"Congratulations to those who got perfect scores in the exam," bati ng isang teacher sa harapan, nagpalakpakan naman ang mga students sa loob ng classroom maliban kay Seoyeon na lumilipad ang isip."I will announce your ranks when the computation of your grades is over, that's all for today. Class dismissed." Sa huling salita nito ay nagsitayuan na ang mga estudyante para magsi-uwian. Naiwan naman si Seoyeon na tahimik na naka-upo sa upuan niya, wala man lang nagbalak na ibalik siya sa kanyang katinuan."Miss Park," tawag ng teacher kay Seoyeon pero dahil nakatingin lang ito sa kawalan ay minabuti na ng teacher na lapitan ito, "Miss Park." Hinawakan niya ito sa kamay dahilan para mabaling ang tingin nito sa kaniya."Kanina pa kita tinatawag, I need to talk to you about your grades. Come with me to the Teachers' office."Tumango si Seoyeon at wala sa sariling kinuha ang bag para sumunod sa kanyang teacher palabas ng classroom. Ngayon niya lang napansin na

Inirapan ni Mijin si Hobin bago pagmasdan ang sarili sa tapat ng salamin. Ilang minuto niyang tinitigan ang sarili habang si Hobin ay hindi pa din makapaniwala sa nangyari. Hindi naman 'yon ang una nilang halik, pero para bang naninibago ito.Ngumisi si Mijin bago inayos ang pagkaka-upo sa kama. Nakadekwatro na siya ngayon, nakahalukipkip, at iba na ang expression ng mukha. "Bakit nga ba hindi ka umiwas?" Nilingon niya si Hobin at tinaasan ito ng kilay. Hindi ito sumagot kaya nawala ang ngisi sa kanyang labi. "Pare-parehas lang kayong mga lalaki. Tsk, tsk." Nag-iwas ng tingin si Hobin. Hindi niya maintindihan, pero para bang ibang tao ang kausap niya ngayon. "Nabigla ako," sagot niya sabay kagat sa ibaba nyang labi.Gumuhit muli ang ngiti sa labi ni Mijin bago siya dahan-dahan na lumapit kay Hobin. Nabaling muli sa kaniya ang atensyon nito at halos mahiga na ito sa kama sa sobrang lapit niya. "Its okay," bulong niya sabay haplos sa pisngi nito.Napa

( "Chae, let's eat," sabi ni Hyunjae pagkabukas ng pinto ng kwarto. Naabutan niya ang kapatid niya na nakaupo sa lapag at nakasandal sa kama habang malayo ang tingin.  Naka-uwi na si Chaehyun at ilang araw na siya namamalagi sa kwarto, matapos niya makatakas sa taong dumukot sa kaniya. Hanggang ngayon ay hinahanap pa din ang suspect sa pagkawal ng mga babae, mahirap itong mahanap at wala naman magawa si Hyunjae kundi ang hintayin ang imbestigasyon ng mga pulis. "Chaehyun," tawag niya sa kaniyang kapatid pero tulad ng mga nakaraang araw ay mahirap pa din itong kausapin. Lagi itong tulala at nakayakap sa magkabilang tuhod. Lagi pa nila itong naririnig na umiiyak tuwing gabi dahil sa masamang panaginip, gusto man niya manatili sa tabi nito pero hindi niya magawa. Ayaw ni Chaehyun na may dumidikit sa kaniyang lalaki kahit na magkapatid naman sila. It became sensitive, as if it were a time bomb that