asked curiously ng makita niyang bahagya akong natigilan.Umiling lang ako at itinuon ang atensiyon sa tv.Fash is cuddling me while watching intently without acknowledging his father.Naupo si Waje sa tabi namin, his hands brushed mine.Tumikhim ito.Heat spreads in my cheeks and ears. Mabuti nalang at pinatay ko ang ilaw sa sala at ang tanging liwanag lang ay nanggagaling sa tv.We focused on what the tv is showing. Waje is browsing through his phone&nd

WajeIt's been a long day and I can't wait to see her."Pwede ba makinig ka muna". Samuel is currently making his presentation for our new collaboration with an international pharmaceutical company.I signed loudly."It's been decided and we already agreed to it. Hindi ko alam kung ano pang problema mo?". Naiiling kung saad dito.He then glares at me."But why are you so eager to get home? Huh? Waje?". Jerome playfully wiggles his brows.And that's the cue... Samuel suddenly stopped and eyed me with curiosity."Bakit nga ba?". Tanong naman nito.Napailing ako."I'm just tired okay". Natatawa kung saad sa mga ito.They both groan."You just wanna see your family". Nakangising saad naman ni Jerome.I smiled widely."Aha!". Samuel snaps." Come on, man! I have to attend an international convention at alam niyo namang di ko maisasama si Paige—"Right...right". Samuel says and gesture to shoo me."Last page of presentation and I'll go". They both nod at nag patuloy kami sa discussion. Mag

Paige POVIt has been two months since that night and our relationship became stronger. We are basically living together and what makes me happy is that his son, Fash, now our son is happy with my presence. Iyon lang ay kontento na ako. Waje always makes sure to put us in his priority.May mga araw na may di iniisahang pagkakataon at natutoong nasa ibang bansa ito ngunit di ito nag aatubiling umuwi agad para sa amin.Ang mga magulang naman nito ay masaya din sa nangyayari.The whole company now aware of Waje and I story back before when we were on college. Nangyari iyon noong nag post ang school namin ng pictures namin dahil ang batch namin ang kasalukuyang sponsor para sa reunion na dinaluhan ng malalaking pangalan dahil karamihan ng mga batchmate ay galing sa mga may kayang pamilya at nakapag pundar sa sariling negosyo o namana mula sa kanilang mga magulang.It was an old picture of us while celebrating their basketball championship. Malaki ang ngiti naming dalawa habang nakaakbay

Paige POVIt’s a long night for us. Tyler and I spend our night watching movie. Kapag wala si Waje I make sure na naalagaan at natitingnan ng maayos ang anak nito. Kaya naman maaga akong umuwi para sunduin ito kanina sa school. Dumaan kami sa park sa loob ng village bago kami tuluyang umuwi. I sent bunch of pictures to his dad. We were cuddling while watching movie when Tyler suddenly taps me.“Mom can I sleep in your room tonight?”.Napangiti ako nang tingnan ito. He is cutely pouting. Fash Tyler is being extra clingy kapag kaming dalawa lang and I love it. Pakiramdam ko ay akin siya at sa akin siya galing.Hinila ko ito para yakapin. I kiss the top of his head.“Of course, my baby. I though we already established that... Lagi kang matutulog dito kapag wala si daddy”.“Mom! Not a baby and I know. I promise dad that I will protect you”.Natawa ako sa tinuran nito. Not a baby but act like one. Hindi ko na isinatinig iyon.“Still our baby”. Mahina kung saad.“When is dad coming home?”.

Paige POVMalimit akong mahilo nitong nakaraang mga araw. Simula kasi ng bumalik kami ni Waje galing Singapore ay pareho kaming nag habol ng mga naiwang trabaho. Madalas pa din ako nitong isama sa site sa isa sa mga branch ng bagong Hospital kung saan kompanya ang main contractor.Baka din sa init ng panahon. Mag babakasyon na at mas lalong maraming guest ang nag bobook tuwing ganitong season. Iniisip ko ding mag plano nang bakasyong naipangako namin kay Fash.“Ma’am ayos lang po ba kayo?”.I lifted my head to give my secretary a tight smile.“Sa init siguro”. Saad ko dito. Tumango naman ito ngunit nanatiling nakatayo sa pinto.“Eh... kasi ma’am… ano po”.Kumunot ang nuo ko. Why is she stuttering?“Is there something wrong?”.Akmang tatayo ako ngunit napasapo agad ako sa aking nuo. Feeling ko babaliktad ang sikmura ko kaya naman di ko alintana ang bigat ng ulo ko at agad nang tumakbo sa banyo.I emptied my stomach that it hurts so bad. I groan. Why is this happening.“Ma’am! Ma’am? Ar