BALIK ulit ako ngayon sa aking trabaho, pagkatapos kasi sa nangyari sa akin kahapon ay bumalik na kami sa Manila ni Jonathan. Kinakabahan ako dahil isang linggo akong hindi pumasok, hindi rin ako nakapagpa-alam sa boss ko. Pati rin si Jonathan nadamay ko. Tiyak ako siguro na tanggal na ako. Pero 'yong sa sementeryo, sure talaga ako na si boss ang nagsabi no'n pero hindi ko alam bakit ako nahihilo. Sabi sa akin ni Jonathan nawalan ako ng malay.F L A S H B A C KInunat ko ang aking kamay, nagulat ako dahil parang nasa kama ako. Bumangon agad ako at tumambad sa akin ang kwarto ko na nakasama ko si Jonathan."Thanks, God. You're awake," sabi ni Jonathan sa gilid ko."Huh? Bakit matagal ba akong natutulog?" tanong ko naman sa kaniya."Five hours lang naman," sagot niya sa akin. F-five hours?! The f! Ganoon ako katagal natulog? Agad kong naalala ang lalaki kanina sa sementeryo."May nakita ka bang lalaki sa sementeryo?" tanong ko sa kaniya. Kumun

PADABOG NA PUMASOK si Jonathan sa bahay nila. Sinalubog siya ng kaniyang ina."Welcome home, anak," anito."Hellcome home baka mo," bulong naman ni Jonathan sa sarili. Pilit siyang ngumiti sa harap ng ina. Napagkuwan niya na madali itong malulungkot kapag nakikita siyang malungkot din. Pumasok na rin ang ama nito kasama ang fiancé niyang si Liane."Oh my ghad, darling! What happened to your face?" napatakip sa baba ang ginang sa nakita niya. Hindi 'to pinansin ni Jonathan at tuloy-tuloy na lumakad papuntang kwarto niya."Jonathan, take care your wife, soon," ani ng ama nito sa kaniya."She can handle herself, dad. She's not PWD." Tumuloy ito sa paglalakad. Parang gustong sumabog ni Liane sa sinabi ni Jonathan. Hindi siya makapaniwala na pagsalitaan siya nang ganoon. Pasalamat talaga siya kaya niyang magtimpi hanggang hindi pa sila tuluyang nagpakasal. Wala sanang sagabal sa kasal nila kung wala ang babaeng kasama niya sa restaurant kan

It's nine o'clock in the morning when Khei wake up. Wala na sa tabi niya ang kaniyang boss. Inunat niya agad ang kaniyang katawan at tumayo. Wala pa rin siyang damit, mabuti na lamang ay siya lang ang tao sa kwarto.Nagtataka rin siya kung bakit hindi siya nahihiya sa itsura niya at hindi man lang siya natakot na baka kung ano ang gawin ng boss niya. Pagkatapos ay naghanap siyang damit na masusuot. Mabuti na lang ay may iniwan na damit si Lewis sa kaniya. Kinuha niya agad ito at pumasok sa banyo para maligo. Manghang-mangha siya sa ganda ng banyo. Naligo agad si Khei dahil gusto na niyang umalis sa bahay ng kaniyang boss. Nagmamadali siyang maligo at mabilis pa sa alas-tres ang kaniyang pagbihis. Pagkatapos ay lumabas na siya sa kwarto at bumaba patungo sa pinto. Binuksan agad ni Khei at lumabas. Nakalanghap agad siya nang sariwang hangin. Nilibot niya ang buong bahay, napaka-ganda nito. Pero wala na siyang panahon magtagal baka maaubutan pa siya ng boss niya. Binuksan ag

KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam. "Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya. "Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang

"BATA, BAKIT KA UMIIYAK?" tanong ng isang batang babae ss isang batang lalaki na umiiyak.Nakita niya kasi ito na umiiyak  kaya nilapitan niya ito."My pet is dying. I can't accept na mawawala na siya sa akin. Huhuhu," paiyak na sagot ng batang lalaki. "Here, tanggapin mo." Binigay agad nang batang babae ang panyo niya. Pagkatanggap ng batang lalaki sa panyo ay agad siyang hinalikan sa pisngi ng batang babae at saka tumakbo papalayo. "Teka!" tawag ng batang lalaki pero nakalayo na ito sa park kung nasaan siya ngayon kaya hindi na ito narinig. Agad niya itong tiningnan ang panyo na binigay. Napansin kaagad niya ang naka-ukit na pangalan sa panyo. Shara. Tinago agad niya ang panyo at umalis sa park. Dahil alam niyang hinahanap na siya sa bahay nila.MAPAKLANG NGUMITI si Lewis nang maalala niya ang unang pagkikita nila ni Shara sa park na 'yon kaya mas lalo siyang tumatambay roon palagi hanggang nakita niya muli si Shara.B