Chapter 20.2       Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay pinatay na niya kaagad ang tawag. Ni hindi man lang ako hinayaang makapagsalita ulit.      Paanong hindi ko alam 'to? At sino 'yon? Boyfriend niya ba 'yon?! Bakit hindi niya naman sinabi sa akin ang bagay na 'yon?     Manahimik ka Eloise! Ikaw nga walang ka ring sinabi sa kaniya! Fair enough.      I breathe heavily and just let Catelyn be. Kung gusto niya naman sigurong sabihin 'yon, sasabihin niya naman sa akin.     Nagtext na lang ako kay Catelyn na malabo niyang mabasa ngayon, pero paniguradong mababasa ng kasama niya.     To Catelyn:   I don't know what's happening, but please, take good care of her.     Pinagpatuloy ko ang pagpapatuyo sa buhok ko. P

Chapter 21.2    "Ah oo! Sayang din naman kasi, ilalagay ko na lang 'to sa vase na nasa sala namin," sagot ko. Ngumiti naman siya sa akin.  Nawala kay Carl ang atensyon ko nang maramdamang nag vibrate ulit ang cellphone ko. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko nang maalalang tumawag pala si Wyatt kanina at nakalimutan kong sagutin.  Tumingin ako kay Carl na ngayon ay nakatingin din pala sa akin. Nahihiya akong ngumiti sa kaniya at itinuro ang cellphone ko. Nang makita ko siyang tumango ay bahagya akong lumayo sa kaniya at sinagot ang tawag.   Bago pa man ako makapagsalita, dumagundong na ang madiin at may galit na boses ni Wyatt sa tenga ko mula sa kabilang linya. Hindi ko alam pero mabilis ang pagtibok ng puso ko at kinakabahan ako dahil sa tono ng boses niya.   Galit na galit si

Chapter 22.2     Pagkalabas namin ng opisina agad bumundol sa kaba ang puso ko nang makitang may pamilyar na sasakyan ang nakaparada hindi kalayuan sa kinatatayuan namin. At hindi nga ako nagkamali nang lumabas siya mula sa sasakyan. Mabilis kong iniwas ang tingin mula sa kaniya at walang pagdadalawang-isip na hinila si Carl paalis.   Hindi ko alam kung bakit pa ba siya nagpapakita sa akin ngayon. I already told him to leave pero sadyang matigas ang ulo niya. I know I'm being so immature for avoiding him right now but can you blame me? Sobrang nasaktan lang talaga ako sa nagawa niya na maski ang makita siya ay nagdadala ng sakit sa puso ko.   I can feel his staring daggers into us but I don't give a damn. Nag-expect at nag-assume lang talaga ako ng sobra sa aming dalawa na hindi naman pala dapat. I forgot my boundaries just because so

Chapter 23.2    I realized that someone as strong as Cate, is alwo broken inside but it doesn't mean that they're weak. They may always show a strong facade, they're also a human, they have feelings too. They went through all of the pain alone and choose to move forward is already a brave act. But sometimes, they also needed someone to assure them that everything's gonna be okay. That they don't have to go through all of that alone, they can have the people around then that truly loves them.   In every silent battle, they just needed someone to stand beside them. To hold their hand and make them feel important too.  Mga ilang minuto pa kaming nag-usap ni Cate bago siya umuwi pagkatapos niyang masiguro na maayos na ang pakiramdam ko. I just went to my room and fell asleep.  I woke up feeling dizzy. Nang buksan ko ang mg

Chapter 24.2   Buntis ba talaga ako?   Kahit natatakot ako sa mga posibilidad, agad kong tinawagan si Catelyn para humingi ng tulong.    "Cate..."   "Pupuntahan kita ngayon."   Napakurap-kurap ako nang makita ang dalawang pregnancy test na nakalapag sa itaas ng lababo. Nanginginig ang kamay kong inabot ang box no'n at binasa ang direksyon kung paano gagamitin kahit na sinabi na sa akin ni Catelyn kanina.   One red line. Negative.   Two red lines. Positive.  Pagkatapos naming mag-usap kanina, nag-represinta siyang siya na ang bibili at iniwan naman niya ako sa apartment. Nakatulala lang ako sa mga oras na 'yon. Naiwang mag-isip sa mga posibilidad na maaaring mangyari pa