Nakaramdam ako ng mumunting halik mula sa noo patungo sa labi ko. Ramdam ko ang malamig na hininga ng kung sino man sa aking tenga at rinig ko ang marahang pagbulong nito. "Wake up."Naidilat ko ang mga mata ko at ang kulay asul nitong mga mata ang bumungad sa 'kin. Napatitig ako lalo sakanya nang makita ang paggalaw ng mapupulang labi niya. Ngumiti siya nang malawak at niyakap ako ng mahigpit na animoy ilang taon niya akong hindi nakita. "Hey, you're heavy." Marahan ko siyang itinulak at bumangon bago pinagmasdan ang mukha nito. Hindi ko maiwasang mapakagat sa ibabang labi nang makita kung paano ito sumimangot. "Sumasakit ang ulo ko," reklamo ko at napahimas sa ulo. Napahinto ako nang mapadpad ang tingin ko sa likuran ni Kareem. Memories flashed inside my mind upon seeing the unknown creature. Nawalan ako ng malay matapos niya akong talonan, that creature is the reason why I lost my consciousness."That&

We went back with nothing but the cold atmosphere  between us. Simula pa nang makabalik kami ay hindi ko siya kinikibo kahit paulit ulit ang tanong nito sa 'kin kung okay lang ba ako o kung may masakit ba sa 'kin. I wanted to answer him but my pride didn't let me to. Mahirap labanan ang sama ng loob lalo na't malaki ang naging epekto sa 'kin ng pangyayareng 'yon. Gustohin ko mang kalimutan ngunit hindi na talaga matanggal sa isipan ko ang pangyayare. Ang paggalaw ng lupa at pagpulupot ng malaking ugat ng puno sa katawan ko ay isang pangyayare kailanma'y hindi ko inakala mangyayare sa 'kin. It was too horrific that I couldn't open my mouth. The tremble won't stop and I don't feel like I'm able to feel my stomach right now kahit pa nagugutom na ako kanina pa. Ramdam ko ang ang pagbukas at pagsara ng pinto. Rinig ko ang yapak ng mga paa papunta sa 'kin at ang paggalaw ng kama. "My brother found a cow, he told me that humans can eat thei

Dalawang araw matapos ang pangyayare sa bayan ay wala na akong nabalitaan tungkol sa matanda. Well, hindi ko naman inaasahang aabot rito ang balita dahil kami lang naman ang naririto sa gubat. Wala nang mas tatahimik sa lugar na alam mong walang chismoso at chismosa. "Hey, you okay there?" Sumilip ako sa nakabukas na pintuan at pinagmasdan si Kareem na pawisan habang bitbit ang mga kahoy. Nang mailapag niya ang mga kahoy ay bumaling siya sa 'kin at ngumiti. "Good morning," he greeted sweetly. Wala nang mas tatamis pa sa topless na nakahanda sa umagang ito. Lumapit ako sakanya at pinahid ang pawis niya mula sa leeg hanggang sa dibdib niya. Hindi ko naiwasang mapalunok dahil sa malaman ang dibdib niya na animoy galing sa pagwo-work out. "You're staring quite attractive, Alessandra." Napanguso ako at pinagpatuloy ang pagpahid ng pawis niya gamit ang puting tela. "It would be a waste not to stare on this goddamned hot

"The others... they knew about it am I right?" Hindi kumibo si Kareem at nanatiling seryoso ang tinging ipinukol sa kapatid niya. Hindi niya ito maaaring busogin ng kahit anumang detalye tungkol sakanya dahil kilala niya ito, mas pipiliin nitong traydorin siya kesa ang tumalikod sa pinuno nila. But he's different. Hindi niya kailanman magiging desisyon ang pagsunod sa utos ng kanilang pinuno kung alam niyang hindi ito para sakanya. He doesn't want to be a puppet of their race anymore. "Brother! Come to your senses! It's not your fault that you accidentally entered her dream. No— it's not even our fault that we were born as dryads!" He gritted his teeth. "She will still accept you, everyone will still accept you. You belong to us," he firmly said. "You don't understand," he murmured. His eyes fixed on the house where Alessandra is and smiled a little bit. "You will never understan

"Ang sabi mo ay magpapahinga tayo?" nagtataka kong tanong kay Kareem habang hila-hila niya ako patungo sa naglilinyahang kakahuyan. Nang matapos ako sa pag-iyak kanina lamang ay bigla niya nalang akong inaya na maglakad-lakad at natagpuan na lamang ang sariling hawak ang mga kamay nitong tinatahak ang hindi pamilyar na daanan sa gitna ng gubat. It was cold yet his hand were warm. Nakatingin lamang ako sakanyang likuran habang pinagmamasdan ang marahang pagsayaw ng buhok niya. Hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga paa namin, ngunit sapat na sa 'kin na kasama ko siya upang mapanatag ako. Hindi nagtagal ay nakaramdam na ako ng pagkabahala dahil dumidilim na ang gubat, hindi dahil gumagabi na ngunit natatakpan na ng mga nagtataasang puno ang sinag mula sa araw. "Saan ba tayo pupunta?" muling tanong ko. Habang tumatagal ay mas lalo lamang dumidilim ang daang tinatahak namin kaya pinili kong huminto sa paglalakad dahilan u