All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 31 - Chapter 40

"Anong karapatan niya?! Anong karapatan niyang gawin ito?! "“Si Thomas ay manugang lamang na umaasa sa kanyang asawa. Sino siya para umaktong mayabang sa harapan ko? Nakakatawa siya! Darn it!"Dahan-dahang naglakad si Harvard sa loob at sinabi, "Lolo, huwag kang magalit. Sa totoo lang, malulutas pa rin ang bagay na ito. ”“Masosolusyunan ba ito? Paano mo nasabi yan? "Sinabi ni Harvard, "Lolo, bagaman hinayaan mo si Emma na pumasok sa bid kasama ang kanyang subsidiary company, sinang-ayunan mo lang ito nang pasalita. Hindi mo naman ito inilagda sa papel. Kung hindi mo nais na igalang ito, ano pa ang magagawa niya?"Gayundin, hindi mo rin ba itinatag ang kanyang subsidiary company? Bahagi din ito ng pamilya Hill! Kahit na nais ni Emma na sakupin ang napakalaking proyekto nang mag-isa, hindi siya papayagan ng ating pamilya!"Sa madaling salita, kaya pa ba ni Emma na hawakan ang proyekto nang mag-isa? Nang walang tulong ng aming pamilya, magkakaroon ba siya ng pera, mga tauhan, at

"Paano nila ito nagawa sa akin?"Hindi pwede! Kailangan ko silang makausap! ”Agad siyang hinila ni Thomas. "Hindi mo na kailangan.""Bakit? Bigla lang ba nating ibibigay ang kontrata, na nilagdaan ko para sa pamilya? Mas gugustuhin ni Lolo na bigyan si Jade ng kalamangan kaysa bigyan ako ng anumang benepisyo kahit na ako ang nakakuha ng kontrata. Masyado na siya. "Sinabi ni Thomas, “Huminahon ka muna. Hindi mo kailangang makaramdam ng pagkabalisa tungkol dito. ""Bakit?""Dahil maliban sa iyo, walang sinuman mula sa pamilya Hill ang maaaring kumuha ng proyektong ito."Natigilan si Emma. "Ngunit, pinirmahan na namin ang kontrata. Huli na para sa kahit na ang Urban Construction Bureau na pagsisihan ito. ""Ang kontrata at tunay na trabaho ay dalawang magkakaibang bagay."Emma, ​​huwag kang magalala, isasagawa mo ang proyektong ito. Walang sinuman ang maaaring kumuha sa iyo mula sa iyo."Hindi ka ba binigyan ni lolo ng dalawang araw na bakasyon? Magaling yan. Maaari na tayong

Sa wakas ay napilit niya ang kanyang lolo na sumuko sa araw na uti.Dalawa sa kanila ay nagkasiyahan ng buong araw bago sila kumuha ng flight pabalik sa Southland City. Sa kanilang pagbabalik, ang langit ay naging lubos na madilim.Sadyang nagpadala si Richard ng sinuman sa paliparan upang kunin sila at ibalik sa kumpanya. Natatakot siyang baka magdulot muli ng problema si Thomas.Nang makarating silang dalawa sa meeting room, halos 9.00 na iyon ng gabi.Ang silid ng pagpupulong ay puno ng mga tao, at kalmado si Cillian na nagtungo muli sa gusali ng tanggapan ng pamilya Hill.Bumuntong hininga si Richard. "Kaya, maaari ba nating opisyal na simulan ang pagpupulong ngayon?"Tumayo si Emma at inayos ulit ang panukala bago niya pinag-usapan ang bawat detalye. Ang pagpupulong ay nagpatuloy hanggang 7.00 ng umaga kinabukasan.Ang pagpupulong ay ginanap ng buong gabi.Matapos ang lahat ng mga talakayan ay natapos, patuloy na pinupuri ni Cillian si Emma."Magaling! Kahanga-hanga ka! T

Sa sandaling iyon, isang maskulado at kalbo na lalaki na may tattoo ng dalawang dragon sa kanyang katawan at may height na 1.9 metro ang naglakad palabas mula sa karamihan.Ngumisi siya at sinabing, “Bakit? Mayroon bang hindi nakakakilala sa akin, si Ballard, ng Southland City? ""Ano ang hidwaan niyo ni Susan?" Tanong ni Thomas."Salungatan?" Si Ballard ay kumuha ng isang account book. "Ang batang babae na ito ay nanghiram ng dalawampung libong dolyar sa akin noong nakaraang buwan. Sinabi niya na babayaran niya ako ngayon, ngunit hiniling niya sa amin na hintayin siya sa east gate ng unibersidad at biglang siyang tumakbo palayo sa west gate. Ano sa tingin mo? "Tumalikod si Thomas, sinulyapan si Susan sa sasakyan, at umiling ng bahagya."Tutulungan ko siyang ibalik ang dalawampung libong dolyar."“Ha? Anong sinabi mo?"Tumawa ng malakas si Ballard, at halos dalawampung iba pang kalbo na lalaki ang tumawa din. Tinitigan nila si Thomas na para siyang bobo.“Freaking idiot ka ba?

Inabot siya ni Thomas. "Naghiram ka ba ng pera sa ibang mga tao bukod kay Ballard?""Opo mayroon pa.""Ipasa mo sa akin ang iyong telepono at sabihin sa akin ang lahat ng mga tao kung saan ka humiram ng pera.""Sige."Kinuha ni Thomas ang kanyang telepono, inilista ang mga pangalan, at ipinadala ito kay Samson. Pagkatapos, ipinasa niya ang telepono pabalik kay Susan."Mula ngayon, wala ka ng utang."“Ha? Mayroong ilang daang libong dolyar sa kabuuan. Nabayaran mo na ba lahat? ” Gulat na tanong ni Susan."Yeah."Tuluyan ng natigilan si Susan. Ang lalaking ito ay labis na kamangha mangha.Tinignan niya ng mahina si Thomas at inatake siya ng pinakamasamang salita kanina. Gayunpaman, hindi siya galit ngayon, at tinulungan pa niya siyang bayaran ang lahat ng mga utang niya.Sinuklian niya ang galit ang mabuting kalooban.Hindi talaga alam ni Susan kung paano niya dapat gantihan ang kanyang kabaitan."Bakit ang buti mo sa akin?""Dahil pinsan mo si Emma."Tinapakan ni Thomas an