CHAPTER 12
Research
Days flew fast as it usually is.
Isang buwan na rin simula nung lumipat ako ng boarding house, and now our schedule's getting hectic. Ang daming gagawin lalo na sa Marketing namin. I'm dying from all the requirements and flooding activities every day. Hindi kinakaya ng utak ko ang ganito karaming sunod-sunod na projects.
"Sa boarding house raw tayo nila Veronica gagawa ng Marketing Research," paalala ni Gelai sa akin. Niyugyog n'ya bigla ang balikat ko. "Uy, nakikinig ka ba?"
CHAPTER 13Adam CordovaNatapos ng matiwasay ang group activity namin. Buong oras din akong inasar ni Angela kay Adam. Paano ba naman kasi? Palagi n'yang sinusulyapan ang ganda ko. Hays."Kausapin mo na kasi," sundot n'ya sa tagiliran ko."Ayoko nga. We have nothing to talk about," sabi ko habang nililigpit isa-isa ang gamit sa loob ng bag. "Mararamdaman ko lang ulit yung sakit.""Akala ko ba naghilom na?""Bumukas ulit 'yung sugat.""Magmove-on ka na kasi," she sighed."Nakamove-on na ako, but he came back in the flesh as nothing happened." Mabilis kong isinuksok sa loob ng ba
CHAPTER 14MagkunwariMy eyes were fixed on him.I hope the ground swallows me because my heart is beating so fast. Without hesitation, I cut off our gaze afterward and quickly walked away from him."Feelings my ass," I whispered violently.I don't believe in everything he says. Sobrang hirap paniwalaan. Ayoko lang na maging uto-uto dahil ako rin ang masasaktan pagdating ng panahon.If I ever fall for another guy again, I'll make sure it's worth another fall.Nakarating kami sa boarding house nang walang imikan. Mabilis siyang lumabas ng kwarto matapos ilagay ang laptop ko."Thanks," matabang kong sabi. 
CHAPTER 15NominatedI leaned on my armchair after we reported the case study. I know that I haven't explained it well. It was not obvious from sir that he was satisfied with my answer earlier. Eto pala ang feeling ng kasabihang 'I tried my best, but my best wasn't good enough.'“Oy, okay lang yun. Bawi na lang tayo sa next case,” hinawakan ni Angela ang balikat ko.Hindi man halata sa itsura ko, but I’m very disappointed in myself. Nakakadismaya na pinag-aralan kong mabuti ang case na ito, pero inunahan ako ng kaba bago makasagot ng maayos.I feel so down.“Not for me. It was not okay, it will never be okay. Sayang din ang points na binibigay ni sir.”
CHAPTER 16TouchI yawned as we passed the convenience store. Ivy's too focused on her phone screen. Wala akong panahon para magtext or magchat man lang. Inaantok na ako ng sobra, ni hindi ko na nga maramdaman kung nagugutom ba ako dahil sa sobrang antok."Gusto mo munang kumain?" tanong n'ya, still fixating her eyes on the phone screen.Umiling ako kahit hindi n'ya iyon nakikita. "No thanks, gusto ko lang matulog ngayon."“Mauna ka na muna ha. Bibilhan ko lang ng makakain kapatid ko," aniya at nagpaalam patakbo.Wala akong panahong makipag-usap kaya dumiretso na ako sa boarding h
CHAPTER 17Tears"Thank you sa ice cream," I said, unbuckling my seat belt."Let's grab something warm next time," matabang n'yang ngiti.Natawa ako sa kanyang reaksyon. He can’t stand eating cold treats kaya pinili ko ang ice cream. Mabilis s'yang tamaan ng pangingilo because his teeth are sensitive at mabilis din s'yang ma-brain freeze. I was about to say goodbye when someone wrapped his arms around my waist sending strange currents down my back."If may next time. Kaso wala ng susunod na date dahil sisiguraduhin kong aangkinin ko na ang- s-shit!"I secretly pinched his skin dahilan para mapamura s'ya ng ganun kalutong. Impit akong nagpipigil ng tawa dahil sa galit na galit n'yang itsura.
CHAPTER 18Unconscious"Good job, ladies. I'll be seeing you tomorrow then," sabi ni Sheene sa amin ng nakangiti.Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos. Agad akong pinaupo ni mayor sa upuang nakareserba para sa akin. Ang bait talaga ni mayor. Sana sa kanya na lang ako nagkagusto. Joke lang."Sis, may improvement na kahit papaano," tuwa n'yang sabi sa akin."Meron nga, kapalit naman nun ang sakit sa paa ko.""Teka lang, baka may band-aid ang classmates natin,” nagpunta siya kaagad sa backstage.Marii
CHAPTER 19Dumb and doomedMarahan kong idinilat ang aking magagandang mata at nakita si Ivy'ng humihilik sa gilid ng kamang hinihigaan ko. Napapakurap ako habang nilibot ang paningin sa loob ng napakaputing kwarto. Kapag ganitong eksena, mukhang nasa infirmary yata ako ng university."Ivy? Ivy?" pagyugyog ko sa kanyang balikat.Nagising s'ya tsaka pinahid ang kanyang laway gamit ang kamay."Anong nangyari sa akin?" tanong ko.Hinawakan ko ang aking ulo dahil sa sobrang sakit. Para akong inuntog ng malakas sa pader."Don
CHAPTER 20FeelingsThey took my measurements. May foldable fitting room dito sa loob ng classroom and they told me to go naked when we're inside pero s'yempre babae lang ang nakakapasok. They were amazed at how big my bust size is. May kalakihan talaga ang dibdib ko.“Whooaa, too good to be true. Ang swerte ng mapapangasawa mo, Ruby,” anito ni Angela na tinititigan ang dibdib ko.I am still wearing undergarments. “Tumahimik ka. Bilisan n'yo at sobrang nakakahiya na!”Kanina pa nila pinupuri ang dibdib ko, and their voices are so loud. Naririnig ng iba ang pinag-uusapan nila rito sa lo