She's very clingy, one of the things na gustong gusto ko sa kanya. (Everthing about her naman ay gustong gusto ko!).

            "Dad! Please stop! You're gonna kill Baki nii-chan!!" Pakiusap ni mom kay grandpa na may bahid na alala sa boses at ekspresyon nito."Move. I'm just teaching him a lesson." Malamig na utos ni  grandpa."But it's too much. Please dad, calm down! I don't want to lose a brother anymore." At tuluyang nagsibagsakan ang luha ni mom. Napansin kong tila bumagsak din ang balikat ni grandpa."Dad... Please.... Please... " Patuloy na pakikiusap ni mom habang umiiyak na pinoprotektahan ang walang malay na ngayon na katawan ni uncle. Nakita kong hinawakan ni grandpa ang magkabilang balikat ni mom and pulled her in a hug."Alright princess. I'm sorry. Daddy's sorry. Sshhh, tahan na." Malumanay na salita ni grandpa kay mom. It's the first time I've seen grandpa's soft side."Karu, Oru. Bring Baki to his room at gamutin ang mga sugat niya. Stay by his side. Also, bring h

          "Hello, Vinchin?" Usal ko."I'm here. Sorry Mikey, but I really don't have any time tomorrow. It's family's matter." She said in a rush sa kabilang linya. Vinchin... You really just broke my heart. I stay silent until I heaves a sigh, tsaka ko in-end call ang tawag.I clasped both my hands together at seryosong nakatingin sa malayo. I literally forgot that Mir-chan was and is still sitting beside me. Ipinikit ko ulit ang mga mata ko tsaka nagpakawala ng buntong hininga."That's your third sigh today. Is everything alright?" Concern na tanong ni Mir-chan sa akin. Hindi ko sinagot ang tanong niya. Patuloy na nakatingin ako sa malayo."Say, Mir-chan. Makukulong ba tayo if we trespass someone's house and steal an important thing to them?" Seryosong tanong ko sa kanya."Idiot! Of course, makukulong tayo! Lalong-lalo na kung mahuhuli tayo. Jeez, what is going on inside your head,

      "Alam mo Fire, the fact na kasama mo sya dito, akala ko ay kasalan na ang kasunod. Ang hina mo naman kapatid! Turuan kita ng galawang pang-malakasan. Gusto mo ba? Kaawa ka naman, sige tulungan na kita ha?" Sabi nito kay Fire at ibinaling ang tingin sa akin."Iha, pagpasensyahan mo na itong manok ko, kasi di ito manok panabong, tapos medyo weak pa. Pero matanong nga kita, Ano na ba ang estado nyo ngayon?" Tanong nito.Jusko Parites nga si Padre. Anong isasagot ko ba? Its complicated?"Haha pasensya na iha. Ganito lang talaga ako. Masasanay ka din. Pero mahal mo naman siguro itong kumag na ito no?" Natatawang tanong nito.I gave him a little smile then i nod my head.Mahihiya pa ba ko ipaalam sa iba na mahal ko si Fire.? Sasama ba ko kung saan saan sa kanya kung hindi diba?Sa totoo lang ay natutuwa ako kay Father Kiko. Ang cool kasi mak

          "Mikey. It seems that the little road is true. Some people said that there was a black van who went into that road. The road's still up ahead. Let's go." Salita ni Mir-chan sa akin. Kahit na kailan, hindi mo talaga ako binibigo. Sinundan ko siya and a few minutes from riding ay may nakita nga kaming daan papasok sa kagubatan sa may di kalayuan."Papasok na ba tayo agad-agad?" Narinig kong tanong ni Mir-chan. I immediately speeded up and went on the road. Kaagad na sumunod sila Mir-chan sa akin. My excitement intensifies as I continued to speed up."Malayo pa ba tayo?!!" Narinig kong sigaw ni Mir-chan sa likuran."Let's find out!!" Sigaw ko pabalik. I suddenly stopped my bike when I felt something. Napahinto din ahat sina Mir-chan."What the fuck, Mikey! I almost hit you!" Mir-chan cursed."A thought just came to mind. We shouldn't let our bikes be heard. We should go there a