All Chapters of My Troubled Visitor: Chapter 11 - Chapter 20

J A Y D E NANG sabi ni lola, sa tamang panahon ay mahahanap ko 'yong tamang tao para sa'kin.Kelan pa 'yong tamang panahon at tamang tao na 'yon? Nakakainip naman.Kanina pa umandar 'yong van na sinasakyan namin ni Johnson. Mga isang oras na rin mula kanina. He fell asleep. Hindi rin kasi kami nag-uusap masyado sa loob ng van kahit magkatabi kami. Kaya siguro inantok siya kasi ang boring kong kasama.Wala nang iba pang pasahero. Kami nalang talagang dalawa.Actually, kanina pa siyang tulog at kanina ko pa ring hindi mai-galaw 'yong kanang balikat ko dahil doon siya naka-sandal. I don't want to wake him up. Ewan ko, but I don't mind habang ginagawa niya akong unan ngayon. Besides, gano'n rin naman ako sa kanya habang nasa bus kami kanina.Looking at him in this angle, para siyang isang bata na naka-sandal sa balikat ng tatay niya. His face is so innocent as an angel. I can't help but to stare at him every time. Alam ko, hind

J A Y D E NMAHIGPIT kong niyakap ang sarili ko matapos magsuot ng jacket.I checked the time from my phone and it is nearly four in the morning.Gising na rin si Johnson at may kung anong hinahalungkat sa bag niya. Ako naman, bukod sa nilalamig ay nakakaramdam na rin ng gutom.

J A Y D E NNAPAKARAMI ng iniisip ko ngayon. Kasing-dami ng mga bituin sa langit.I can't help myself but to stare at the breathtaking—star filled sky.Nasa labas ako ngayon. Nakaupo sa ma-pino't flat na damuhan, kung saan kitang-kita ang ganda ng kalangitan mula sa pwesto ko. I feel relaxed.

J A Y D E NBIGLA akong nagising dahil sa ingay at tawanan ng mga taong nag-uusap sa kung saan.Napa-mulat ako.Ano ba 'yan? Hindi ba nila alam ang salitang manners? Natutulog pa 'yong tao, eh. Nakakainis naman!Kukusutin ko na sana ang mga mata ko gamit ang aking

J A Y D E NANG lahat ay maayos—sa ngayon.Nakatakas ako sa kamay nila Talia at Xavier. Nakatakas kami ni Johnson. Gano'n pa man, alam namin pareho na hindi doon natatapos ang lahat."Sigurado, hinahanap na nila tayo ngayon." May tunog ng pag-aalala mula sa boses ko. Nakaupo ako sa kamang gawa sa kawayan at nakatingin kay Johnson na nakaupo naman sa kahoy na lamesa.