CHAPTER 10 Pinagluto In the end, hindi kami nagkausap ni Adam after what happened. Nakakairita kasi si Joseph. Sumulpot na lang bigla para guluhin ang naudlot naming love story ni Adam. I admit, I still love the guy after two years. Hindi naman agad-agad mawawala iyon. (Two years is not a long period for me because I'm martyr and umaasa pa rin). And now, he came back. Akala ko noong una magagalit ako sa kanya, na sisigawan ko s'ya kapag nagkita kami ulit but I was wrong. I was always wrong.My anger disappeared, it turned to guilt and sadness. Ayokong maramdaman ito, but I felt it anyway. Ano pa ba ang magagawa ko sa feelings ko na hindi mawala-wala? At mas lalo pa s'yang gumwapo ngayon. I wonder if sa Ateneo p

CHAPTER 12 Research   Days flew fast as it usually is.   Isang buwan na rin simula nung lumipat ako ng boarding house, and now our schedule's getting hectic. Ang daming gagawin lalo na sa Marketing namin. I'm dying from all the requirements and flooding activities every day. Hindi kinakaya ng utak ko ang ganito karaming sunod-sunod na projects.   "Sa boarding house raw tayo nila Veronica gagawa ng Marketing Research," paalala ni Gelai sa akin. Niyugyog n'ya bigla ang balikat ko. "Uy, nakikinig ka ba?"  

CHAPTER 14 Magkunwari My eyes were fixed on him. I hope the ground swallows me because my heart is beating so fast. Without hesitation, I cut off our gaze afterward and quickly walked away from him. "Feelings my ass," I whispered violently. I don't believe in everything he says. Sobrang hirap paniwalaan. Ayoko lang na maging uto-uto dahil ako rin ang masasaktan pagdating ng panahon. If I ever fall for another guy again, I'll make sure it's worth another fall. Nakarating kami sa boarding house nang walang imikan. Mabilis siyang lumabas ng kwarto matapos ilagay ang laptop ko. "Thanks," matabang kong sabi. 

CHAPTER 16Touch I yawned as we passed the convenience store. Ivy's too focused on her phone screen. Wala akong panahon para magtext or magchat man lang. Inaantok na ako ng sobra, ni hindi ko na nga maramdaman kung nagugutom ba ako dahil sa sobrang antok. "Gusto mo munang kumain?" tanong n'ya, still fixating her eyes on the phone screen. Umiling ako kahit hindi n'ya iyon nakikita. "No thanks, gusto ko lang matulog ngayon." “Mauna ka na muna ha. Bibilhan ko lang ng makakain kapatid ko," aniya at nagpaalam patakbo. Wala akong panahong makipag-usap kaya dumiretso na ako sa boarding h

CHAPTER 18 Unconscious "Good job, ladies. I'll be seeing you tomorrow then," sabi ni Sheene sa amin ng nakangiti. Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos. Agad akong pinaupo ni mayor sa upuang nakareserba para sa akin. Ang bait talaga ni mayor. Sana sa kanya na lang ako nagkagusto. Joke lang. "Sis, may improvement na kahit papaano," tuwa n'yang sabi sa akin. "Meron nga, kapalit naman nun ang sakit sa paa ko." "Teka lang, baka may band-aid ang classmates natin,” nagpunta siya kaagad sa backstage. Marii