It’s the first day of my college life so expect ko na magiging matigas pa sa bato ito! I am a daughter of a successful businessman in our country so ang college course ko ay about business. For me hindi na siya magiging mahirap since tinuturuan naman ako ni Daddy about business. Since I’m in college, I need to focus on my studies so that my Father’s company will be mine in the future. I’m here at my classroom, some of my classmates are so noisy and there’s one person that caught my attention because he’s the only one who’s reading a book at the back, and I don’t know kung naiintindihan niya pa ba 'yong binabasa niya dahil sa sobrang ingay rito. So I decided na maupo sa kaniyang tabi. Then, when I asked his name, he immediately put down his book and answered me. “Nicolai,” sabi niya. But the thing is, hindi pala siya nagbabasa ng libro kung 'di nagce-cellphone. “What the heck,” I whispered. “And you? What’s your name?” he asked. “Uhh, I’m Cheska,” pagsisinungaling ko. The class

May boyfriend ka?” “Paano mo naman nalaman na 'yon ang sasabihin ko?”  “Huh? Teka, nagbibiro lang naman ako,” “U-uh, teka,” hindi ako mapakali dahil nagdadalawang isip ako kong sasabihin ko ba o hindi. Medyo mahirap magpasiya baka magalit sila sa akin. “Tell us now, baka magsisi ka kapag hindi mo pa nasabi sa amin,” sabi ni Nicolai na tiyak nakapagkumbinsi sa akin. “Okay,” sabi ko at huminga ng malalim.  “Uhh, I have a someone I like. And he likes me too. We'll start to date tomorrow,” paliwanag ko. “What?!” sabay nilang banggit. Wah, hindi ko expect 'yong reaction nila. Sana naman walang question and answer portion dito. “Y-yes,” kinakabahan kong sagot.  &ldquo

After how many months, my last year of college started. It's so hard to accept that Martin didn't show up even once. He's still in my head, my heart, I'm sure that Dad is involved in our break up. I'm with Clementine and Nicolai, we're walking in the hallway and we're talking about yesterday. “Nicolai, kadiri ka talaga!” sabi ni Clementine habang nag-cri-cringe. “Kaya nga eh, kapag hindi mo kaya, huwag mo na ituloy!” Tinapik ko ang balikat ni Nicolai para asarin siya. “Pinipilit niyo kasi ako eh!” angal ni Nicolai. “Woah! Hindi ka namin pinipilit, ikaw mismo ang nagkusang uminom lahat ng tira! Tutal lasing ka na no'n, hindi mo na maaalala 'yon,” paliwanag ni Clementine. “Kadiri talaga, Nicolai. Sa susunod pumunta ka na sa cr kapag alam mong masusuka ka!” payo ko. “May hang

Nagising na ako pero, hindi ko alam kung paano ako nakauwi.  “Tinawagan niya kaya si Dad?” sabi ko sa isip ko. “Eh, hindi naman niya kilala si Dad!” “Baka si Mom?” Maraming tanong ang pumapasok sa isip ko kung ano ang nangyari at paano ako nakauwi. “Max! Wake up, let's eat!” Mom shouted while knocking my door. Bago ako lumabas ng kwarto ay nag-unat na muna ako at maghihilamos sa banyo sa loob ng kwarto ko. Habang naghihilamos ako ay hindi ko maiwasang mag-overthink. “Teka, baka tinawagan ni Professor Tristan sila Mom at Dad para sunduin ako?” Ngumiti na lang ako dahil naging panatag na ang loob ko. Bigla kong naalala na hindi naman basta-basta pumupunta si Dad sa school.  “So it means,”&n