(HAYDEE POV) I sighed. It's been three weeks na din simula nang umalis kami sa Academy. Ilang days nalang ay babalik na kami. Sobrang saya ng three weeks stay namin dito. Ang dami naming natutunan. Idagdag pa na kasama namin si Zaynah. Yes, Zaynah lang talaga. Ayaw niyang magpatawag ng Princess sa amin. Sa una nag-alangan kami pero nang mag-ala frozen na naman siya ay no choice na kami. Ipinaparamdam niya sa amin na parang walang nag-iba. Na siya pa rin ang Zaynah na nakilala namin. Nakita ko sa peripheral vision ko na papalapit si Zach sa akin. "Kung may balak ka na bw*sitin ako. Please lang, not now."  sabi ko. Wala na siyang ginawa kundi ang p*stehin ako araw-araw. "Kadarating ko pa nga lang. Mapanghusga." Hindi ko siya pinansin at napabuntong-hininga ako. "Okay ka lang ba talaga? Two weeks ka ng ganyan?" tanong niya

(HAYDEE'S POV) Tulala akong napatitig sa kawalan. Anong nangyayari sa akin? Bakit hindi siya mawala sa isip ko? Bakit ang lakas din ng tibok ng puso ko sa tuwing iniisip ko siya? At ang nakapagtataka ay sarap sa pakiramdam sa tuwing iniisip ko siya. Kumakalma ang buong pagkatao ko. "Haydee Mendez! Are you even listening to me?" iritadong sigaw ng kung sino. "Aaaaaaaaahh! Kagang ka! Bakit ka sumisig-- I-Ikaw pala Ace! Grabe, nawindang ang buong pagkatao ko sa sigaw mo hehe." kinakabahan na sabi ko. Sinamaan niya ako ng tingin. Iyong tingin na hihilingin mo nalang mamatay pero dahil sanay na ako kaunti nalang ang epekto no'n sakin. 'Yong epektong parang gusto ko nalang magbigti dahil sa talim ng tingin niya. Napipikon na talaga siya! May lumalabas ng apoy sa kamay niya at ang talim-talim na ng tingin niya sa'kin. Parang anumang oras ay buburahin niya na ako sa mundong ito.&

(HAYDEE'S POV) Naglakad-lakad ako sa kuwarto ko, kagat-kagat ang kuko. Pilit kong kinakalimutan ang nangyari kanina pero... T*ngina talaga! Hindi ko lubos maisip na nasabi ko iyon sa kanya! Nakakahiya! Pagkatapos kong sabihin 'yon ay nagtatakbo ako papasok sa dorm. Hindi ko na alam kung paano ko siya haharapin sa sobrang hiya! "Aray!" Napakapit ako agad sa pinto nang muntikan akong matumba sa lakas ng pagkakatulak niya. Inis akong napatingin kay Arriane na nakapameywang at masama ang titig sa akin. Grabe! Bakit ang lagay na 'yan, ako pa ang may kasalanan? "Hoy babae! Kanina pa ako hilong-hilo sayo! Jusko! Hindi kita maintindihan. Parang matatae ka na ewan. Nakakabawas ka ng ganda. Tsk" iritadong sambit niya. Napairap ako. "Aba naman! Paos na paos na si Mira sa kakapage sa'yo at kanina ka pa hinihintay ni Headmistress. " dagdag niya. Kumun

(HAYDEE'S POV)   I'm currently on my way to my Kingdom. Pinayagan ako ni Zaynah na magbakasyon muna kahit dalawang araw lang. Hindi ko pa kayang bumalik sa Academy. Ayoko pang makita ang kakambal ni Arriane. Hindi pa tanggap ng isip ko. At saka hindi ko alam kung anong ire-react ko.   Sa totoo lang gusto ko muna sanang manatili sa Air Kingdom. Pero ayaw pumayag ni King Harold. Isa pa, pinakiusapan niya kami na kung pwede ay kami lang muna ang makakaalam. Lalo na kay Zaynah. Nagmamakaawa siya na sana ay hayaan muna ang anak niyang si Arriana at pati si Arriane ay nakiusap na din.. Pero pansamantala lang dahil ang batas ay batas at kailangan 'yon masunod.   Napatigil ako sa pag-iisip nang huminto ang karwahe. Nandito na pala ako. Nang bumaba ako ay agad akong sinalubong ng mga kawal at taga-silbi.   "Maligayang pagbabalik mahal na Prinsesa." Tumango lang ako saka nagpatuloy sa paglalakad at nakasunod n

(ZAYNAH'S POV) Pagkatapos sabihin ng Hari ang mga katagang iyon ay iniwan ko sila. Gusto kong mapag-isa. Sa ikalawa na gaganapin ang ang coronation. Hindi ko magawang maging masaya dahil sa mismong araw na iyon ay ang pagkawasak ko. "Zaynah..." Ramdam kong lumapit si Xiara at Hera sa'kin. Kasasabi ko lang na gusto kong mapag-isa. Tss. "Huwag ka ng malungkot." "Hindi ako nalulungkot." sagot ko. "Taliwas 'yon sa pinaparamdam mo. Aware ka ba na open ang emotions mo ngayon at nararamdaman namin?" sambit niya. Napapikit ako. Ayoko na ganito ako. 'Yong ganitong nasasaktan ako, nalulungkot. I really hate dramas but here I am experiencing one. "Leave me alone." utos ko. Ramdam kong magrereklamo pa sila kaya bago mangyari 'yon ay ako nalang ang umalis at iniwan sila. Kailangan ako pa talaga mag-adjust. Tss. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Bas