“Are you in your proper mind to talk to Scar alone?” bungad ni Stanley kay Aisha pagkapasok pa lamang nito ng bahay.“What are you doing in my house, Stan? That’s not the proper way to greet the house owner after barging in,” walang ganang saad ni Aisha na di man lang tinapunan ng tingin ang binata.“Answer me first,” mahinahong sabi ni Stan sa kanya bago ito umupo sa couch.Padabog siyang sumunod sa binata na nauna pa sa kanya na tila ba nasa sarili itong bahay. She sat across Stan and ordered the maids to prepare some refreshments.“Do you like Scar?” diretsong tanong ni Aisha na nagpatahimik sa binata. “You’re not even sure about your feelings. How dare you reprimand me like I’m a kid,” naiinis na sabi niya rito.“My feelings for her are out of this, Bella,” seryosong saad ni Stanley na minasahe ang noo dahil tila ba may balak pa itong makipagmatigasan sa k

Maganda ang mood ni Aisha nang pumasok ito pagdating ng lunes. Hindi pa man niya nakikita si Sven ay malawak na ang ngiti niya kaya nawala sa isip niya na kaklase niya nga pala ang Royals sa marketing class niya. It’s already too late to prepare herself because Scar is already burning with anger and is ready to eat her alive when she walked inside the room. Pinipigilan ni Meth at Bryce si Scar ngunit nakapiglas ito at nakaalis sa pagkakahawak ng dalawa sa kanya. “I won’t do anything to her! We just need to talk,” iritadong sabi nito sa mga kaibigan bago siya tuluyang nilapitan. “Let’s talk,” halata ang pagpipigil nito nang sabihin iyon. Tumango naman siya at sumunod dito na nauna nang lumabas ng room. Huminto ito nang makarating sila sa likod ng building. “What are you scheming? Do you hate me that much?” Napaisip siya sa sinabi ni Scar at naalala niya ang pag-uusap nila ng lolo niya tungkol sa business transaction nila sa Blackpearl Clothing.

Kahit pa maayos naman ang pakikitungo ng mga Royals kay Aisha ay pilit pa ring umiiwas ang dalaga sa mga ito. Bukod sa pagkakataon na natiyempuhan nila ang Royals at kumain siya sa kasama nila ay hindi na siya muling pumunta ng cafeteria ng lunch time. Nakailang pilit na si Sven sa kanya ngunit palagi niyang sinasabi na naiilang pa rin siya at nag-aalangan pa rin siyang makitungo sa kanila.“Until when do we need to eat lunch at 2:00 PM?” reklamo ni Sven isang araw na sabay silang nag-lunch. Hindi siya nagrereklamo dahil sa late na oras ng lunch nila kundi dahil sa ginugutom ng dalaga ang sarili para lang maiwasan ang Royals.“Until I find the courage to interact with them comfortably.”Umismid ang binata sa tinuran niya. “How will you find the courage if you’re not even trying?” sermon nito sa kanya.Nangalumbaba siya at tumingin sa kisame, “I don’t know. I just can’t do it,” malungkot na

Dahil sa pag-uusap nila ni Stephen, mas nagkalakas ng loob si Aisha na lumapit nang muli sa mga Royals. She realized that even if 10 years already passed and many things about them changed, they will always be her childhood friends. They were the people with whom she spent her precious memories with and she wanted it back. Even though they couldn’t go back to how they were before, they could create a new set of memories for who they are now.Especially for Scar. Kahit pa alam niyang iniiwasan siya ng dalaga ay gumagawa na siya ng paraan para pansinin siya ulit nito. She noticed that Scar still has a soft spot for her and she really wanted her friend back into her life. Scar is one of those irreplaceable people that she cherished so she wouldn’t give up on her.Napangiti siya nang makita niya si Scar na mag-isang nakaupo sa bench sa ilalim ng puno.“What are you doing here in the middle of the day?” sabi niya rito at nilapag ang sandwhich

Habang nasa swing ay nakangiti si Aisha habang pinapakiramdaman ang malamig na hangin at pinagmamasdan ang buwan. She is in their neighborhood park because she suddenly felt lonely at home. Dahil nagpunta ng Korea ang lolo niya at tanging mga maids lamang ang kasama niya sa bahay ay naisipan niyang mag-ikot sa kanilang subdivision.Inilibot niya ang paningin sa paligid niya at bigla ay naalala niya ang kanyang kabataan. She used to be a happy and bubbly kid who would run around and fill the place with laughter. Maybe it was because she had a loving and supportive mother who made sure that she was always happy.Her mother would always allow her to go in that park because she knew that Scar would also be playing there. She always told her that she needed to socialize with kids her age and make friends with them. However, instead of making friends with Scar, she ended up fighting with he rmost of the time. Naalala niya na ang madalas nilang pag-awayan noon ay ang pagsakay