Library
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng MAGICZARD ACADEMY: The Heartless Princess: Kabanata 61
- Kabanata 70
70 Kabanata
CHAPTER 58
(ZAYNAH POV) Isang malakas na puwersa ang binigay niya sa pagsangga sa espada ko dahilan para mabitawan ko ito. Gumawa agad ako ng panibago na espada pero wala na siya sa tapat ko. Mabilis na bumulusok paibaba ang tubig na nakaharang sa amin. Sa unang pagkakataon nakaramdam ako ng kaba at hindi ko 'yon gusto. F*ck! Hindi ko siya maramdaman! Inilibot ko ang paningin ko pero wala akong makita kahit ni anino niya. Napatingin ako sa ilalim ng tubig at mabilis na sumisid. Sinubukan ko siyang hanapin sa madilim na parte ng karagatan. Hanggang sa may natanaw ako. Mabilis akong lumangoy patungo do'n at hindi nga ako nagkamali dahil siya nga 'yon. Wala siyang malay! Hinawakan ko siya agad sa kamay. Akmang lalangoy na ako pataas nang hinablot niya ako palapit sa kanya... at niyakap ako. Napatingin ako sa kanya na nakapikit pa rin. S*raulo. Kinabaha
Magbasa pa
CHAPTER 59
(ZAYNAH'S POV) Kung saan-saan tumitingin ang mga mata ko dahil sa sobrang pagkahiya. Damn it. Nahihiya ako sa kanya. Nahihiya ako sa sarili ko. Damn. Talaga ba na inamin ko na sa sarili ko na mahal ko na siya? Mahal ko siya. Napapikit ako sa inis. Argh! You're making things so complicated Zaynah! That is so not you! Kinagat-kagat ko ang labi. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Seriously? Ngayon lang nangyari 'yong ganito! 'Yong ganitong hindi ko alam ang gagawin ko! Damn it! F*ck! Napapitlag ako nang mas hinigpitan pa nito ang paghawak sa kamay ko. Simula pa kanina hindi niya binitawan ang kamay ko. Mukhang tototohanin niya ang sinabi niya kanina. Literally. Patuloy pa rin kami sa paglalakad. Walang nag-iimikan sa aming dalawa. Hanggang sa huminto kami sa cotton candy stall. Pinaupo niya ako sa bench pero nanatili akong nakatingin sa cotton
Magbasa pa
CHAPTER 60
(ZAYNAH'S POV) (ZAYNAH POV) We're currently here in front of the portal. At kanina pa nila ako hinihintay dahil hindi ko magawang gumalaw. I heaved a sigh then I face them. "Go," Maotoridad na utos ko sa kanila. Agad silang naalarma at nagtangkang lumapit sa akin pero mabilis ko silang pinigilan. "Your Highness," nag-aalalang sambit ni Chris. "I said go. Chris, ikaw na ang bahala magsabi sa Hari at Reyna." utos ko. "Saan ka pupunta?" tanong ni Ace sa akin pero hindi ko siya sinagot. "And that's an order." I said with finality. Bakas ang pagkabahala sa mukha ni Chris at hindi naman maipinta ang kay Ace. Sa huli ay wala na silang nagawa kundi ang pumasok na sa portal. Napabuntong-hininga ako at napatingala sa langit pagkatapos. Hindi ko alam kung ilang minuto na ang nakalipas pero nanatili pa rin akong nakatayo sa harap
Magbasa pa
CHAPTER 61
(ZAYNAH'S POV) I closed my eyes as I let out a deep sigh. Damn it. Seems like I have no choice. Bumukas na ang pinto ng kwarto ko at nagsimula na akong maglakad. Nakahilera na agad ang mga kawal sa dinadaan ko at nasa likuran ko naman ang taga-silbi na panay ang sunod sa akin. Nang marating ko ang coronation grand hall ay huminto ako sa tapat ng pinto. "Magbigay-pugay sa mahal na Prinsesa!" Sigaw ng kanang-kamay ng Hari. Kasabay no'n ang pagbukas ng pinto at mula rito ay kitang-kita ko na nagsipaluhuran ang lahat ng tao na nasasakupan ko upang magbigay-pugay. Sa gitna ng aisle ay may mga nakahilerang kawal na may hawak na espada at sa dulo no'n ay ang Hari at Reyna na nakaupo sa kanilang trono. Nagsimula na akong maglakad. Lahat ay tahimik at nakangiting nakatingin sa kin.They looks so proud, happy, amaze and a lot of mix emotions are visible in their eyes. Hindi ko mapigilang hindi maaantig
Magbasa pa
CHAPTER 62
(ZAYNAH POV) Dahan-dahan na nililipad ng hangin ang buhok ko. Naramdaman ko ang paglapit niya at pagtabi niya sa akin pero hindi ko pa rin siya nilingon. I isolated myself to them. As long as I can, I want to be alone. It's been three days since it happened. Pero sariwa pa din sa akin ang lahat. The scene, the pain, the longingness...it's still here. Deep inside me, to my unfixable heart. "It's funny to think how I can make other people happy but I can't even make it to myself." he said. I heard him sigh pero hindi ko pa rin siya nilingon. Hindi ko maiwasang sisihin siya at ang sarili ko kung bakit ganito ang naging kalagayan ko. If he's not a god and If I'm not goddess. Definitely there will never be an us. "I'm sorry," bulong niya. "Your sorry can't change anything so stop it because it's useless." malamig na tugon ko. Sandaling katahimikan ang namayani sa
