All Chapters of Here's Your Perfect (Filipino): Chapter 21 - Chapter 30

JazmineSa isang mamahalin at sikat na resto bar dito sa Coron Town ako dinala ni Chris para maghapunan. Hindi na rin ako nagreklamo pa, maganda at masarap naman kasi ang ambiance at talagang nakaka-enjoy dahil mayroong live band na nagtugtog. Isa pa, gusto ko ang mga OPM songs nila. Hindi masakit sa tenga, nakaka relax at mas lalong napapamahal ako sa moment dahil nakakatunaw ng puso ang mga madamdaming lyrics ng mga ito. Mas lalo ko ring ninanamnam ang bawat sandali na nandito kami ni Chris. Habang kasama ko siya, habang nasa harapan ko siya at panakanakang sumusulyap sa akin. Hindi nagtagal ay dumating na ang inorder nitong pagkain para sa aming dalawa. Heto na naman ang walang humpay kong pag ngiti. Kanina pa kasi talaga kumakalam ang sikmura ko. Baka nga gutom lang talaga ang mga pagsusungit ko kay Chris kanina. Habang kumakain kami, hindi ko mapigilan ang hindi lihim na pagmasdan at sulyapan s

Jazmine Alas dos na ng umaga, kanina pa ako pagulong-gulong sa aking higaan ngunit hanggang ngayon ay hindi parin ako dinadalaw ng antok. Kanina ko parin ipinipikit ang aking mga mata pero wala talaga, hindi ako makatulog at nananatiling gising ang aking diwa. Frustrated na napabalikwas ako sa pagbangon bago naupo at isinandal ang aking likod sa headboard ng kama. Napapahinga ako ng maraming beses habang napapapikit din ng mariin. Sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata ay wala akong ibang nakikita kung hindi ang guwapong mukha ni Chris. Si Chris na naman. Mabilis na napailing ako at agad na iwinaglit ito sa aking isipan bago tuluyang nagpasya na tumayo para lumabas na muna ng aking kuwarto, at para na rin makalanghap ng sariwang hangin sa labas. Hindi ko rin alam kung saan ako pupunta, basta na lamang akong dinala ng aking mga paa sa la

Jazmine Ilang araw na akong nakakulong lamang dito sa aking kuwarto. Ayoko kasing lumabas ngayon kahit na sabihing sandali lamang. O sisilip lamang d'yan sa may bayan.Ayoko.Dahil may iniiwasan akong tao.Paano kasi, iniiwasan ko si Chris. Oo, si Chris.Hays!Bakit ko ba kasi nagawa ang bagay 'yun? Bakit naman kasi masyado akong nagpadala sa nararamdaman ko noong araw na iyon?Hindi ko tuloy magawang harapin ito ngayon. At mas lalong hindi ko siya magawang tignan sa kanyang mga mata oras na muling magkita na kami.Argh! Hindi ko mapigilan ang mapasabunot sa aking sarili bago muling ibinaon ang aking mukha sa unan at parang tanga na nag pagulong-gulong aking higaan.  Nahihiya ako sa aking ginawa! Parang pakiramdam ko, bigla-bigla eh nawala ang aking pagkababae.  Eh paano ba naman kasi! Waaaah!  B

JazmineNagising ako kinabukasan na wala si Chris sa sofa kung saan ito natulog kagabi.Oh, wag kayong mga malisyoso at malisyosa, hindi kami nagtabi sa pagtulog. Kahit naman may nararamdaman ako para kay Chris, alam ko parin naman kung hanggang saan lang ang limitasyon ko.At mas lalong hindi dapat ako ang unang maging dahilan ng tukso sa aming dalawa, na alam kong pagsisisihan lamang namin sa huli.Nag-inat ako bago napahilamos ng palad sa aking mukha.Finally, it's been a while since I've felt this feeling.Ang gaan lamang sa pakiramdam.Para bang pinaghalong tagsibol at tag-ulan.Wala kang ibang mararamdaman kung hindi kapayapaan. At ang tanging amg kwarto na ito ang nagsisilbi kong yakap sa mga sandaling ito.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa aking sarili at walang sabi na niyakap ang unan na nasa aking tabi.Naalala ko kasi ang ginawang pakulo ni Chris kagabi. He's so sweet talaga.Kaya lang,

Jazmine Ilang buwan ko pa kayang pilit na tatakasan ang buhay na sana ay panghabambuhay na akong hindi na guguluhin pa. Ngunit sabi nga nila, walang permanente sa mundo. Lahat may hangganan, lahat natatapos. Kung ngayon man ay masaya, maaring bukas hindi na. Kung sa ngayon ay puro pagdurusa at sakit, maaring bukas tapos na. Kaya alam ko at naniniwala ako, na lahat ng mga nararanasan ko ngayon ay matatapos din. Dahil tiyak ko na maaaring bukas o makalawa ay matutunton na ako ng aking mga magulang o maging ni David. Ngunit sa ngayon ay ayoko na munang guluhin ang aking isipan. At ganoon din sa kung ano man ang meron kami ngayon ni Chris. And speaking of Chris, mas lalo ko pa itong nakikilala, ganoon din naman ito sa akin. Alam ko na ang mga bagay na gusto nito at maging ito sa akin. Habang tumatagal ay mas nagiging panatag na lalo ang aking loob rito. Masaya akong napapasaya ko siya. Masaya ako na ako ang dahilan ng bawat pagtawa nito sa bawat a