Alpha announced that we’re going to have a meeting in two days. Kaya bago iyon ay naisipan ko na lang munang mag work out and jog tuwing umaga. Palagi ko namang kasama sa si Mike at kasparring ko rin siya palagi. Updated din ako sa kung ano ang palaging ginagawa ni Seniorito kaya wala naman talaga akong problema sakaniya. Ang problema ko lang naman ay si Alpha. Hindi niya ako kinakausap or ano which is good naman para sakin. Wala namang kaso skain yun pero ang weird lang din minsan. Isa pa ay palagi siyang umaalis ng mansiyon. “Oy Mike,” tawag ko sakaniya habang kakadating pa lang namin sa tapat ng mansion. Nag jogging kasi kami bandang 4 am at bumalik na kaming mansion around 6am. “Oh bakit?” tugon niya. Nakita ko kasing papasok na naman sa sakayan si Alpha kasa ang grupo niya kaya bigla na naman akong nagtaka kung asan siya pap

“Okay ka lang ba?” nag-aalala kong tanong kay Mike. Inalalayan ko siyang maka-alis sa tubig habang tumatago pa rin kami. May mga pulis na nagf-flashlight sa itaas ng tulay kaya kailangan naming maging maingat. “A-ayos lang ako,” nuutal niyang sagot. Napamura na lang ako ng makita ang pamumutla niya kaya naman nag mini panic na ako. Pinatayo ko siya at saka kami nagsimulang maglakad habang akay-akay ko siya. Pinipindot ko ang relo niya para mag send ng signal kila Alpha. I know they can track us. “Stop, there’s no use,” saad niya. “At bakit naman ha?” “Just stop,” bulong niya pa. Sa paglalakad namin ay nakarating kami sa kabilang kalsada. Pumara ako ng van at kaagad niya naman kaming pinasakay. Wala itong pasahero at kaagad kong inilalayan si Mike papasok at saka siya sumand

Nagising ako dahil sa dalawang taong magkausap. Nang iminulat ko ang mata ko ay puting kisame ang sumalubong sakin. Maya-maya pa ay naramdamanan ko na ang pagsakit ng ulo ko at ibang parte ng katawan ko. “Hey Stella” Napalingon ako sa familiar na boses. Ang nurse ay kakaalis lang sa loob ng kwarto. Napatingin ako sa lalaking nakalab gown sa tabi ko at saka ko nabasa ang pangalan niya sa pin name nito. “K-kuya,” malat kong tawag sakaniya. Hinubad niya ang surgical mask niya at saka niya hinawakan ang pisnge ko. “Kamusta ang pakiramdam mo? Asan yung masakit? Nahihirapan ka bang huminga?” sunod-sunod niyang tanong kaya napatawa naman ako. “Doctor ka nga talaga, ano?” pagbibiro ko sakaniya. “Yes, I am at anong nakakatawa dun, ha?” tanong niya sakin. “Hahaha! Nothing,” tug

“I’m asking you for the last time Stella, are you really sure about this?” tanong sakin ni Mike habang nasa loob na kami ng sasakyan. “Yes!” “Why are you so energetic? You’re creeping me out,” komento niya at saka na siya nag drive. “HAHAHA! Well, may gusto lang akong malaman,” saad ko. “At bakit kay Uno ka pupunta?” usisa niya. “Basta! At kung sakaling hanapin ako ni Seniorito, sabihin mong ayaw ko munang umuwi,” I instructed. “Why? But it’s actually good if you won’t go home for now,” saad niya. Ikinagulo ko naman ang sinabi niya, “Bakit? Ano ba talaga ang nangyayare sa mansiyon?” tanong ko. “Theya re fixing their own mess. Maraming supplier ang umatras out of sudden dahil sa nangyare,”

“I was just kidding that time,” Mike said. Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Napaka seryoso ng mukha niya at hindi ko alam kung nagbibiro ba talaga siya sakin ngayon. Unti-unti kong binitawan ang kamay niya at saka ako tumayo. “Mike, I really want to go away in here. Now,” pagpupumilit ko sakaniya. Tumayo rin ito at saka niya ako hinarap, “From where are you running away to?” naguguluhan niyang tanong sakin. “I’m not running away, Mike. I want to go away from here,” I corrected. “You’re running away from Seniorito, aren’t you? Why? What Uno told you? What’s the truth he said to you?” tanong nito sa akin. Nakikita ko sa mga mata niya ang pagkabahala. Ang mata niyang may senseridad na nagtutulak sa akin na sabihin sakaniya kung ano ang dahilan ko. “