Magbasa pa
CHAPTER 63
(ZAYNAH'S POV) "Nandito na tayo." biglang usal ni Haydee na nasa tabi ko. Hinawi ni Arriane ang mga halaman na nagsisilbing harang sa lugar at do'n tumambad sa akin ang mga lahi ng dwarves at elves. Natanaw ko rin ang mga maliliit na bahay na palagay ko ay siyang tinutuluyan nila. Namangha ako sa ganda ng lugar. Napakalinis nito at ang cute pang tingnan. Sa gilid naman ay may natanaw akong falls at may mga naglalarong mga dwarf at elf do'n. Lahat natigilan sa ginagawa at napako ang paningin nila sa akin. Saka taranta silang nagtitipon at agad na lumuhod sa harapan ko. Nagulat naman ako do'n. "Mahal na Prinsesa. Kinalulugod po namin na nandito kayo. Pasensya na po at hindi kami nakapaghanda sa pagdating niyo." Maya-maya ay usal ng isang matandang dwarf na nasa gitna. Tinanguan ko lang ito sa kawalan ng sasabihin. "Naku, Pinuno. Biglaan lang talaga hehe." Napapakamot sa ulo na s
Magbasa pa
CHAPTER 64
(ZAYNAH'S POV) It’s been a month since my life became lifeless. It’s been one month since I last saw him… and give myself to him. Nakatingin lang ako sa kawalan, nakatulala. Pakiramdam ko ay babagsak ako anumang oras. Hindi ko kaya ang halo-halong emosyon na nararamdaman ko. Gusto kong umatras. Gustong-gusto kong lumayo dito at maniwala sa sinabi ni Hera sa akin kanina habang inaayusan nila ako. 'Someday you'll have your own fairytale. You'll live happily ever after. Because you deserve to be happy Zaynah. And I promise you that' "Your Majesty, ayos lang po ba ang pakiramdam niyo?" tanong sa akin ng dama. Pilit na tumango ako. Sinalubong naman ako ng Hari at Reyna na may mga ngiti sa labi. "I want to congratulate you in advance, my Princess. Be happy." madamdamin na sabi ng Reyna Ngumiti ako ng pilit. I hope I'll be happy. Today is
Magbasa pa
CHAPTER 65
(ZAYNAH'S POV) "Anong ibig niyong sabihin?" Naguguluhang tanong ni Ace sa Hari. A smile crept into his lips as he look at me. Then he wave his hand. Tumambad sa amin ang ilusyon ng propesiya at nakasaad dito na ang nakatakda para sa akin ay si Chris. Mahigpit na hinawakan ni Ace ang kamay ko. Pero nanatili ang paningin ko sa propesiya dahil unti-unting naglaho ang mga letra at napalitan ng katagang hindi ko lubos maintindihan. 'A pure and sacred love arises. She , the legend found her mate. Rejoice ! For the new hope is coming. Legend to a legend! ' Naguguluhang napatingin ako ulit sa Hari na may namumuo nang luha sa mata. Saka siya unti-unting ngumiti sa akin. Hindi ko alam pero may umusbong na tuwa sa dibdib ko. Wala akong maintindihan sa nangyayari maging ang sinasabi ng propesiya. Pero ang puso ko, nakaramdam ng saya. Na tila ba naintindihan nito ang nais
Magbasa pa
CHAPTER 66
(ZAYNAH POV) Years later... "Your Majesty, King Zerif wants to talk to you." Nag-angat ako ng tingin sa kanang-kamay ng aking Ama at saka ko siya tinanguan. Mabilis na tinapos ko ang ginagawa ko at sumunod sa kanya. Narating namin ang hardin at nakita ko agad si Ama na nakangiti na sa akin. Katabi niya ang Mama na ngumiti din sa'kin at bumalik na ulit sa ginagawa niyang pamimitas ng bulaklak. "Dear I---" "I am fully aware of my obligations and responsibility as a heir of your throne, as the reigning Queen. But I told you that I can't make it now. And don't make as an excuse that you're old because you were not. You can still handle the Magiczard with that state of yours. Piece of cake" Pangunguna ko na sa kanya. My father looks amazed then later on he burst with laughter. "I understand." sabi niya ng makabawi saka mahina akong tinapik sa balikat.
Magbasa pa
EPILOGUE
(ZAYNAH'S POV) "Okay ka lang ba baby?" Napaismid ako. "Hindi, ang sakit na ng tenga ko sa kakadaldal mo." reklamo ko.Narinig ko sa kabilang linya ang matinis niyang tawa. "Time's up dear. Mission accomplished" Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Magtatanong pa sana ako pero binagsak na niya ang telepono. Aissh! Naiinis na lumabas ako ng kwarto kasabay ng pagteleport ko pabalik sa kanila. Pero wala na sila. Napalingon ako at do'n ko nakita ang anak ko na patakbong pumunta sa akin. Sinalubong ko ang yakap niya at hinalikan siya sa noo. "Where are they baby? Hmm." I asked. She pouted. Saka siya kumalas sa akin at hinawakan ang kamay ko. Tumakbo siya kaya nagpadala ako. Hanggang sa.... "Happy Birthday, love" Ace greeted me. Napakurap-kurap ako. He's now standing infront of me with a
Magbasa pa